Gdzie zacząć? Przed zakupem systemu split (klimatyzatora) należy dowiedzieć się, jaką powierzchnię chłodzenia (ogrzewania) będzie on pokrywał. Aby to zrobić, możesz wykonać proste obliczenia. Jeśli powierzchnia pomieszczenia, w którym chcesz zainstalować klimatyzator (zwany dalej systemem dzielonym), nie przekracza 20 metrów kwadratowych, możesz kupić system dzielony siódmego modelu. Jeśli powierzchnia chłodzenia wynosi od 21 do 27 metrów kwadratowych, należy kupić podzielony system dziewiątego modelu (instalatorzy i menedżerowie nazywają go odpowiednio dziewięcioma lub siedmioma). Oznacza to, że wybierając system dzielony, jak już rozumiesz, musisz obliczyć, jaką powierzchnię będzie chłodził, podzielić ją przez trzy, a wtedy stanie się dla ciebie jasne, który model systemu dzielonego musisz kupić. Na przykład musisz schłodzić (ogrzać) pomieszczenie o powierzchni 36 metrów kwadratowych: podziel tę powierzchnię przez trzy i uzyskaj numer potrzebnego systemu split, a w przykładzie będzie to 12. Ale następnym razem opowiemy Ci o instalacji modelu 12 i nowszego.
Zacznijmy od opisu procesu instalacji systemu dzielonego modelu 7, który jest przeznaczony dla powierzchni chłodzącej o powierzchni 21 metrów kwadratowych. Odwiedziłeś więc sklep, wybrałeś do instalacji system split 7. modelu, zapłaciłeś za zakup i teraz system split jest w twoim domu. Jeśli po raz pierwszy zdecydowałeś się zainstalować system dzielony i zadzwoniłeś w tej sprawie do ekspertów, oto co powinieneś wiedzieć. Po pierwsze, przed rozpoczęciem pracy monterzy (instalatorzy) muszą otworzyć opakowanie w Twojej obecności, jeśli nie zrobiłeś tego w momencie dostawy i przeprowadzić oględziny zespołów zewnętrznych i wewnętrznych pod kątem integralności obudów. Jeśli kontrola zewnętrzna wykaże brak usterek, możesz rozpocząć prace nad instalacją podzielonego systemu. Jeśli jednak nagle zauważysz, że jeden z klocków ma wgniecenie, rysę, czy np. pęknięcie w obudowie, to natychmiast poproś o wymianę towaru. Zabrania się montażu systemu split, który posiada jakiekolwiek wady mechaniczne.
Zespół montażowy składa się z dwóch osób. Po otwarciu opakowania z jednostką wewnętrzną za pomocą taśmy mierniczej instalator musi zmierzyć odległość od listwy, na której będzie mocowany system dzielony, do plastikowej ścianki obudowy. Pomiary te są brane pod uwagę przy oznaczaniu ściany, na której zamontowany jest system dzielony, za pomocą poziomicy. Warto również zaznaczyć, że po zaznaczeniu w miejscach mocowania deski do ściany, od krawędzi układu łupanego, za pomocą poziomicy pod niewielkim kątem (jest to obowiązkowe), zaznacza się miejsce, w którym będzie wiercony otwór i musi znajdować się poniżej krawędzi obudowy systemu dzielonego. Odbywa się to w taki sposób, że woda powstająca podczas pracy parownika przepływa grawitacyjnie przez rurę drenażową na ulicę.Otwór wierci się również pod niewielkim kątem, jeżeli instalatorzy nie dopełnią tego wymogu, wówczas woda z systemu split nie będzie sama spływać i zacznie spływać na ścianę w miejscu montażu systemu split .
Podczas gdy jeden instalator zaznacza, drugi instalator określa, w jaki sposób i jaką liczbą przewodów zostaną podłączone jednostki wewnętrzne i zewnętrzne. Jeśli będą z tym trudności (brak doświadczenia), instalator może sprawdzić to w instrukcji montażu. W takim przypadku do instalacji wystarczy jeden potrójny i jeden podwójny przewód. Określa również średnicę rur łączących bloki i przez które będzie krążył czynnik chłodniczy. Nawiasem mówiąc, prawie wszystkie nowoczesne modele systemów dzielonych są już napełniane i podczas pracy wykorzystują freon 410. Dlatego instalator po podłączeniu przewodów rozpoczyna zwijanie i łączenie nakrętek rur łączących. Należy pamiętać, które przewody są podłączone do jakich zacisków, ponieważ będą one również podłączone do jednostki zewnętrznej. Po połączeniu i zwinięciu instalator nakłada na rury specjalny elastyczny materiał w celu polepszenia izolacji i owija go taśmą. Zapobiegnie to pojawieniu się kondensacji na trasie połączenia.
Po zaznaczeniu ściany pod montaż deski instalator nr 2 przystępuje do wiercenia otworu, natomiast instalator nr 1 znajduje się na zewnątrz w miejscu, w którym będzie wychodził otwór, pilnując, aby fragmenty ściany nie spadły na ludzi lub zaparkowane samochody. I tak otwór jest gotowy, kamienie są złapane, pręt jest zainstalowany, instalator zaczyna mocować wsporniki, zdjęcie pokazuje, czego możemy do tego potrzebować.Ponieważ w naszym przypadku mocujemy wsporniki do ściany balkonu, stosujemy krótkie gwoździe kotwowe, wiertarkę o średnicy 12, wiertarkę udarową, młotek i nasadkę do wkręcania kotew. Zwykle na balkonach otwory na kotwy są przebite, dlatego lepiej od razu ostrzec o tym właścicieli obiektu, w którym prowadzone są prace. Zabezpieczyliśmy wsporniki, zamontowaliśmy na nich jednostkę zewnętrzną i zabezpieczyliśmy. Do wywierconego otworu wprowadzamy izolowaną trasę międzyblokową (średnica wiertła musi wynosić co najmniej 32 mm). Następnie zawieszamy jednostkę wewnętrzną na listwie przymocowanej do ściany i wykonujemy prace związane z połączeniem trasy z układem zewnętrznym typu split. Po podłączeniu przez instalatora rur pomiędzy jednostką wewnętrzną i zewnętrzną podłączamy sprężarkę próżniową i wytwarzamy próżnię przez co najmniej dziesięć minut, szczególnie w przypadku systemów typu split z inwerterem. Następnie podłączamy przewody i zabezpieczamy rurkę drenażową. Dopiero po zakończeniu wszystkich tych prac instalator może uruchomić system split na zimno lub ciepło, w zależności od warunków, w celu sprawdzenia funkcjonalności.
