Uszczelnienie zaprawą na bazie gliny lub cementu daje jedynie tymczasowy efekt. Rozwiązanie, które z powodzeniem stosowali nasi przodkowie, pomoże Ci wyjść z sytuacji i na długo zapomnieć o tym problemie.
Będzie potrzebował
Aby przygotować cudowne rozwiązanie według starożytnych receptur ludowych, będziesz potrzebować materiałów i narzędzi, które nie będą wymagały prawie żadnych kosztów, ponieważ są śmieciami lub można je znaleźć w każdym domu:
- popiół (drewno lub węgiel);
- zwykła sól kuchenna;
- pojemnik do mieszania roztworu;
- płótno do przesiewania popiołu;
- mała szpatułka.
Proces przygotowania rozwiązania
Do przesiewania popiołu używamy płótna wykonanego ze sztucznych materiałów, złożonego na pół lub na trzy.
Popiół przesypać na prowizoryczne sito i ręką w rękawiczce przesunąć go po płótnie, zagniatając twarde grudki.
Gdy wszystkie drobne cząstki opadną na sito, należy strząsnąć pozostałe duże, nierozerwalne grudki i cząstki stałe z płótna do kosza na śmieci i przystąpić do przesiewania kolejnej porcji popiołu.
Do przesianego popiołu dodaj zwykłą sól kuchenną. Od razu pojawia się pytanie: jaka powinna być relacja pomiędzy tymi dwoma elementami? Odpowiedź na to pytanie wcale nie jest łatwa.
Z solą nie ma problemów – jest to produkt standardowy, jednak popiół może różnić się zarówno pochodzeniem, jak i składem frakcyjnym. Ale w każdym razie dodaje się znacznie mniej soli. Jeśli jest 2-3 kg popiołu, wystarczy 200-300 gramów soli.
Składniki dokładnie wymieszać szpatułką do uzyskania jednorodnej masy. Na przykład 2-3 kg mieszanki należy gotować w sposób ciągły przez pięć minut.
Do powstałej mieszaniny dodawaj trochę wody, okresowo dodając małymi porcjami, ciągle mieszając mieszaninę. Woda powinna być czysta, najlepiej przegotowana i gorąca, aby sól szybciej i całkowicie się rozpuściła.
Kontynuujemy mieszanie, aż do uzyskania jednolitej masy, której konsystencja będzie nieco gęstsza niż śmietana, nie przykleja się do szpatułki ani ścianek pojemnika, w którym ugniatamy.
Po namoczeniu powstałym roztworem uszczelniamy szczeliny pomiędzy cegłami a płytą, a także odnawiamy zawalony tynk. Po około trzech godzinach powłoka zwiąże i stwardnieje. Ale lepiej dać mu 2-3 dni do wyschnięcia.
Za pierwszym razem rozgrzewamy piekarnik nie podnosząc zbyt mocno temperatury. Za drugim razem zwiększamy ogrzewanie, a za trzecim razem doprowadzamy je do poziomu operacyjnego. Po takim wysuszeniu roztwór wytrzyma kilka lat bez przegrzania i pękania.
