Powierzchnia aluminium pokryta jest warstwą tlenku, która utrudnia lutowanie. Nawet jeśli lut się przyklei, pod obciążeniem wszystko odpadnie. Problem można częściowo rozwiązać stosując specjalistyczne topniki i lutowie, istnieje jednak prostsza metoda, która jest znacznie bardziej niezawodna. W takim przypadku można lutować najpopularniejszym niedrogim lutem POS-61.
Materiały i narzędzia:
- mocna lutownica o mocy 60 W lub więcej;
- lutować;
- olej maszynowy;
- strumień.
Cynowanie i lutowanie aluminium
Na aluminiową powierzchnię nanosi się kilka kropli oleju maszynowego. Jego cechy i właściwości nie mają znaczenia. Może być syntetyczny, półsyntetyczny, mineralny, a nawet słonecznikowy.
Następnie grot lutownicy zanurza się bezpośrednio w oleju, opierając się o aluminiową powierzchnię. Następnie nakłada się na niego lut i osadza w wymaganej ilości. Wszystkiemu temu towarzyszy zapach spalenizny, dlatego lepiej pracować z kapturem na świeżym powietrzu lub na świeżym powietrzu.
Grot lutownicy należy przytrzymać, aż część aluminiowa się rozgrzeje. Następnie możesz rozpocząć cynowanie, ale tylko w obszarze znajdującym się pod olejem.Należy poruszać grotem w przód i w tył, tak jak podczas wcierania lutu w powierzchnię. Umożliwia to usunięcie warstwy tlenku i powstawanie mikrozarysowań, co zapewnia lepszą przyczepność cyny. W takim przypadku pod olejem nie następuje nowe utlenianie, ponieważ nie ma dostępu powietrza.
Jeśli część się przegrzeje, możesz zrobić sobie przerwę, aby ostygła. Im dłużej cynujesz w ten sposób, tym mocniejszy będzie lut. Cynowanie zajmie średnio 1-2 minuty. Należy upewnić się, że lut całkowicie rozprzestrzenił się na wymaganym obszarze. Na początku zbierze się w kulkę, ale po kolejnej minucie rozprzestrzeni się równomiernie po obrabianym przedmiocie.
Po cynowaniu aluminium przygotowuje się drut. Trzeba go także konserwować. Jeśli jest wykonany z miedzi, najpierw nakłada się zwykły topnik, a następnie wszystko obficie cynuje cyną. Lepiej od razu nałożyć więcej lutu.
Następnie ocynowany drut nakłada się na ocynowaną powierzchnię aluminiową. Grot lutownicy spoczywa na górze, a części nagrzewają się. Gdy tylko cyna stopi się w miejscu styku, końcówka przesuwa się dalej. Jeśli miejscami nie ma wystarczającej ilości lutowia, należy go dodać.
Im większy przedmiot, tym dłużej trwa jego nagrzewanie, dlatego w takich przypadkach warto zastosować lutownicę o większej mocy. Po lutowaniu części odkłada się do czasu naturalnego ostygnięcia. Pozostały olej wyciera się alkoholem, jeśli nie przeszkadza, można go tak zostawić.
Proponowana metoda pozwala na szczelne lutowanie do aluminium. Oderwanie drutu jest prawie niemożliwe, bardziej prawdopodobne jest pęknięcie jego rdzenia niż rozłączenie lutu.
Oczywiście lutowanie szybkobieżne tą metodą nie sprawdzi się, ale taka jest specyfika aluminium. W domu nie będziesz w stanie nawiązać połączenia szybciej i z tą samą jakością inną metodą.W takim przypadku nie trzeba kupować specjalnego topnika. Jeśli nie masz pod ręką oleju maszynowego, możesz poradzić sobie z olejem roślinnym, co również jest plusem.
