Suszenie ryb wcale nie jest trudnym zadaniem, jak mogłoby się wydawać na pierwszy rzut oka. Od jesieni do wiosny, kiedy w lokalnych rzekach jest mnóstwo ryb, zaczynają je zarybiać, a jeśli lubisz częstować siebie i znajomych piwem z rybami, nie ma nic lepszego niż nauczenie się samodzielnego suszenia ryb. Rezultat będzie tańszy, lepszej jakości, bezpieczniejszy i smaczniejszy. Ogólnie rzecz biorąc, jest to bardziej opłacalne pod wieloma względami.
Ważny! Tą metodą suszę każdą rybę rzeczną: szczupaka, płoć, bolenia, leszcza, a nawet suma, czyli wszystko, co tylko uda mi się kupić.
Na przykładzie leszcza (w tym przypadku leszcza) przedstawiam Państwu proces przygotowania suszonej ryby, zdradzając recepturę i wiedzę odziedziczoną po moich przodkach.
Wymagane składniki:
- Leszcz 5 kg.
- Sól 1 kg.
- Mocna nić jedwabna do 1 m.
Instrukcja krok po kroku
Krok 1.
Świeże leszcze myjemy pod bieżącą wodą, aby usunąć błoto, wodę rzeczną i kurz. Ponieważ leszcze te są małe, nie ma potrzeby ich patroszenia.Są duże ryby, np. dwukilogramowy szczupak, który lepiej rozpruć, bo przy dużej wadze jego wnętrzności nie zostaną odpowiednio posolone. Często kawior przygotowuje się osobno, wątrobę smaży się, a pozostałe wnętrzności wyrzuca się jako niepotrzebne. Ponadto wypatroszona ryba łatwiej wysycha.
Krok 2.
Ostrożnie posyp solą każdą rybę. Pamiętaj, aby dodać sól do skrzeli z każdej strony. Na dno pojemnika wsyp odrobinę soli, ostrożnie ułóż rybę, posypując każdą warstwę małą porcją soli i umieszczaj pod ciśnieniem. Używam tego projektu z odwróconych talerzy lub z jednego dużego naczynia, za pomocą którego wyciskam rybę. Na wagę używam butelek z wodą. Zostawiamy to wszystko na pięć dni.
Krok 3.
Ważny! Po kilku dniach musisz sprawdzić rybę. W zależności od tego, ile soku da, otrzymujemy solenie na sucho lub na mokro. Solenie na sucho zużywa więcej soli. Podczas solenia na mokro należy upewnić się, że wszystkie ryby są zanurzone w solance (solance). Jeśli wszystko nie pasuje, po 2 dniach musisz przenieść rybę: dolną na górę, a górną na dół.
W naszym przypadku jasne jest, że ryba wypuściła solankę i leży w cieczy, a sól całkowicie się rozpuściła. Dlatego zostawiamy to tak jak jest.
Krok 4.
Piątego dnia odcedź płyn i zacznij moczyć leszcza. Ważne jest, aby zrozumieć, że ryba musi oddawać nadmiar soli, nie utleniać się ani nie rozpuszczać w wodzie. Najpierw napełnij czystą wodą, zamieszaj rybę i po kilku minutach odcedź. Następnie ponownie dodać zimną wodę i pozostawić na 3 godziny. W przyszłości zmieniaj wodę co 3-5 godzin. Jeśli zostawisz to na noc, wszystko jest w porządku.
Krok 5.
Tak wyglądają przemoczone zwłoki. Następnie ważne jest, aby odpowiednio nawlec leszcza na mocną nić. Tutaj ważne jest, aby przekłuć ogony igłą, aby podczas suszenia ryba zwisała głową w dół, a cały nadmiar płynu spłynął do głowy. Jeśli przeciągniesz rybę „za oczami”, wszystkie niepotrzebne i gorzkie substancje rozprzestrzenią się po całym ciele, a smak gotowej ryby może zostać zepsuty. Podczas nawlekania robimy dla każdej ryby oddzielną pętlę, aby sznurek zachował się, jeśli zaczniemy odcinać jedną rybę na raz.
Krok 6.
Wiązki leszczy wieszamy w suchym, wentylowanym pomieszczeniu lub na świeżym powietrzu, uważając, aby do zawieszonej ryby nie dostały się muchy ani koty. Jeśli na zewnątrz jest mroźno, deszczowo lub po prostu nieodpowiednia pogoda, warto zastosować kilka trików. Na przykład najpierw włączam zwykły domowy wentylator, aby go wysuszyć, co znacznie przyspiesza proces.
Ważny! Namoczona ryba przez pierwsze kilka dni ma trwały zapach, dlatego lepiej suszyć ją na balkonie, pod drzewem w ogrodzie, w garażu lub innym pomieszczeniu gospodarczym.
Suszymy tak przez co najmniej 5 dni, w zależności od warunków. Jednocześnie upewnij się, że ryba nie wysycha. Lepiej jest usunąć go z suszenia nieco wcześniej niż później, ponieważ później tusze będą nadal wysychać nawet w zamrażarce.
Krok 7
Zaleca się zamrożenie wszystkich roślinożernych ryb rzecznych w zamrażarce na co najmniej 5 dni przed spożyciem. Wówczas możliwe będzie znaczne zmniejszenie prawdopodobieństwa przedostania się do wnętrza i rozwoju niepożądanych mikroorganizmów czy pasożytów.Nie trzeba tego robić podczas przygotowywania ryb drapieżnych lub morskich, na przykład szczupaka, ostroboka, flądry itp.
Tak więc po nie więcej niż 15 dniach suszony leszcz jest gotowy do spożycia!
