Najpierw musisz zrobić podstawę dla dywanu. Może mieć dowolny kształt. Najwygodniej jest uszyć dywanik prostokątny, gdyż wymaga on jedynie złożenia kawałka materiału na pół i zszycia wzdłuż krawędzi.
Matę rozwojową należy wykonać z wypełnieniem syntetycznym. Dużo przyjemniej i wygodniej będzie dziecku bawić się czymś takim.
Aby dywanik był naprawdę uroczy i dziecinny, jego brzegi można dodatkowo ozdobić ozdobnymi trójkątami wykonanymi z tkaniny głównej i wykończeniowej.Aby je wykonać, należy wyciąć kwadraty o boku 10 cm i przeprasować je na pół po przekątnej, a następnie ponownie na pół po przekątnej.
Brzegi przygotowanej podstawy należy zszyć i w razie potrzeby lekko wyprasować. Nie należy przesadzać z prasowaniem produktu wykonanego z poliestru, gdyż izolacja pod wpływem wysokiej temperatury nieodwracalnie kurczy się, staje się płaska i twarda.
Gdy podstawa dywanika będzie już całkowicie gotowa, możesz przystąpić do montażu elementów wywołujących.
Dziecko bawiąc się dywanikiem musi rozwijać motorykę małą, dlatego każdy element produktu powinien być specjalnie do tego nakierowany. Ponadto gra powinna być interesująca. Dlatego elementy mogą również nieść efekt zaskoczenia lub niespodziewaności.
Możesz na przykład ukryć jakiś ciekawy guzik pod filcowym kwadratem, ledwo zauważalnym w kroju. Aby lepiej to zobaczyć, dziecko będzie musiało rozchylić rogi warstwy filcu.
Dobrym treningiem będzie miniaturowe sznurowanie. Wsuwając wstążkę w pętelki, dziecko świetnie ćwiczy swoje palce.
Zapięcie pętelki na guziku to kolejna opcja symulatora do rozwijania umiejętności motorycznych.
Zawiązanie kokardy nie jest łatwym zadaniem, ale jest bardzo ważne, szczególnie dla dziewczynki, więc ten element jest po prostu niezbędny.
Motorykę można rozwijać nie tylko wykonując różne drobne zadania, ale także dotykając różnych materiałów. W jednym elemencie można łączyć różne rodzaje wstążek i sznurków. Okaże się to bardzo interesujące, a co najważniejsze, pomoże dziecku poczuć różnicę między nimi, ponieważ wszystkiego uczy się przez porównanie.
Plastikowe przezroczyste etui w kształcie serca - opakowanie po świecach - pełni rolę grzechotki - zawarte w nim wielokolorowe koraliki uderzają o ścianki i wydają dźwięki.
Pod skromnie wyglądającym filcowym kwadratem możesz ukryć niespodziankę – wystarczy dobrze przycisnąć go palcem, a piszczałka da się poznać.
W centralnej części dywanu można umieścić zaimprowizowaną łąkę kwiatową. Kwiaty i liście można wykonać różnymi technikami, najważniejsze jest to, żeby przyciągały uwagę dziecka. Niektóre kwiaty można przymocować do dywanu bez możliwości ich usunięcia, a niektóre trzeba sprawić, by były zdejmowalne – niech przymocują je za pomocą koralików, guzików, zatrzasków, rzepów – to wszystko przyniesie korzyść tylko dzięki wytrenowaniu małych paluszków.
Szczególnie interesujące dla małych dzieci są zawsze tak zwane „Iskalochki” - elementy z małymi koralikami, wśród których ukryte są ciekawe guziki, koraliki i inne drobiazgi. Poruszając palcami koraliki, dziecko odnajduje ukryte w nich elementy.
Osobny element można poświęcić na ćwiczenie umiejętności odklejania rzepów. Będzie to wymagało od małego dziecka pewnego wysiłku i koncentracji, ale w niedalekiej przyszłości ta nowa umiejętność przyda mu się nie raz w życiu codziennym.
Zapinanie i rozpinanie zamka błyskawicznego – tego ćwiczenia również nie można pominąć. Aby to poćwiczyć, możesz uszyć małą kieszonkę. A żeby było jeszcze ciekawiej, możesz ozdobić zewnętrzną stronę zabawnymi aplikacjami, a wewnątrz ukryć ciekawe elementy.
Prawdopodobnie żadna łąka kwietna nie jest kompletna bez pięknych motyli. W niewielkiej odległości od kwiatków można zaaplikować kolorowego motyla, tworząc z niego czułki z ruchomymi koralikami.
Istnieje ogromna różnorodność opcji projektowania mat edukacyjnych. Wszystko zależy od możliwości i wyobraźni szwaczki.Ale bez względu na to, jak okaże się edukacyjny dywanik tekstylny, najważniejsze jest to, że przynosi radość i korzyść swojemu małemu właścicielowi.
