Wiele mechanizmów wykorzystuje niestandardową sprężynę, której w przypadku zużycia nie można wymienić ze względu na jej niedostępność. W takim przypadku możesz to zrobić samodzielnie, nie tracąc czasu na szukanie podobnych analogów wymagających przycięcia.
Narzędzia i materiały:
- odbojnik;
- palnik gazowy;
- szczypce;
- Śrubokręt;
- olej maszynowy;
- pręt lub śruba odpowiadająca średnicy wymaganej sprężyny.
Produkcja niestandardowej sprężyny
Do pracy potrzebny będzie drut wykonany ze specjalistycznej stali 65G lub podobnej. Jako źródło możesz użyć kawałka zwykłej sprężyny drzwiowej, ponieważ jest on sprzedawany w każdym sklepie z narzędziami i konstrukcjami.
Aby go rozwinąć, należy wyżarzać stal, dzięki czemu będzie elastyczna. Aby to zrobić, podgrzewa się go do ciemnoczerwonego koloru za pomocą palnika gazowego, lampy lutowniczej lub w kuźni, po czym pozostawia do ostygnięcia na powietrzu.
Powoli schładzana stal zostaje uwolniona, dzięki czemu sprężyna łatwo rozwija się w drut.
Następnie pobierany jest trzpień odpowiadający wewnętrznej średnicy niestandardowej sprężyny, którą należy wykonać, i drut nawija się na niego ciasno, z kolei.Nawijanie odbywa się pod napięciem, dzięki czemu obrabiany przedmiot uzyskuje prawidłowy kształt cylindryczny.
Po nawinięciu sprężynę wyjmuje się z trzpienia. Jeśli musi pracować w napięciu, wówczas na jego końcach powstają oczy. Gdy potrzebna jest sprężyna naciskowa, cewki należy rozdzielić. Aby to zrobić, włóż między nie śrubokręt i za jego pomocą utwórz wymagany odstęp. Pierwszy i ostatni zwój sprężyny dociskowej powinien być napięty, a środek powinien mieć prowadzenie. W tym przypadku zadziała to we właściwym kierunku, bez próby przeskakiwania na bok. Gdy przedmiot obrabiany uzyska wymagany kształt, można go wyciąć.
Następnie stal musi odzyskać swoją elastyczność. Aby to zrobić, podgrzewa się go do ciemnoczerwonego koloru i szybko wrzuca do oleju. Po stwardnieniu metal staje się twardy.
Utwardzona sprężyna jest krucha. Aby uzyskał optymalną równowagę pomiędzy twardością a elastycznością wymagane jest wysokie odpuszczanie. Aby to zrobić, przedmiot obrabiany jest podgrzewany do temperatury 400-500 stopni Celsjusza. O tym, czy jest wystarczająco gorąco, można przekonać się po kolorze. Najpierw wiosna przybierze kolor jasnobłękitny, a potem jasnoszary, co sygnalizuje osiągnięcie pożądanej temperatury. Po podgrzaniu schładza się na powietrzu.
Tak wykonana sprężyna jest sztywna i sprężysta. Przestrzeganie zaproponowanych wytycznych podczas wyżarzania, hartowania i odpuszczania umożliwi praktyczne odtworzenie fabrycznej technologii produkcji. Dzięki temu domowa sprężyna w niczym nie ustępuje produktom zakupionym.
