Materiały:
- sklejka;
- opona samochodowa, najlepiej z mocno zużytym bieżnikiem;
- Wkręty do drewna;
- podkładki;
- kołki lub kotwy.
Proces wytwarzania symulatora
Konieczne jest zmierzenie średnicy i szerokości opony. Na podstawie uzyskanych wymiarów z grubej sklejki wycina się podstawę do montażu połowy opony. Wykonany jest w formie prostokąta. Jej szerokość powinna być o 30-40 cm większa od średnicy opony i o 20 cm szersza.Po przycięciu sklejkę szlifujemy i usuwamy z niej fazę.
Wywiercone są otwory do przyszłego montażu na ścianie.
Możesz go również pomalować, nie zaszkodzi, jeśli planujesz zainstalować urządzenie do ćwiczeń na zewnątrz.
Opona jest cięta szlifierką na 2 części, tak aby uformować oczka do mocowania wzdłuż jej krawędzi. Podczas cięcia szlifierką będzie dużo gryzącego dymu, dlatego lepiej to zrobić na zewnątrz. Przecina się go w poprzek bieżnika, następnie wzdłuż linii ścian bocznych 10 cm w mniejszym kierunku.Nacięcie stopki wykonuje się pod niewielkim kątem w stosunku do przekroju bieżnika. Jeśli nie ma sklejki o wystarczającym rozmiarze, to podczas cięcia opony można wykonać cięcie o połowę mniejsze, dopasowując ją do istniejącej podstawy.
Następnie do podstawy ze sklejki przykręca się połowę opony z występami. W tym celu stosuje się wkręty samogwintujące z podkładkami, które zapobiegną przebiciu gumy. Wystarczą 4 śruby z każdej strony.
Następnie symulator przykręca się do ściany poprzez wcześniej wykonane otwory w narożnikach sklejki. W zależności od materiału ściany podwieszanie odbywa się za pomocą kołków nylonowych, kotew metalowych lub chemicznych. Wysokość symulatora dobierana jest w zależności od wzrostu ćwiczącego.
Aby ćwiczyć techniki uderzeń, zaleca się używanie rękawiczek lub przynajmniej bandaży. Kształt symulatora pozwala ćwiczyć uderzenia bezpośrednie, od dołu, z boku. Trenując bez rękawiczek staraj się znajdować na środku bieżnika, gdzie guma jest bardziej miękka. Symulator nadaje się także do ćwiczenia technik kopnięć, szczególnie wygodne jest wykonywanie kopnięć prostych. Drugą część opony można zachować, a później w razie potrzeby odciąć i wykorzystać na wymianę, gdy pierwsza połowa pęknie i straci swój kształt. Rzeczywista żywotność symulatora z opony jest bardzo długa, dlatego drugą część można wyrzucić, ponieważ nowe zużyte opony pojawią się przed wymianą pierwszej.
