Nie twierdzę, że można było kupić gotowy nawilżacz ultradźwiękowy, byłoby szybciej, ale miałem problem z częściami zamiennymi, że wyszły same. W artykule pokażę jak i z czego to zrobiłem, a na koniec opowiem jak zrobiłbym to teraz, bazując na doświadczeniach z obecnego docierania.
W marcu dotarł do mnie atomizer ultradźwiękowy w plastikowej obudowie, specjalnie przygotowywałem się na lato, konstrukcja była zmontowana, ale pewnego dnia nie zadziałał czujnik poziomu wbudowany w głowicę ultradźwiękową i w wyniku pracy na sucho , korpus czujnika stopił się i w niektórych miejscach przepalił, choć nie od razu to zauważyłem - okazało się, że jest w porządku.
Tydzień temu głowica ultradźwiękowa trafiła do mnie już w metalowej obudowie, co oznacza, że musiałem rozebrać całą konstrukcję i złożyć ją na nowo.
Będzie potrzebował
Miałem na stanie:
- - wiadro biurowe o pojemności 10 litrów;
- - zasilanie 12 V;
- - opryskiwacz ultradźwiękowy w metalowej obudowie;
- - czarna puszka montażowa o wymiarach 100 x 60 x 25 mm;
- - dowolny moduł boost, tak się złożyło, że mam moduł Xl6009;
- - regulator prędkości 12 woltów;
- - turbina;
- - wyłącznik zasilania, kilka gniazd i wtyczek do nich;
- - podczas montażu pojawiły się przydatne drobiazgi;
- - a także - obudowa od uszkodzonego regulatora prędkości - zobaczysz później.
Wizualny schemat połączeń
Musiałem się postarać, żeby to wszystko nie wyglądało na bałagan i było łatwe do zrozumienia.
- - napięcie wejściowe 12 woltów jest zwiększane przez moduł do 22 woltów i dostarczane do atomizera ultradźwiękowego;
- - również napięcie wejściowe 12 woltów jest dostarczane do modułu sterującego prędkością wentylatora;
- - oba są połączone równolegle i podłączone do gniazda wejściowego poprzez wspólny wyłącznik zasilania.
Gotowy regulator prędkości od razu trafił do mnie wadliwy i tak się złożyło, że został odłożony na stos „do lepszych czasów”, wykorzystano jego obudowę z czterema wygodnymi otworami do montażu. Możesz zobaczyć, co stało się z wypełnieniem. Przez pewien czas prąd był tak duży, że przewody prowadzące do gniazda na głowicy ultradźwiękowej przepaliły się i stopiły. Obydwa moduły okazały się jednak sprawne i pozostała jedynie wymiana okablowania.
Na końcu kosza biurowego wywierciłem cztery otwory pod wkręty do których mocowana była jednostka sterująca, jeszcze niżej widać otwór do przeprowadzenia drutu prowadzącego do głowicy ultradźwiękowej.
Pierwszą opcję przygotowałem na szybko i to rozwiązanie ujawniło swoje wady. Jeśli zajrzysz do wnętrza kosza, zobaczysz, że łby śrub zostały skorodowane.
Aby pozbyć się rdzy, konieczne było przetarcie jej wacikami nasączonymi mocnym roztworem spożywczego kwasu cytrynowego
Po wyszczotkowaniu i wysuszeniu główki zabezpieczono przezroczystym klejem akrylowym ze sklepu z narzędziami.
Zespół wentylatora
Należy go całkowicie zabezpieczyć przed zachlapaniem i po krótkim namyśle zdecydowałem się na zastosowanie turbiny odśrodkowej, którą wkleiłem do czarnego plastikowego pudełka na paskach dwustronnej taśmy montażowej o grubości 1 mm.
Przez mniejszy otwór w dolnej pokrywie pudełka powietrze dostarczane jest do wnętrza kosza. Należy pamiętać, że otwór wlotowy na górze skrzynki i otwór wylotowy na dole będą umieszczone naprzeciw siebie. Dzięki temu żadne rozpryski nie będą mogły przedostać się do silnika turbinowego. Wzdłuż obwodu powstałej jednostki przykleiłem taśmę uszczelniającą służącą do uszczelniania otworów otwieranych plastikowych okien, a do samej turbiny przylutowano kawałek skręconego sznurka z wtyczkami na końcu. Zlutowane styki zostały uszczelnione gorącym klejem.
