Oczywiście jeden pierścień o akceptowalnej jakości można wykonać bez specjalnego sprzętu, ale zajmie to dużo czasu, wysiłku fizycznego i materiałów. W przypadku niektórych specjalnych urządzeń zginanie prętów w pierścienie jest szybsze i fizycznie łatwiejsze, ale pozostaje dużo odpadów i konieczna jest pomoc osób trzecich. Mówimy o giętarkach do rur, urządzeniach rzemieślniczych itp. Poniżej przyjrzymy się dwóm urządzeniom i ocenimy ich możliwości.
Urządzenie nr 1
Jest to sztywna rama mocowana do stołu bazowego. Na górze przymocowana jest pozioma oś, po jednej stronie której znajduje się pokrętło do obrotu, a po drugiej - wielopłaszczyznowy arkusz.
Do zewnętrznej strony blachy przyspawany jest przykładowy okrąg z blachy stalowej, wzmocniony od wewnątrz sztywnym stalowym pierścieniem. Na jednej z ścian wielościanu przyspawana jest podłużna nakrętka ze śrubą skierowaną promieniowo w stosunku do okręgu.
Na ramie, równolegle do osi górnej, znajduje się druga oś z łożyskiem tocznym w pewnej odległości od koła odniesienia i pod kątem do jej osi pionowej.
Przed rozpoczęciem pracy należy ustawić wielościan tak, aby śruba znajdowała się na dole. Układamy pręt wzdłuż górnej części łożyska i dociskamy jego koniec śrubą do okręgu odniesienia. Obracając pokrętłem, na próbnym okręgu wykonujemy półokrąg.
Obecność śruby zaciskającej nie pozwala na zginanie pręta w jednym kroku. Konieczne jest poluzowanie śruby, obrócenie półpierścienia w próbnym okręgu, ponowne dokręcenie śruby i doprowadzenie zgięcia pręta do pełnego koła.
Wady tego urządzenia związane są z czasem trwania procesu gięcia i dużymi stratami metalu. Zdecydowanie nie nadaje się do masowej produkcji pierścionków.
Urządzenie nr 2
Konstrukcja drugiego urządzenia do gięcia prętów w pierścienie jest zauważalnie prostsza. Składa się z blachy stalowej, do której z jednej strony przyspawany jest niewielki odcinek profilowanej rury kwadratowej 20x20 mm do mocowania w imadle, a z drugiej - 2/3 pełnego pierścienia wykonanego z taśmy stalowej. Również na jednej z podstaw niekompletnego pierścienia od zewnątrz w odległości 12 mm przyspawany jest odbojnik wykonany z kwadratowego pręta.
Dodatkowo trzeba zaopatrzyć się w dwa metalowe plastiki o grubości 2 i 4 mm, aby pracować z prętami nie tylko 12, ale także 10 i 8 mm, które wkłada się między pręt a ogranicznik.
Praca z takim urządzeniem jest dość prosta. Weźmy na przykład pręt o średnicy 10 mm, którego koniec umieszczamy pomiędzy fragmentem pierścienia a ogranicznikiem, nie zapominając o włożeniu płytki o grubości 2 mm.
Chwytamy ręką koniec pręta i owijamy go wokół niekompletnego pierścienia próbki do końca i otrzymujemy półpierścień. Przewracamy obrabiany przedmiot na drugą stronę, zabezpieczamy go, a także zwijamy wokół 2/3 pełnego pierścienia.
Aby nie tracić dużo wysiłku, na ostatnim etapie gięcia używamy dźwigni widelcowej i dokręcamy pierścień do końca.Jak widać końcówki pierścionka są praktycznie pozbawione zagięć. Końce pręta wygięte w pierścień odciąć w środku zakładki. Spawamy złącze i pierścień jest całkowicie gotowy.
Aby wykonać pierścień o średnicy 30 cm, bierzemy przedmiot o długości L = π × d = 3,14 × 30 = 94,2 cm lub zaokrągleniu 100 cm Czas wykonania dwóch pierścieni nie przekracza 1 minuty .
