Czy zastanawiałeś się kiedyś, jak w czasach sowieckich radioamatorzy wykonywali płytki drukowane bez pomocy usług JLCPCB, technologii laserowo-żelaznych i programów pomocniczych? Proces ten jest ciekawy i ekscytujący, dlatego proponuję powtórzyć to, co robili nasi ojcowie i dziadkowie.
Jak zrobić płytkę drukowaną bez komputera i drukarki
Zacznijmy od tego, że mamy klasyczny obwód złodzieja Joule'a, który składa się z dwóch rezystorów, tranzystora NPN, transformatora, przełącznika i PROWADZONY. Można go lekko zmodyfikować i dodać mostek diodowy oraz jonizator.
Krok pierwszy: narysuj schemat płytki prototypowej.
Jeśli tak jak ja nie robiłeś tego przez długi czas, będziesz musiał się trochę pocić. Rezultatem powinien być schludny, zwarty diagram. Ważny punkt: projektując deski, nie zapominaj, że części na nich będą umieszczone do góry nogami i odbite lustrzanie.
Krok drugi: narysuj prostokąt.
Po przygotowaniu naszego diagramu bierzemy tekstolit, odmierzamy na nim potrzebny prostokąt i rysujemy go prostym ołówkiem.
Krok trzeci: praca ze skalpelem.
Za pomocą skalpela odcinamy potrzebny kawałek PCB, kilkakrotnie przesuwając ostrze po zaznaczonych miejscach.
Krok czwarty: wytnij go z papieru.
Po pomyślnym oddzieleniu wymaganego kawałka PCB zaczynamy wycinać nasz schemat z papieru. Jest to konieczne dla wygody oznaczania witryn.
Krok piąty: taśma zamiast plasteliny.
Bierzemy kawałek dwustronnej taśmy i przyklejamy nasz schemat na płytkę PCB. W czasach sowieckich użylibyśmy plasteliny.
Krok szósty: przebij dziury.
Aby ukończyć ten krok, będziesz potrzebować małego szydła: wygodnie jest wybić otwory w desce w celu dalszego wiercenia.
Krok siódmy: wywierć otwory.
Gdy deska stanie się dziurawa, usuń taśmę, a następnie wywierć w niej otwory.
Krok ósmy: wykonujemy platformy do przyszłego lutowania.
Następnie potrzebujemy cienkiej igły z izolacją i tsaponlaka. Bierzemy lakier, zanurzamy w nim igłę i trzymając go prostopadle do deski, opuszczamy go do wywierconych otworów, tworząc w ten sposób obszary do przyszłego lutowania części. Jeśli z jakiegoś powodu podkładki są ze sobą połączone, wystarczy poczekać, aż lakier wyschnie i rozdzielić je skalpelem.
Krok dziewiąty: narysuj ścieżkę.
Weź zwykły pusty wkład do długopisu żelowego. Za pomocą obcinaków bocznych lub nożyczek usuwamy kulkę wędki tak, aby na jej końcu powstał otwór. Następnie bierzemy tsaponlak i wkładamy go do pręta. Po napełnieniu pręta rękę należy trzymać poziomo, w przeciwnym razie lakier wycieknie. Aby narysować ścieżkę, odchylamy pręt końcówką do dołu, rysujemy i ponownie ustawiamy pręt w pozycji poziomej. Grubość torów na desce jest kontrolowana przez stopień nachylenia pręta. Teraz skupiając się na naszym schemacie, rysujemy tory na planszy.
Krok dziesiąty: pozbądź się niepotrzebnych rzeczy.
Teraz tablicę należy wytrawić. Do roztworu potrzebujemy 1 g soli, 4 g kwasu cytrynowego i 10 ml nadtlenku wodoru. Nawiasem mówiąc, to rozwiązanie było mniej popularne niż chlorek żelaza, ale nie polecam stosowania chlorku żelaza w mieszkaniu: jego parowanie niekorzystnie wpłynie na Twoje zdrowie. Wszystkie powyższe składniki dokładnie wymieszać. Opuszczamy naszą deskę do powstałego roztworu na około 3-4 godziny.
Krok jedenasty: lutowanie elementów.
Po zdjęciu i wyczyszczeniu płyty rozpuszczalnikiem bierzemy topnik neutralny i nakładamy go cienką warstwą. Przystępujemy do lutowania elementów. Jeśli przegapiłeś i nie narysowałeś ścieżki, możesz użyć skoczka.
Krok dwunasty: ostatni szlif.
Czyścimy deskę odtłuszczaczem, następnie bierzemy plastik 71 i chronimy powstały produkt przed agresywnymi wpływami środowiska.
Można przejść do testów. Tak więc przy pomocy tej technologii nasi ojcowie i dziadkowie tworzyli płytki drukowane nie tylko w domu, ale także na liniach produkcyjnych.
