Teraz musisz określić kierunek kanału, ponieważ może on nie być prostopadły do ścian. W tym celu wiercimy w płycie otwory kontrolne.
Po jego zidentyfikowaniu znajdujemy miejsce wyjścia przewodu, może ono znajdować się w tym samym pomieszczeniu, a może w następnym, ale zawsze obok puszki rozgałęźnej, której należy szukać pod starym tynkiem i tapetą.
W miejscu, w którym zbiegają się przewody z różnych pomieszczeń i różnych linii, należy znaleźć właściwy. W tym celu wyłączamy zasilanie mieszkania, odłączamy wszystkie skręty czy złączki i za pomocą pokrętła odnajdujemy to, którego szukamy. Następnie tak jak na początku pracy poszerzamy otwór w płytce i próbujemy przeciągnąć drut po kolei z różnych końcówek. Przy odrobinie szczęścia może od razu mieć trochę luzu, ale nie należy go od razu wyciągać, żeby świętować. Musisz podłączyć jego koniec do końca nowego drutu i ostrożnie przeciągnąć ten skręt przez kanał.
Jeśli nie da się go od razu wyciągnąć, można zwiększyć siłę jakimś narzędziem, np. szczypcami, ostro ciągnąc drut z jednego końca na drugi, ale w tym przypadku można przesadzić, stare druty aluminiowe są dość kruche i można je po prostu złamać, wtedy dalszy proces staje się bardziej skomplikowany. Dlatego nie ma się co spieszyć, trzeba mocno połączyć końcówkę starego przewodu z kawałkiem dowolnego drutu po obu stronach i naprzemiennie przykładając siłę, bez gwałtownych szarpnięć, próbować go wyciągnąć. Kanały w płytach mają dość dużą średnicę, jednak mogą zostać zatkane dostającym się do nich gruzem budowlanym lub zaprawą, przez co nie zawsze udaje się je wyciągnąć. Jeżeli tak się stanie przechodzimy do kolejnego etapu i staramy się wydłużyć sondę prowadzącą. Materiał na niego powinien być dość sztywny, ale elastyczny.Miękki ugnie się przy napotkaniu przeszkody, ale twardy będzie trudny do nadania pożądanego kierunku. Najlepszą opcją jest kabel w osłonie do czyszczenia kanalizacji, jest dość elastyczny, aby zmienić kierunek ruchu w kanale i nie ugina się przy napotkaniu przeszkody. Wkładamy koniec kabla w jeden z dwóch otworów i nadając mu pożądany kierunek, przesuwamy go do przodu.
Podczas jammowania wykonujemy ruchy posuwisto-zwrotne z jednoczesnym skręcaniem. Jeśli kanał nie jest szczelnie zatkany roztworem, wszystko się ułoży. Następnie mocno mocujemy nowy drut do kabla, sprawiając, że skręt jest opływowy, bez wystających narożników i przeciągamy go przez kanał.
Jeżeli zdarzy się, że pustka nie będzie przejezdna, można wykorzystać sąsiednią, odnajdując ją poprzez próbne nawiercenie płyty podłogowej w odległości 15 – 20 cm od starego otworu. Ale jest to dopuszczalne, gdy płyta jest pusta i ma kilka pustych przestrzeni, ale jeśli jest monolityczna z jednym specjalnym kanałem do okablowania, wówczas ta opcja nie jest odpowiednia i pozostaje tylko wykonać grzywny zewnętrzne, do czego nie zachęca SNiP ani do wykonania sufitu podwieszanego.
