Metodę mocnego lutowania wyrobów wykonanych z różnych metali przeprowadza się poprzez ogrzewanie lutowanych części palnikiem gazowym i użycie mosiądzu jako lutu. W związku z powszechnym stosowaniem miedzianych chłodnic samochodowych, lutowanie mosiądzem było jedynym niezawodnym sposobem na wyeliminowanie nieszczelności. Ten rodzaj lutowania jest szeroko stosowany w produkcji i naprawie sprzętu gospodarstwa domowego i przemysłowego oraz klimatyzatorów. Ponadto lutowanie mosiężne pozwala bezpiecznie przymocować ogniotrwałe części tnące do korpusu frezu lub przewodu wiertniczego. Lutowanie mosiądzem pozwala na montaż drobnych, ręcznie kutych wyrobów artystycznych (żyrandole, ruszty kominkowe itp.).
Materiały i narzędzia
Lutowanie mosiądzem odbywa się przy użyciu trzech głównych elementów: palnika gazowego, dającego temperaturę co najmniej 1000 stopni.
Lut mosiężny (w postaci drutu lub taśmy).
I topnik - tetraboran sodu lub boraks zmieszany ze sproszkowanym kwasem borowym.
W nowoczesnych domowych palnikach gazowych wykorzystuje się oczyszczony propan sprzedawany w mini butlach lub specjalne mieszanki gazów. Bardziej złożone palniki z oddzielnym zasilaniem gazem i tlenem przyspieszają nagrzewanie i cały proces lutowania.
Zapotrzebowanie na ten topnik zależy od zawartości cynku w mosiądzu.Cynk podczas topienia drutu mosiężnego bez boraksu powoduje wrzenie lutu, co wpływa na jakość szwu i jego właściwości wytrzymałościowe.
Oprócz głównych komponentów będziemy potrzebować narzędzi pomocniczych:
- papier ścierny i pilniki do czyszczenia części;
- różne imadła i zaciski;
- trzymanie narzędzi ręcznych (szczypce, szczypce długie itp.);
- płyny do odtłuszczania i mycia oraz usuwania kamienia z gotowych szwów (roztwory kwasów);
- rękawice ognioodporne i inne środki ochrony osobistej stosowane podczas prac spawalniczych.
Podczas wykonywania otwartych prac gorących należy ściśle przestrzegać zasad bezpieczeństwa przeciwpożarowego. W pomieszczeniu należy mieć gaśnicę, wodę oraz szmatkę azbestową lub plandekę. Należy pamiętać, że opary cynku są trujące. Niezbędne są środki ochrony osobistej, przerwy w pracy i wietrzenie pomieszczenia.
Proces lutowania mosiądzu
Konieczne jest przygotowanie części do lutowania. Załóżmy, że musimy wykonać małą konstrukcję ramową z cienkościennych rur stalowych o średnicy około 5 mm. Lutując od końca do końca dwie rurki o małej średnicy, należy wykonać wycięcie na końcu lutowanej rurki. Zwiększy to siłę połączenia. Części należy umieścić w urządzeniach zaciskowych, a połączenia zacisnąć razem. Jest to warunek konieczny do wykonania wysokiej jakości lutowania lutem mosiężnym, ponieważ twoje ręce będą zajęte palnikiem i dostawą lutowia.
Zapalamy palnik gazowy i zaczynamy podgrzewać obszar lutowania, aż pojawi się czerwony kolor.
Podgrzewamy również drut mosiężny (lutownicę) i opuszczamy nagrzany koniec lutu do boraksu. Boraks przykleja się do drutu lutowniczego.
Na krótko cofamy płomień palnika i aplikujemy topnik bezpośrednio na złącze rur stalowych. Boraks szybko się topi i pokrywa całą powierzchnię lutowania. Jeśli nie usuniesz płomienia, boraks po prostu wydmuchnie się z mosiężnego drutu.
Następnie rozpoczyna się lutowanie - powoli topiąc lut mosiężny, ręcznie go podając i wypełniając złącze pomiędzy częściami.
Podczas pracy przeprowadzana jest wizualna kontrola jakości szwu. Jeśli w dolnej części znajduje się przetoka lub obszar nie pokryty lutowiem. Lepiej odwrócić część i ponownie przylutować to miejsce.
Po wypełnieniu rąk można lutować złącza „sufitowe”. Części lutowane należy pozostawić do ostygnięcia na powietrzu.
Następnie należy usunąć kamień, umieszczając część w roztworze kwasu cytrynowego spożywczego.
Aby sprawdzić jakość szwu, wyginamy produkt.
Bardzo trwałe!
Środki ostrożności
Lutowanie mosiądzem jest pracą otwartą, gorącą. Konieczne jest ścisłe przestrzeganie wszystkich środków ochrony przeciwpożarowej. Ponadto praca z oparami cynku może spowodować poważne zatrucie organizmu. Należy podjąć środki ochronne. Mini butle z gazem mogą mieć nieszczelności na zaworze, co może prowadzić do eksplozji i pożaru. Konieczne jest ciągłe monitorowanie pracy palnika gazowego.
