Podczas letniego upału przyłapałam się na myśleniu, że moje ciało nie ma wystarczającej ilości napojów. Co robimy z domownikami, żeby ugasić pragnienie: gotujemy kompoty, rozgniatamy napoje owocowe, pijemy wodę mineralną, fabryczne cydry i kwas chlebowy. Zawsze uwielbiałem „Schweppes” (znany również jako „Schweppes” w imieniu niemieckiego przedsiębiorcy z połowy XVIII do początków XIX wieku) za jego działanie chłodzące, przyjemną goryczkę i smak. No i zabrałem się za zrobienie tego w domu. Okazuje się, że podobny smak można osiągnąć, najważniejsze jest poznać skład i zrozumieć istotę produkcji domowych koktajli gazowanych.
Dlatego proponuję przepis na domową lemoniadę imbirową, która będzie smakować dokładnie tak samo jak ten sam Schweppes. Być może ktoś również zainteresuje się tym przepisem i polubi ten napój, tak jak ja.
Składniki
Lemoniada zawiera następujące produkty:- 5 cytryn;
- 100 gramów świeżego korzenia imbiru;
- 1 kg cukru;
- 2 łyżeczki suche drożdże;
- 20 litrów przegotowanej wody.
Lemoniadę można pić już drugiego dnia, a następnie napój nadal się napawa, trochę fermentuje, zyskuje gaz, a nawet trochę mocy alkoholowej.W rezultacie, jeśli pozostawisz go na zbyt długo (czyli około 3 tygodni), może stać się nieprzyjemnie gorzki. W takim przypadku należy go przelać do dużego pojemnika, ponownie dodać cukier do smaku i ponownie rozlać do butelek. Po dniu lemoniada ponownie nabierze ostrości i odzyska dawną świeżość.
Dzięki temu takie piwo imbirowe można przechowywać przez wiele tygodni bez ryzyka zatrucia czy zepsucia produktu.
Krok po kroku proces przygotowania lemoniady typu Schweppes
Zagotowałam wodę. Mam taką ilość wody w dwóch pojemnikach. Biorę wiadro 10 litrów i patelnię 12 litrów. Zanim woda się zagotuje, umyte cytryny kroję w plasterki wraz z nasionami i małe kawałki imbiru wraz ze skórką. Przygotowuję go do zmielenia w maszynce do mięsa.
Składniki zmielone w maszynce do mięsa odstawiam do momentu zagotowania wody. Na średnim ogniu woda wrze przez 40 minut.
Gdy woda się zagotuje, ostrożnie dodaj mieszankę cytrynowo-imbirową i zdejmij z ognia. Na tym etapie należy pozwolić cieczy ostygnąć do temperatury pokojowej. Zwykle wystarczą do tego 3-4 godziny w wentylowanym pomieszczeniu, ale w razie potrzeby proces można przyspieszyć, umieszczając pojemniki w czymś zimnym.
Schłodzoną lemoniadę przecedzam przez dwa rodzaje sitka, aby usunąć nadmiar frakcji i pozostawić prawie całkowicie oczyszczony płyn.
W powstałej cieczy rozpuszczam cukier i drożdże. Jeśli ktoś z jakiegoś powodu nie przepada za napojami gazowanymi, to można pominąć dodatek drożdży. W tym przypadku otrzymujesz po prostu orzeźwiający kompot cytrynowo-imbirowy, gotowy do natychmiastowego spożycia. Jednak nadal polecam dodać drożdże, aby zachować oryginalny pomysł i zrobić lemoniadę „dla dorosłych”.
Aby drożdże nie zepsuły się i aby weszły w odpowiednią reakcję z otoczeniem, należy je wprowadzać dopiero, gdy temperatura naszej lemoniady spadnie poniżej 40 stopni Celsjusza. Drożdżom już będzie trudno walczyć z tak agresywnym środowiskiem, więc nie ma potrzeby dodawać do tego problemu temperaturowego.
Prawie gotową lemoniadę rozlewam do plastikowych butelek i ustawiam je w rzędzie w pomieszczeniu, które nie jest bardzo gorące, ale też niezbyt zimne. Idealnie 20-24 stopnie. Przed nalaniem płyn należy dobrze wymieszać, po odczekaniu aż drożdże całkowicie się rozpuszczą. Dzięki temu każda butelka lemoniady będzie później smakować tak samo.
Po dniu musisz wypróbować butelki na siłę. Jeśli plastik nie stwardniał pod ciśnieniem procesu wydzielania się gazu ziemnego, musisz spróbować tego, co masz. Jeśli lemoniada jest słodka i nie pomyliłeś niczego z proporcjami, to do każdej butelki trzeba dodać szczyptę drożdży (domyślnie 1,5 litra). Faktem jest, że jak wspomniano wcześniej, drożdże muszą przetrwać w agresywnym środowisku imbiru, które cytryna pogarsza i czasami nie jest im łatwo fermentować. W tym przypadku słuszna decyzja to udzielenie drożdżom niewielkiej pomocy. Najważniejsze, co musisz osiągnąć, to stwardnienie butelek, których zawartość płynnie zamieni się w odpowiednią lemoniadę Schweppes.
Uwaga! Aby uniknąć pęknięcia butelki na skutek nadmiernego ciśnienia, nigdy nie zostawiaj zakręconego domowego piwa bez nadzoru na dłuższy czas.Lemoniada imbirowa przygotowana według tego przepisu jest znacznie gorsza pod względem „energii” od tego samego domowego kwasu chlebowego, który znacznie łatwiej jest rozbić w butelce. Jeśli jednak proces nasycania przebiega prawidłowo, pamiętam o codziennym wypuszczaniu powietrza podnosząc na chwilę nakrętki każdej butelki i zakręcając je z powrotem. Jeśli pominiemy ten moment i pozostawimy butelki na przykład na tydzień, plastik może spuchnąć lub oderwać zakrętkę, a nawet spowodować pęknięcie butelki.
Wszystko. Ten domowy napój orzeźwiający jest gotowy do wypicia!
Świetnie komponuje się ze słomką i lodem. Uważaj, ta lemoniada nie jest odpowiednia dla dzieci, ponieważ imbir daje gorycz, a cytryna kwasowość. Dodatkowo stopniowo w procesie fermentacji, po około pięciu dniach infuzji, płynnie przechodzi do kategorii produktów niskoalkoholowych i w zależności od ilości cukru zmienia się jego ostrość.
Smacznego!
