Wiosna już zadomowiła się na dobre. Jeszcze trochę i śnieg stopnieje, a sezon grillowy tuż-tuż. Znów niekończące się machanie kawałkiem tektury nad węglem, czerwone, łzawiące oczy, opalone brody i wąsy! Niektórzy amatorzy znajdują wyjście z sytuacji; podłącz wentylatory, suszarki do włosów, a nawet stare odkurzacze! To wszystko jest oczywiście wspaniałe, ale jeśli lubisz smażyć mięso na świeżym powietrzu, gdzie nie ma prądu, to będziesz musiał sam wachlować węgle. Również ze względu na pewne okoliczności nie każdy może wybrać się na piknik samochodem wyposażonym w pojemny akumulator, do którego można podłączyć odpowiednie urządzenie. Znów można kupić specjalne urządzenie do wachlowania węgli. Teraz jest ich ogromna różnorodność, różnych typów i modyfikacji! Istnieją urządzenia ręczne (trzeba obrócić rączkę, napędzając śmigło), są elektryczne, zasilane bateryjnie. Ale możesz sam zrobić to proste urządzenie. W jego konstrukcji nie ma nic skomplikowanego.
Będzie potrzebował
- Pusta puszka (wyjęłam ją spod farby).
- Silnik (9 do 12 V).
- Chłodniejsze śmigło.
- Grawer z tarczą tnącą, kamieniem szlifierskim i wiertłem.
- Rurka jest metalowa, ma średnicę 20 mm i długość 7-8 cm.
- Rura jest plastikowa, ma długość 7-8 cm, a średnica odpowiada grubości silnika.
- Lutownica z lutem.
- Klej wtórny.
- Przełącznik.
- Dwie śruby gwintowane u góry silnika.
- Szczypce.
- Znacznik.
- Nożyce.
- Plik.
- Nóż biurowy.
- Śrubokręt.
- Akumulator dostosowany do potrzeb silnika.
- Farba w sprayu (kolor do wyboru).
Montaż dmuchawy węglowej
Najpierw należy przygotować i obliczyć parametry korpusu puszki. Aby to zrobić, musisz oszacować przybliżoną grubość przyszłego bębna wlotu powietrza. Nasza grubość będzie pochodzić z najgrubszej części, a mianowicie rury wylotowej.
Jednocześnie nie zapomnij o rezerwie. Wystarczy 5 milimetrów po obu stronach. Narysuj linię cięcia za pomocą markera i odetnij zamierzony element.
Nie należy wyrzucać resztek puszki - pójdą na końce bębna. Z puszki odcinamy kawałek blachy całkowicie zakrywający koniec bębna, przyklejamy koniec, obrysowujemy markerem i wycinamy okrągły kawałek.
Następnie wycinamy w rurze wgłębienie odpowiadające wypukłości boku bębna, a na boku bębna znajduje się otwór, w który zmieści się dopasowana rura. Lubię to:
Teraz na jednej z płyt końcowych wiercimy trzy otwory na silnik; jeden duży na szyjkę z wałem i dwa mniejsze po bokach na śruby mocujące ją do silnika.
Spróbujmy silnika na płycie:
Następnie spróbujmy na silniku.Jeśli okaże się, że jest mały dla kalibru rury, możesz go pogrubić, nawijając taśmę elektryczną.
Teraz wycinamy otwór na wlot powietrza w drugiej płycie końcowej.
Tutaj nieco błędnie obliczyłem moc i prędkość silnika i zrobiłem za małe otwory. Następnie musiałem wyciąć jeden duży otwór pośrodku.
Jeśli Twój silnik ma duże obroty to otwory można wyciąć tak jak ja na początku - wzorzyste. Tak jest piękniej. To wystarczy dla wysokoobrotowego silnika. Teraz zaczyna się zabawa; lutowanie wszystkich części! Cynę dzięki swojej minimalnej grubości lutuje się łatwo i szybko, bez konieczności podgrzewania. Nie lutowanie, ale czysta przyjemność! Za pomocą topnika i lutowia cynujemy sekcje na metalu. Lutujemy rurę do wylotu powietrza.
W ten sam sposób lutujemy dolną płytkę końcową, na której będzie montowany silnik. Mocujemy silnik.
Zakładamy śmigło na wał.
Przylutuj górną płytkę końcową z otworami.
Następnie przylutuj przewody do przełącznika.
Zamontować przełącznik w obudowie. Teraz przylutowujemy jeden przewód od wyłącznika do jednego ze styków silnika, a jeden wolny długi przewód do drugiego styku silnika.
Usuwamy druty z dolnej części rączki, a drugim klejem mocujemy rączkę do silnika i bębna.
Dbamy o to, aby klej nie dostał się do wnętrza silnika! Tutaj lepiej jest użyć gęstego, żelowego kleju błyskawicznego. Pozostaje tylko przylutować gniazdo pod wtyczkę zasilacza. Przylutuj gniazdo do dwużyłowego kawałka drutu.
Wytnij otwór w osłonie uchwytu.
Na kabel zakładamy osłonę i przylutowujemy kabel do styków wyjściowych.
Monitorujemy polaryzację, aby śmigło obracało się we właściwym kierunku! Przyklej pokrywę do uchwytu.
Jako osłonę lub zaślepkę rączki można zastosować dowolny okrągły element o odpowiedniej średnicy. Pozostaje tylko doprowadzić gotowy produkt do przyzwoitego wyglądu. Zakrywamy wszystkie istniejące otwory na bębnie, owijamy uchwyt jakimś zabezpieczeniem i malujemy bęben.
Nie pozostaje nic innego jak spróbować. Wszystko działa świetnie!
Możesz oczywiście zwiększyć moc inflatora. Na przykład, jeśli zainstalujesz w nim silnik 12-woltowy, ze śrubokręta. Można go także podłączyć do akumulatora samochodowego. Ale myślę, że nie ma potrzeby stosowania takiej mocy - uniesie to wiązkę popiołu, który opadnie na jedzenie. Wziąłem dziewięciowoltowy silnik z zepsutej zabawki. To wystarczy. Zasilacz również jest domowej roboty, złożony z trzech akumulatorów 18650 i ochronnego modułu ładującego.
I jeszcze jedna kwestia - dlaczego użyłem cyny, a nie plastiku, z którym łatwiej się pracuje. Nie każdy plastik jest w stanie wytrzymać temperatury powstające podczas spalania węgli. A dla mnie osobiście praca z lutowaniem jest znacznie przyjemniejsza niż praca z plastikiem i klejem.
