Nawet doświadczeni spawacze uważają spawanie cienkiej blachy za trudne zadanie. Istnieją tu zupełnie inne podejścia niż w procesie spawania masywnych detali. Nie należy przegrzewać cienkiego metalu, w przeciwnym razie istnieje ryzyko poparzenia. Jest to spowodowane rozpadem stopionego jeziorka spawalniczego oddzielającego się od metalu, pozostawiając otwór zamiast połączenia. Ale jeśli początkujący opanuje techniki mistrzów spawania, będzie w stanie poradzić sobie również ze spawaniem cienkiego metalu.
Przygotowanie
Jakość spawania materiałów cienkościennych można poprawić stosując elektrody o małej średnicy i wysokim współczynniku topnienia, co pozwala na zmniejszenie prądu podczas pracy. Ważne jest również przygotowanie zgrzanych krawędzi do nadchodzącej operacji: usunięcie rdzy, farby, osadów tłuszczu itp. Należy je ułożyć jak najbliżej siebie, nie pozostawiając szczeliny.
Prąd spawania ustawiamy na minimalny możliwy poziom (poniżej 75A) i stosujemy cienkie elektrody rutylowo-celulozowe typu ESR 11. Spowoduje to obniżenie temperatury w strefie pracy i zmniejszy ryzyko przepalenia cienkiej blachy.
Elektrody spawalnicze do celów ogólnych na AliExpress ze zniżką - http://alii.pub/606j2h
Ale wszystkie te środki mogą nie wystarczyć, a wtedy na pierwszy plan wysuwa się trajektoria elektrody podczas nakładania szwu spawalniczego, zmniejszając temperaturę nagrzewania krawędzi.
Technika spawania cienkich metali
Prosty, szybki ruch liniowy końca elektrody wzdłuż złącza spawanego cienkościennych materiałów prowadzi do braku penetracji metalu, a przy prędkości wymaganej do wykonania dobrego szwu możliwe jest przepalenie materiału. Taki ruch elektrody podczas pracy z cienkimi produktami jest niedopuszczalny.
Podczas spawania materiałów cienkościennych będziemy przesuwać elektrodę wzdłuż złącza w sposób przerywany, raz do przodu, raz do tyłu.
W tym przypadku energia łuku elektrycznego rozkłada się na większą długość, a metal nagrzewa się mniej. Szew nie jest szeroki.
Ten sam efekt można uzyskać wykonując ruchy obrotowe wokół złącza z końcem elektrody. W tym przypadku energia łuku rozkłada się na większą szerokość, a prawdopodobieństwo przepalenia metalu również znacznie się zmniejsza. Szew jest szeroki.