Montaż pokrywy
Tylna strona.
Jak wiadomo, pokrywa wiadra biurowego jest wyposażona w zawór obrotowy, co sprawiło mi najwięcej niedogodności.
- - najpierw zaznaczyłem i wykonałem otwór, przez który będzie mogła uciekać mgła wodna;
- - potem zasnąłem i wyciąłem prostokątne okienko pod montaż wentylatora;
- - aby zablokować zawór, przykleiłem kawałek gumy piankowej na całej wewnętrznej powierzchni pokrywy za pomocą wodoodpornego kleju;
- - przedmiot obrabiany, aby zapobiec zatruciu parą, musiał być dobrze zwilżony tym samym klejem w kilku etapach;
- - po wyschnięciu na prawie wodoodpornym blankiecie z pianki gumowej przykleiłem blankiet ze skrawków linoleum.
W kawałku możesz zobaczyć, która kanapka wyszła:
Przednia okładka. Do otworu włóż połowę czekoladowego jajka, aby spuścić mżawkę. Przy odrobinie wysiłku może się obrócić.Radzę wypalić w nim otwory tylko z jednej strony, tak aby strumień zimnej pary był skierowany od zespołu wentylatora i otworu zasysania powietrza.
W efekcie ogólny wygląd umytego kosza biurowego bez zamontowanego wentylatora wygląda tak.
Aby nadać mu mniej kolektywny wygląd, przykleiłem pozostałą taśmę uszczelniającą wzdłuż konturu szczeliny obrotowego zaworu.
Montaż pływakowy
Ze spienionego polietylenu wycinam okrągły pływak, wyświetlacze i telewizory „ubieram” w ramę z tego materiału.
Do pływaka wkładany jest kubek jogurtowy, w który zostanie włożony ultradźwiękowy atomizer.
Pierwsze testy od razu wykazały, że głowicę ultradźwiękową należy zagłębić pod powierzchnię wody, na głębokość paliczka palca, ale jednocześnie z fontanny mgłowej nadal wydobywały się pojedyncze bryzgi. Dlatego musiałem pomyśleć o ograniczniku upadku. Wykonany został z nakrętki pojemnika z pianką i na szczęście posiadał oczko z otworem na rurkę doprowadzającą pianę.
Oznaki rdzy wynikają z tego, że zamiast nylonowych opasek kablowych zastosowałem metalowy kołek i po namoczeniu w kwasku cytrynowym właśnie tego będę używał podczas końcowego montażu.
Właściwie to tyle – czyszczenie zakończone, potem pojawi się seria zdjęć z objaśnieniami, na których zobaczysz proces ostatecznej kompilacji części zamiennych.
Następnie podzielę się swoimi przemyśleniami na temat tego, co zrobiłbym inaczej, oraz filmem przedstawiającym działanie zmontowanego nawilżacza.
Jednostka elektroniki
Przewody zostały przylutowane. Jednocześnie po lewej stronie widać gniazdo do podłączenia zespołu wentylatora.
A pokrywa jest zamknięta. Dwa dolne gniazda. Prawe jest wyjściem na głowicę ultradźwiękową, lewe gniazdo przeznaczone jest do podłączenia zewnętrznego zasilacza +12V.
Głowica ultradźwiękowa i system pływakowy
Musiałem przeciąć drut magazynowy ze względu na jego słabą elastyczność i połączyć go z elastycznymi przewodnikami w silikonowej osłonie. Połączenia lutowane zostały obficie uszczelnione gorącym klejem. I uwaga, drut przechodzi przez silikonową nasadkę, która uszczelnia słoiczki z antybiotykami.
Widzieliście w koszu biurowym otwór przelotowy, do którego zostanie włożona pokrywa z drutem pośrodku, która nie tylko będzie przeszkodą w ucieczce drobnej mgiełki, ale także umożliwi wyjęcie całego zestawu bez konieczności przecięcie przewodów.
