Materiały:
- plastikowa rura PCV o dużej średnicy (można zastosować rurę kanalizacyjną o średnicy 110 mm);
- złączka rurowa;
- siatka na komary.
Proces produkcyjny wieży wermikompostownika
Do wykonania podstawy wieży stosuje się rurę o długości 60-100 cm, z jednej strony konieczne jest wykonanie okien do przejścia robaków. W tym celu ścianki rury wierci się na całym obwodzie w odległości 30-40 cm od krawędzi.Otwory są wykonane ściśle. W tym celu stosuje się wiertło o średnicy 10-25 mm. Pożądane jest, aby otwory były gładkie, bez zadziorów.
Aby wykonać osłonę wieży, należy wziąć złączkę i włożyć do niej krótki kawałek rury.
Jednocześnie między nimi umieszczona jest moskitiera. Konieczne jest zablokowanie dostępu do wieży much.
Powstały wermikompostownik instaluje się na łóżku.
Należy go wkopać w ziemię na głębokość otworów w ścianach. Następnie umieszcza się w nim trochę materiału drenażowego. Może to być siano lub suche liście. Następnie robaki kompostowe wprowadzają się i na wierzch wylewa się trochę gleby, w której żyły.
Następnie wszystko rozlewa się kilkoma litrami wody. Szybko się wchłania, więc nie zaszkodzi robakom.
Po podlaniu dodaje się trochę więcej drenażu, aby spowolnić parowanie, a wieżę przykrywa się pokrywką.
Taka wieża będzie wykorzystywana przez robaki jako ośrodek z sprzyjającym środowiskiem, w którym utrzymywana jest optymalna dla nich wilgotność. Będą w nim jeść sprzątanie i inne odpady, które czasami wprowadzasz do rury z góry. Po żerowaniu robaki zaczną pełzać po grządce, kopiąc kanały w pobliżu korzeni roślin. Poprawi to dopływ tlenu do systemu korzeniowego. Ponadto robaki będą odkładać odpady (wermikompost) bezpośrednio pod roślinami.
Zaczną zjadać wierzchnią warstwę ściółki i martwych chwastów. Obecność wieży, która okresowo otrzymuje nową żywność i wodę, nie pozwoli im rozproszyć się znacznie poza granice łóżka.
Robaki będą do niego okresowo wracać. W ten sposób wszystko, co dostanie się do wieży, zostanie rozprowadzone po otaczającej glebie w postaci łatwo przyswajalnego nawozu.
