Stolarze amatorzy często zapełniają swoje warsztaty domowymi narzędziami i gadżetami. Wśród nich jest bęben szlifierski do wiertarki. Ci, którzy go używali, wiedzą, że podczas obróbki drewna trudno jest utrzymać wiertarkę nawet obiema rękami. Dysza stale odsuwa się od miejsca styku z drewnem i wchodzi dość głęboko w obrabiany przedmiot. Jakość szlifowania rozczarowuje.
Jest wyjście z tej sytuacji – zaawansowana przystawka do szlifowania. Można go trzymać jedną ręką, a wiertarką lub śrubokrętem drugą. Poprawi to jakość obróbki powierzchni i sterowność procesu szlifowania.
Wykorzystane materiały i narzędzia
Do pracy potrzebujesz:- kawałek rury;
- para nakrętek z gwintem M6 lub M8, śruba do nich o długości 30 mm;
- jedna nakrętka gwintowana do kołka na uchwycie szlifierki kątowej;
- stary szczotkowany silnik;
- papier ścierny.
- wiertarka;
- spawarka z elektrodą;
- Szlifierka kątowa (szlifierka) z kołem do cięcia stali;
- narzędzie do znakowania;
- wiertło do metalu;
- imadło ławkowe.
Praca trwa około godziny.
Proces wytwarzania narzędzia szlifierskiego ze twornika silnika własnymi rękami
Przygotowanie mocowania. Z rury, której średnica wewnętrzna jest nieco większa niż średnica zewnętrzna łożyska silnika elektrycznego, wycina się kawałek o długości 15-20 mm.
Obrabiany przedmiot mocuje się w imadle, a wzdłuż długości wykonuje się cięcie za pomocą szlifierki.
Na zewnątrz, w pobliżu nacięcia, za pomocą szlifierki kątowej formuje się płaszczyznę do spawania nakrętek. Nakrętki są nakręcane na śrubę i przyspawane z obu stron do wyciętej rury, po jednej z każdej strony.
W nakrętkach wiertłem nieco większym od średnicy ich otworu (6,5-7 lub 8,5-9 mm) wywierć środek tak, aby śruba mogła swobodnie wejść. Druga nakrętka uchwytu jest przyspawana do przeciwnej strony.
Część jest czyszczona i polerowana, aby zmniejszyć ryzyko obrażeń.
Śruba jest wkładana do nakrętek, a nakrętka jest na nią przykręcana bez wysiłku. Przygotowanie silnika. Od strony przekładni końce uzwojeń są starannie przycięte szlifierką.
Aby uniknąć uszkodzenia wału, druty można przyciąć tarczą, a następnie wykończyć piłą do metalu.
Za pomocą rdzenia i młotka wybija się druty uzwojenia znajdujące się pomiędzy płytami kotwiącymi. Z drugiej strony miedź wyciąga się szczypcami.
Wycina się kawałek papieru ściernego. Szerokość jest równa wysokości rdzenia, długość jest nieco większa niż jego obwód.
Koniec skóry wkłada się pomiędzy płytki tak, aby ziarna znajdowały się na zewnątrz.
Rdzeń owinięty jest papierem ściernym w jednej warstwie. Jest obszyty marginesem 3 mm.
Drugi koniec jest schowany pomiędzy płytkami, w których wkładany jest początek.
Aby go bezpiecznie przytrzymać, w szczelinę wciska się drewnianą płytkę, kawałek blachy, gumy lub coś w rodzaju płynnych gwoździ.
Montaż mechanizmu.Na łożysko nakłada się wcześniej wykonane mocowanie i dokręca ręcznie lub kluczem.
Zużyte łożyska (luz, zacięcie) wymienia się.
W nakrętkę wkręcono uchwyt szlifierki kątowej, który zapewnia niezawodne i wygodne trzymanie urządzenia szlifierskiego. Przeciwny koniec wału jest zaciśnięty w uchwycie wiertarskim.
Narzędzie jest gotowe do użycia. Stosując nasadkę szlifierską do wiertarki należy zadbać o ochronę układu oddechowego przed pyłem: pracować w masce, respiratorze lub stosować system odsysania. Wirnik silnika elektrycznego należy zacisnąć w imadle poprzez miękką przekładkę: gumową, kartonową, drewnianą.
Użycie klina lub klinów zamiast wypełniania przestrzeni pomiędzy końcami papieru ściernego umożliwi szybką wymianę papieru ściernego. Zużyte materiały ścierne można szybko wymienić lub zastosować papier ścierny o innym uziarnieniu.
