Po podłączeniu trójfazowego silnika asynchronicznego do sieci 220 V następuje utrata mocy, w dodatku nie uruchamia się bez przesunięcia fazowego. Aby skompensować różnicę między 380 V a 220 V, silniki elektryczne są łączone za pomocą kondensatorów. Jakość silnika i jego osiągi zależą od prawidłowego ich doboru.
Czego będziesz potrzebować:
- kondensatory robocze o różnych wartościach znamionowych;
- amperomierz lub woltomierz.
Proces doboru kondensatorów roboczych
Istnieje zasada, że na każde 100 W mocy silnika elektrycznego przypada 6,6 μF pojemności roboczej kondensatora. Jest to wartość bardzo przybliżona, wymagająca korekty w zależności od sposobu podłączenia silnika do sieci jednofazowej. Znacznie dokładniej optymalną pojemność kondensatora określa się w praktyce. Poza tym silnik może nie mieć znacznika wskazującego moc, wtedy nie da się ustalić jakiej pojemności kondensatora potrzebuje na podstawie danej proporcji.
W praktyce niezależnie od tego, czy silnik jest połączony w gwiazdę czy w trójkąt, optymalną moc można określić podłączając do niego amperomierz lub woltomierz. W przypadku korzystania z amperomierza podłącza się go do dowolnego przewodu zasilającego. Następnie instaluje się kondensatory o różnych pojemnościach, od małych do dużych, jeden po drugim. Na każdym z nich dokonywane są odczyty amperomierza. Na którym kondensatorze są najniższe, takie które najlepiej pasuje.
Podczas korzystania z woltomierza zwiększa się złożoność pomiarów. Odczyty są dokonywane na różnych kondensatorach. Na każdym z nich dokonywany jest pomiar pomiędzy stykami bezpośrednimi 220V a kondensatorem. Optymalną opcją byłaby ta, w której oba wskaźniki są w przybliżeniu takie same.
