Materiały:
- dowolna rura, najlepiej cieńsza;
- piasta koła;
- obręcz;
- nakrętka przedłużająca M10;
- Sworzeń M10;
- drewniany blank na uchwyt.
Proces produkcji cewek
Z dostępnej rury należy przyspawać ramę z podeszwą, na której zostanie przymocowana piasta z zamontowanym kołem. Ten ostatni będzie służyć jako bęben do nawijania węża. Rama spawana jest na dowolny wymiar, zaczynając od dostępnego dysku.
Do zębatki przyspawana jest piasta, z którą uzgadniany jest dysk. Następnie należy przyspawać do ramy pionową rurkę z uchwytem, aby móc przenosić kołowrotek.Aby zwiększyć stabilność, można rozszerzyć podeszwę, przyspawając do niej jedną poziomą rurkę.
Następnie musisz przygotować dysk. Przyspawana jest do niego nakrętka przedłużająca, która umożliwi przymocowanie uchwytu do obracania bębna.
Naprzeciwko nakrętki po przeciwnej stronie tarczy z boku przyspawany jest wspornik. Umożliwi podpięcie końcówki węża ogrodowego w celu łatwiejszego zwinięcia. Jako zszywkę można użyć złożonego paska lub czegoś podobnego z dostępnego złomu.
Następnie musisz zrobić uchwyt, aby obrócić cewkę. Najłatwiej to zrobić, używając rączki zepsutego młynka. Jeśli go tam nie ma, musisz wyrzeźbić wygodny uchwyt z drewna, wywiercić go na środku i umieścić na szpilce. Następnie kołek wkręca się w nakrętkę przedłużającą na tarczy.
Wskazane jest pomalowanie wszystkich części. Biorąc pod uwagę trwałość zastosowanych materiałów, taki kołowrotek posłuży dziesięciolecia, dlatego warto zadbać o jego piękno. Następnie tarczę montuje się na piaście i przykręca do niej uchwyt.
Następnie do wspornika wkładany jest wąż ze złączem. Po zaczepieniu jest równomiernie nawinięty. Ważne jest, aby robić to bez naprężenia, aby nie zdeformować ścianek węża, ponieważ podczas długotrwałego przechowywania może on pękać wzdłuż linii zagięcia, jeśli jest wykonany z niewystarczająco elastycznego materiału. Powstała szpula będzie w stanie przetrwać dziesiątki węży i nic się z nią nie stanie. Jest na tyle ciężki, że nie przewróci się podczas rozwijania.
