Cześć wszystkim! Dzisiaj pokażę Ci, jak uzyskać sieć trójfazową ze zwykłej sieci jednofazowej 220 V i to bez szczególnych kosztów. Najpierw jednak opowiem o moim problemie, który poprzedził poszukiwania takiego rozwiązania.
Miałem potężną radziecką piłę stołową (2 kW), która była podłączona do sieci trójfazowej. Moje próby zasilenia go z sieci jednofazowej, jak to zwykle bywa, nie powiodły się: nastąpił duży pobór mocy, nagrzały się kondensatory rozruchowe, a sam silnik się nagrzał.
Na szczęście kiedyś poświęciłem odpowiednią ilość czasu na szukanie rozwiązania w Internecie. Gdzie natknąłem się na film, w którym jeden facet zrobił coś w rodzaju splittera za pomocą mocnego silnika elektrycznego. Następnie zainstalował tę sieć trójfazową na obwodzie swojego garażu i podłączył do niej wszystkie inne urządzenia wymagające napięcia trójfazowego. Przed przystąpieniem do pracy przyjechał do warsztatu, uruchomił maszynę dozującą i działała aż do wyjazdu. W zasadzie rozwiązanie mi się podobało.
Postanowiłem to powtórzyć i zrobić własny rozdzielacz. Jako silnik wziąłem stary radziecki o mocy 3,5 kW, z uzwojeniami połączonymi w gwiazdę.
Schemat
Cały obwód składa się z zaledwie kilku elementów: ogólnego wyłącznika zasilania, przycisku startu, kondensatora 100 uF i samego mocnego silnika.
Jak to wszystko działa? Najpierw dostarczamy energię jednofazową do silnika rozdzielczego, łączymy kondensator z przyciskiem startu, uruchamiając go w ten sposób. Gdy silnik osiągnie żądaną prędkość, kondensator można wyłączyć. Teraz możesz podłączyć obciążenie do wyjścia rozdzielacza fazy, w moim przypadku okrągły stołowy i kilka innych obciążeń trójfazowych.
Korpus urządzenia - rama wykonana jest z narożników w kształcie litery L, całe wyposażenie mocowane jest do kawałka płyty OSB. Na górze przeprojektowano uchwyty do przenoszenia całej konstrukcji, a do wyjścia podłączono trzypinowe gniazdo.
Po podłączeniu piły przez takie urządzenie nastąpiła znaczna poprawa w działaniu, nic się nie nagrzewa, moc jest wystarczająca i to nie tylko dla piły. Nic nie warczy ani nie brzęczy tak jak wcześniej.
Wskazane jest jedynie, aby silnik rozdzielczy był o co najmniej 1 kW mocniejszy niż odbiorniki, wtedy nie będzie zauważalnego spadku mocy pod nagłym obciążeniem.
Nieważne, kto powie cokolwiek o tym, że sinus nie jest czysty, bo inaczej nic to nie da, radzę wam ich nie słuchać. Sinusoida napięcia jest czysta i podzielona dokładnie pod kątem 120 stopni, dzięki czemu podłączony sprzęt otrzymuje napięcie wysokiej jakości, dzięki czemu nie nagrzewa się.
Druga połowa czytelników, która wypowie się w XXI wieku i duża dostępność przetwornic częstotliwości na napięcie trójfazowe, mogę powiedzieć, że moje rozwiązanie jest kilkukrotnie tańsze, ponieważ stary silnik jest dość łatwy do znalezienia. Można nawet wziąć taki, który jest nieodpowiedni do obciążenia, ze słabymi i prawie uszkodzonymi łożyskami.
Mój rozdzielacz faz w trybie bezczynności nie zużywa tak dużo: gdzieś 200 - 400 W, moc podłączonych narzędzi znacznie wzrasta w porównaniu ze zwykłym schematem połączeń poprzez kondensatory rozruchowe.
Podsumowując, chciałbym uzasadnić wybór tego rozwiązania: niezawodność, niesamowita prostota, niskie koszty, duża moc.