Ale pływająca platforma musiała zostać całkowicie zmieniona. Metalowy opryskiwacz okazał się dla niej ciężki, a jej wyporność była ujemna.
Wziąłem, jak widać, styropian, miałem szczęście, to gęsty styropian z pudełka z pianki o szerokości 24 mm i wymiarach 100 na 115 mm po bokach.
Koszyczek na głowicę ultradźwiękową również trzeba było wymienić na cały kubek po jogurcie. Rozpylacz docisnięto mocno do kubka do dołu i za pomocą lutownicy wypalono otwory, aby woda mogła dostać się do tego małego pojemnika.
Będziesz musiał eksperymentalnie sprawdzić pływalność platformy, ale od razu powiem, że nie ma alternatywy dla piankowego plastiku.
Testowe uruchomienie
Do kosza wlewa się wodę, moduł ultradźwiękowy opuszcza się na powierzchnię, korek modułu ultradźwiękowego przechodzi przez silikonową nasadkę przez ściankę kosza biurowego. Widać też, że ten sam sznur uszczelniający przyklejony jest wzdłuż wewnętrznego obwodu koszyka.
System ze średnią prędkością.
Pobór mocy przez system wyniósł 1,92 A przy maksymalnej prędkości wentylatora i przy zewnętrznym zasilaniu 12 V. Bez wentylatora 1,72A.
Żebym mógł się teraz zmienić.
Po pierwsze, wydaje mi się, że pokrywka nie wypadła zbyt dobrze.Przejdź do zdjęcia, na którym pokazałem odwróconą pokrywę. Lepiej będzie, jeśli wytniesz półfabrykat z pojedynczego arkusza plastiku wielkości wewnętrznej strony (stopnia) pokrywy. Po sklejeniu i sprawdzeniu szczelności zespół wentylatora można umieścić w powstałej przestrzeni pod obrotową klapą pokrywy kosza biurowego. Myślę, że znalazło się też miejsce na inną elektronikę. Który?
Na przykład czujnik wilgotności. Istnieją moduły z czujnikami wilgotności połączone z przekaźnikami i po skalibrowaniu i ustawieniu modułu na wilgotność 40% można zapomnieć o zabawie przełącznikiem. Wilgotność będzie zawsze automatycznie utrzymywana na optymalnym poziomie.
Po drugie, system bezpieczeństwa. Już domyślam się dlaczego spalił się poprzedni generator mgły w plastikowej obudowie. Na nim (jak i na tym) zamontowany jest czujnik pojemności w postaci wspornika i prawdopodobnie generator mgły ze względu na swoją lekkość został wypaczony - czujnik pojemności wylądował w wodzie, a membrana piezoelektryczna skończyła się częściowo w powietrzu, co doprowadziło do przegrzania całej głowy. Kompaktowe czujniki pojemności produkowane są na mikroukładzie TTP223, który można i należy przykleić do minimalnego poziomu wody w koszu na zewnątrz, przy którym mamy pewność, że ta głowica ultradźwiękowa, choć ciężka, nadal będzie w wodzie. Sam czujnik może sterować modułem doładowania; moduł doładowania ma kontrolowane wejście.
Po trzecie, moduł boost może być tańszy, niekoniecznie ten, którego używałem – innego nie miałem pod ręką.
Przybliżony koszt całego zestawu:
- - kosz biurowy – 2,5 dolara.
- - nebulizator ultradźwiękowy – 5,6 dolara.
- - moduł doładowania Xl6009, który może być inny - 0,80 USD.
- - turbina – 1,43 dolara.
- - czarne pudełko 100x60x25 mm – 1,08 USD.
- - gotowy regulator prędkości – 1,32 USD.
Razem: około 12 dolarów.
Wszystko inne miałem pod ręką. Uważam, że ten domowy produkt, który nie pretenduje do roli centrum świątecznego stołu niczym samowar, ma jednak wszystkie niezbędne cechy konsumenckie, których za te pieniądze najprawdopodobniej nie można znaleźć w gotowej wersji.
Dziękuję za uwagę.
Rusłan.
