Po przygotowaniu podłoża (przycięciu darni, pogłębieniu terenu o 20-25 cm, wypełnieniu go przynajmniej do połowy średniej wielkości kruszywem, a następnie przeszlifowaniu wierzchu i dokładnym zagęszczeniu obu elementów) można przystąpić do układania nawierzchni.
Aby to zrobić, możesz kupić gotowe płyty chodnikowe, które nie są tanie i nie ma wystarczających gwarancji, że pozostaną nienaruszone po pierwszej zimie. Ale możesz spróbować wylać płytki bezpośrednio na miejsce, mając odpowiedni kształt i gotową mieszankę cementową.
Z tą pracą poradzi sobie każda osoba, która zna chociaż podstawy budownictwa. W zasadzie bardziej potrzebna jest tu siła fizyczna niż poważne umiejętności zawodowe.
Niezbędne materiały, narzędzia i sprzęt
Materiały, których potrzebujemy to gotowa mieszanka cementowa do formowania płytek betonowych, woda do mieszania zaprawy oraz płukany piasek rzeczny (najlepiej o wielkości do 0,2 mm) do wypełniania spoin między płytkami po ich całkowitym stwardnieniu.
Musisz także przygotować następujące narzędzia i sprzęt:
- Pojemny pojemnik do mieszania zaprawy betonowej.
- Zestaw form o określonej konfiguracji z „pokrywą” do formowania krawędzi ze spadkami (można go kupić w sklepie z narzędziami lub zamówić w Chinach. - link do Ali Express).
- Wiertarka elektryczna i dysza do mieszania mieszanki z wodą.
- Kielnia budowlana do wyrównywania powierzchni formy wypełnionej zaprawą.
- Rękawiczki wodoodporne (gumowane).
- Wózek ogrodowy do transportu piasku.
- Pędzel do rozprowadzania piasku po powierzchni utwardzonej.
- Wąż z rozpylaczem do zwilżania piasku.
- Łopatą usuń nadmiar piasku.
Kolejność układania tarasu
Mieszankę cementową - worek 40-kilogramowy - wlewamy do pojemnika do mieszania. Dodaj tam wymaganą ilość wody (około jednego małego wiadra). Wszystkie szczegóły dotyczące przygotowania mieszanki znajdziesz w instrukcji wydrukowanej na opakowaniu.
Wykorzystując dyszę i wiertło jako napęd dokładnie wymieszać zawartość pojemnika przez kilka minut, aż do uzyskania jednorodnej masy o średniej konsystencji.
Następnie układamy formę we właściwym miejscu, obserwując boczne szczeliny z już wylanymi płytkami betonowymi. Za pomocą poziomowskazu sprawdzamy jego poziomość w kierunku wzdłużnym i poprzecznym.
W razie potrzeby dokonujemy korekty umiejscowienia elementu formierskiego.
Następnie w „okna” formy wkładamy wymieszaną zaprawę cementową, dokładnie ją zagęszczając, zwłaszcza na krawędziach (można to zrobić bezpośrednio palcami w rękawiczce), niewielkim „szlifem”.
Następnie „odcinamy” nadmiar zaprawy płynnymi ruchami oscylacyjnymi za pomocą pacy budowlanej, wyrównujemy z powierzchnią formy i odsyłamy do pojemnika z zaprawą betonową.
Za pomocą tej samej pacy wcieramy mieszankę w „okienka” elementu formującego, aż do uzyskania płaskiej i gładkiej powierzchni.
Na formę kładziemy „pokrywę” i mocno dociskamy ją do formy tak, aby wzdłuż granic elementów z płytek betonowych utworzyły się ukośne krawędzie. Skośne krawędzie po utwardzeniu wzmacniają płytkę (ostre narożniki nie łamią się).
Upewniwszy się, że „pokrywka” „osiadła” szczelnie i równomiernie na całej płaszczyźnie formy, przytrzymujemy je razem przez chwilę, a następnie zaczynamy ostrożnie podnosić oba elementy formy, nie przesuwając ich na bok, ale podnosząc je tylko równomiernie do góry.
Operacja ta nie tylko wzmacnia krawędzie płytek, ale także wyciska nadmiar zaprawy jej żebrami wewnątrz formy. Ale ponieważ masa betonowa nie ma gdzie zejść na wierzch, jest ona zagęszczona, a wierzch gotowej płytki jest absolutnie gładki.
Po wyjęciu zestawu listwowego upewniamy się, że nowo wylane płytki betonowe nie mają żadnych wad. I dopiero potem przystępujemy do formowania kolejnej płytki.
Wypełnienie szczelin między płytkami piaskiem
Najprostszym i najtańszym sposobem jest wypełnienie szczelin pomiędzy całkowicie wyschniętymi i stwardniałymi płytkami betonowymi piaskiem budowlanym pochodzenia rzecznego.
Należy to robić etapami, zaczynając od jednego końca całkowicie utwardzonego obszaru. W naszym przypadku porcją jest objętość piasku umieszczonego w wózku ogrodowym. Wsyp piasek mniej więcej wzdłuż środkowej linii miejsca, cofając się w pewnej odległości od krawędzi.
Bierzemy w dłonie pędzel na długim trzonku i zaczynając od dwóch krawędzi równomiernie rozprowadzamy piasek w kierunku środka placu, dokładnie wypełniając szwy pomiędzy płytkami.
Następnie podnosimy drugi wózek piasku, wysypujemy go również wzdłuż linii środkowej na granicy obszaru zasypanego i jeszcze czystego.W ten sam sposób rozprowadzamy piasek za pomocą pędzla od krawędzi w kierunku środka terenu. I tak dalej, aż całe miejsce, a tym samym pęknięcia, zostaną wypełnione piaskiem.
Sprawdzamy jakość (jednolitość i gęstość) wypełnienia pęknięć na całym terenie, w razie potrzeby korygujemy szczotką i usuwamy zanieczyszczenia (duże kamyki, liście, trawa).
Teraz naciągamy wąż zakończony zraszaczem i od początku placu zaczynamy go obficie zwilżać niezbyt mocnym ciśnieniem wody, tak aby nie wypłukiwać piasku spomiędzy pęknięć płytek, a raczej go tam zagęścić przy pomocy wody.
Pozwól, aby wilgoć trochę wchłonęła, a piasek zagęścił się w pęknięciach i zacznij go zamiatać szczotką od początku wypełniania piasku. W takim przypadku większość piasku pozostałego na płytkach wpada w pęknięcia, a zebrana objętość na koniec wyniesie nie więcej niż 2-3 łopaty, które ładujemy do wózka ogrodowego.
Kilka komentarzy i rad
Jeśli utwardzony obszar znajduje się na świeżym powietrzu, konieczne jest utworzenie nachylenia, aby deszcz lub woda do nawadniania nie gromadziły się na płytkach terenu. Co gorsza, jeśli przedostanie się w spoiny między płytkami, może zamarznąć i zniszczyć mur.
Piasek do wypełniania spoin musi być absolutnie czysty. Dla bezpieczeństwa lepiej go przesiać, w przeciwnym razie między płytkami może pojawić się roślinność, co oczywiście nie wpłynie na wytrzymałość nawierzchni.
Zamiast czystego piasku rzecznego, w niektórych przypadkach lepiej jest użyć garzovki - mieszanki suchego piasku i cementu w określonej proporcji - do wypełnienia spoin. Z biegiem czasu mieszanka ta wiąże i wzmacnia pokrycie płytek, przejmując na siebie część obciążenia.
