Mieszkam w prywatnym domu wyposażonym w kanalizację, która obejmuje sieć rur łączących prysznic, kuchnię, łazienkę i dwa szamba. Tak się złożyło, że pierwsze szambo powstało bezpośrednio do łazienki, a drugie do kuchni i prysznica. Obydwa doły połączono później ze sobą, a miało to na celu przeniesienie wody z jednego do drugiego, w zależności od tego, który z nich zostanie napełniony jako pierwszy.
Początkowo dom nie był wyposażony w instalację „wentylatorową”. Przez prawie dwadzieścia lat kanalizacja spokojnie radziła sobie ze swoją funkcją: woda dobrze spływała, a do domu nie dostawały się żadne nieprzyjemne zapachy. Jednak w zeszłym roku pojawiła się nieprzyjemna sytuacja: gdy tylko szambo, które ma bezpośrednie połączenie z łazienką, zostało napełnione nad rurą spustową, woda z toalety (po spłukaniu) zaczęła bardzo słabo płynąć.
Długo próbowałem rozwiązać problem, ponieważ pojawił się bardzo nagle i nie było żadnych oznak problemów.Za pomocą kabla instalacyjnego sprawdziłem przepuszczalność najbardziej wrażliwych miejsc rurociągu (w tym w jego części podziemnej), szczelność połączeń i integralność rur (tam, gdzie były one dostępne do oględzin) - ale nie stwierdzono żadnych problemów znaleziony. Gdy tylko wpuściłem powietrze do układu (zrobiłem prowizoryczny odpowietrznik w pobliżu toalety) ciśnienie od razu wróciło do normy, a woda spłynęła cudownie. Jeśli poziom wody w szambie znajdował się poniżej rury, woda opuściła toaletę dobrze i bez eksperymentalnej rury spustowej.
Montaż rury wentylatora zrób to sam
W związku z tym zaistniała potrzeba wyposażenia rury wentylacyjnej. I tu pojawiły się pierwsze trudności. Faktem jest, że istnieje wiele zasad, zgodnie z którymi zaleca się instalowanie systemu wentylatorów. Na przykład: rura spustowa jest z reguły usuwana po wszystkich urządzeniach odwadniających (tj. Z grubsza mówiąc, po ostatnim); średnica rury spustowej nie powinna być większa i nie mniejsza niż rura, z której wychodzi; rura powinna być zainstalowana powyżej poziomu frontonu itp.
Pierwszą trudnością, jaką napotkałem, było to, że zadanie zainstalowania rury spustowej za toaletą okazało się trudne do wykonania ze względu na małą przestrzeń „manewrową” rury prowadzącej do kanalizacji. Rura o średnicy 50 mm (od zlewu) idzie do toalety i przechodzi do rury o średnicy 110 mm (do której podłączona jest toaleta). Jeśli w tym przejściu włożysz kawałek rury 110 (aby opróżnić system wentylatorów), będziesz musiał poprowadzić go w górę ściany, a następnie wywiercić w nim duży otwór tuż pod sufitem. Jednocześnie tuż nad tym odcinkiem rurociągu znajduje się okno wentylacyjne.
Oczywiście profesjonaliści mogliby mnie skrytykować za chęć odstąpienia od ogólnie przyjętych zasad, ale ja postąpiłem następująco. Przed połączeniem dwóch rur (50 i 110 mm) zamontowałem trójnik na 50. Rurę wentylatora zdjąłem z góry, przyłożyłem do okna i wyprowadziłem na ulicę poniżej. Fakt jest taki, że nasz dom jest drewniany, ocieplony trocinami, a zainstalowanie małej rurki tuż pod oknem było bardzo racjonalną decyzją. To właśnie w tym miejscu trociny nie wypadały podczas robienia dziury. Rura biegła poziomo pod oknem. Następnie wyniosłem cały system na zewnątrz i przymocowałem rurę, mocując ją do ściany domu. Nie zacząłem jeszcze przenosić go nad fronton, bo... nie ma jak się tam dostać.
Dzięki temu system odprowadzania wody działał prawidłowo, nie ma nieprzyjemnych zapachów (tak jak wcześniej ich nie było). W przyszłości może warto zaizolować odcinek układu wentylacyjnego biegnący na zewnątrz domu. Jednak jak dotąd nie stwierdzono żadnych negatywnych konsekwencji odstępstw od zasad.
