Materiały:
- łożysko kuliste;
- stara dętka z koła pneumatycznego;
- cienka blacha;
- łokieć spawalniczy;
- adapter do węża ogrodowego.
Proces produkcji tryskaczy
Aby wykonać opryskiwacz, należy zdemontować przegub kulowy. Jego połówki są łączone ze sobą poprzez zgrzewanie punktowe. Aby zdemontować, należy przewiercić metal w miejscach spawania, a następnie rozłupać je dłutem.
Ze starej komory należy wyciąć 2 uszczelki na wymiar rozciętych połówek przegubu kulowego. Jeśli nie ma aparatu, zamiast domowych gumowych uszczelek, w przyszłości możesz obejść się za pomocą uszczelniacza silikonowego.Jednak w przypadku tego ostatniego opryskiwacza można używać dopiero po wyschnięciu szczeliwa, co zajmie jeden dzień.
Następnie musisz wykonać membranę o przepływie wirowym z cienkiej blachy stalowej. Jest cięty w tym samym kształcie co podpory. Membrana różni się od uszczelek gumowych brakiem dużego centralnego otworu. Zamiast tego wierci się w nim 2 otwory wiertłem 8 mm. Następnie wyginają się w różnych kierunkach. W tym celu w otwór wkłada się gałązkę lub stempel, po czym dociska się go do membrany tak, aby wygiąć jej metal. W rezultacie otwór ulega deformacji i przypomina ząb tarki kuchennej. Ważne jest, aby zagięcia wykonywać w różnych kierunkach, aby przepływ wody przepływał przez membranę z zawirowaniem.
W pokrywie przegubu kulowego wierci się otwór z półkulą pośrodku za pomocą wiertła 8 mm. Następnie konstrukcja jest montowana. Uszczelkę, membranę i drugą uszczelkę umieszcza się pomiędzy połówkami przegubu kulowego i wszystko jest bezpiecznie skręcone ze sobą.
Do wejścia opryskiwacza przyspawane jest kolano z końcówką do węża ogrodowego. Następnie tryskacz montuje się na słupie i podłącza do źródła wody.
Jeśli pozwoli na to ciśnienie w systemie, w przyszłości możliwe będzie wywiercenie otworu wylotowego o 8 mm nieco większego, aby zwiększyć prędkość podlewania.