Potrzebujesz: 100 g wełny w kolorze głównym i resztki około 50 g nici wełnianych do ozdoby, okrągłe druty 3 mm, szydełko 3 mm.
Dziergamy czapkę na górze. Szydełkowany materiał lepiej trzyma swój kształt, dlatego wybieramy go do szydełkowania dołu.
1. rząd. Zamykamy łańcuch 3 pętli powietrznych w okręgu.
Drugi rząd. Zawiązujemy go 8-tym oczkiem. bez szydełka.
Trzeci rząd. Przed co ósmą pętelką dodajemy jedną (z jednej są dwie) i zaznaczamy kolorowymi nitkami początkowe 8 pętelek.
Następnie kontynuujemy robienie na drutach Sztuka. bez słupka i przed „zaznaczoną” pętelką wykonujemy dodawanie oczek w rzędzie. Dziergamy, aż okrąg będzie miał średnicę około 17 cm.
Następnie robimy na drutach dwa rzędy bez dodatków i przechodzimy do robienia na drutach.
Nabieramy pętelki na drutach. Liczymy ich liczbę i wybieramy wzór do dziania wzoru żakardowego.
Wykonanie ozdoby jest kwestią zasadniczą, ponieważ wszystkie wełniane czapki są dmuchane przez wiatr, a dzięki tej metodzie, przeciągając nitki po niewłaściwej stronie, czapka okazuje się podwójna, czyli znacznie cieplejsza.
Dla tych, którzy nie są zbyt dobrzy w technikach dziania żakardowego, możesz naprzemiennie łączyć pętelki w różnych kolorach. Kontynuujemy dzianie, aż wysokość czapki wyniesie około 8-9 cm i zamykamy pętelki. Wykonaj rondo św. bez szydełka. Aby to zrobić, zawiązujemy pętle zamknięte drutami i kontynuujemy pracę w okręgu, nie zapominając o dodaniu pętli.
Pola mogą mieć różne rozmiary i kształty, wszystko zależy od częstotliwości i ilości takich dodatków. Na czapce dodatki są wykonane równomiernie w trzech miejscach z przodu nakrycia głowy.
Pętle zostały dodane trzy razy w rzędzie. Dzięki temu dodatkowi uzyskano niewielkie, nieco obniżone pola z przodu, a z tyłu nic nie stoi na przeszkodzie, aby kołnierzyk mógł być spokojnie uniesiony. Zimowy chłód!
