Będzie potrzebował
Aby dowiedzieć się, jak w danym przypadku uciąć gwint, musimy zaopatrzyć się w: kawałek rurki polipropylenowej, złączkę tworzywowo-metalową, a także uzwojenie lniane i masę uszczelniającą w tubie.
Będziemy korzystać z następujących narzędzi i urządzeń:
- wykrojnik do gwintowania;
- maszyna do zgrzewania wyrobów z tworzyw sztucznych;
- dwa klucze do rur;
- stanowisko badawcze zaprojektowane na ciśnienia do 50 bar;
- korek śrubowy.
Kolejność nacinania nici w różnych sytuacjach
W magazynie możemy posiadać kombinację określonych materiałów i narzędzi. Jakie postępowanie wybrać w tej sytuacji?
Matryca i rura polipropylenowa
Narzędzie to przeznaczone jest do nacinania gwintów zewnętrznych na powierzchniach cylindrycznych niemal każdego materiału metalowego, w tym stali. Wydaje się zatem, że radzenie sobie z rurą polipropylenową nie będzie trudne.
Trzymając matrycę jedną ręką, za pomocą klucza do rur wkręć koniec plastikowej rury w narzędzie. Najważniejsze jest zapewnienie przyczepności. Następnie przykładając trochę siły do klucza, możemy wykonać kilka zwojów gwintu na powierzchni rury. Możliwe jest, że klucz się poślizgnie i pozostaną na nim głębokie rowki. W rzeczywistości należy tego unikać, aby uniknąć osłabienia rury. Po odkręceniu przedmiotu z matrycy upewniamy się, że gwint jest zadowalający.
Spawarka, metalowe złącze i rura
W tym przypadku nacinanie nici jest łatwiejsze i przebiega standardowo. Ogrzewamy koniec rury zgodnie z instrukcją urządzenia i zaczynamy wkręcać go w metalową złączkę z gwintem wewnętrznym. W takim przypadku konieczne jest zrównoważenie siły docisku i prędkości obrotowej.
Po przykręceniu rury na wymaganą głębokość odstaw ją na jakiś czas, aby nieco ostygła i zmniejszyła się. Po czym łatwo odkręci się od metalowego złącza. Kontrola pokazuje, że gwint nie zaczyna się od końca rury, ale w pewnej odległości, ale wygląda całkiem odpowiedni i niezawodny.
Spawarka, sprzęgło metalowe i plastikowe
Na zgrzewarce podgrzewamy również z jednej strony złączkę plastikową i wkręcamy w nią złączkę metalową z gwintem na końcu. Po krótkim odczekaniu rozdzielamy części i sprawdzamy, czy gwint jest doskonały.
Powtarzamy tę samą operację dla drugiego końca plastikowej części.Ponadto siła wcięcia i prędkość obrotowa powinny być podobne jak w pierwszym przypadku. Dodatkowo jakość gwintu sprawdzamy wkręcając i odkręcając metalowe złącze.
Sprawdzanie połączeń gwintowych pod ciśnieniem
W tym celu montujemy zespół elementów plastikowych, w których wycięto gwinty, a także łącznik metalowy, ponieważ taka kombinacja jest w praktyce całkiem możliwa. Do uszczelniania połączeń wszędzie używamy nawoju lnianego i specjalnej masy uszczelniającej.
Niektóre połączenia można dokręcić ręcznie, inne wymagają dodatkowego użycia jednego lub dwóch kluczy do rur.
Podłączamy zestaw do sieci wodociągowej pod ciśnieniem, a otwarty koniec zatykamy fabryczną gwintowaną zatyczką.
Konsekwentnie przykładamy ciśnienie do zespołu, ustalając jego wartość na następujących odczytach: 1, 2, 3, 4, 6, 8, 10, 12, 14, 16, 20, 25, 30, 40, 45 bar. Po każdym zamocowaniu dociskowym sprawdzamy szczelność montażu. Dbamy o to, aby był on obecny przy każdym ciśnieniu, łącznie z maksymalnym o wartości 45 bar.
Wniosek
Ponieważ nasz montaż wytrzymał ciśnienie 45 barów, które nigdy nie występuje w domowej sieci wodociągowej, w ogrodzie i na wsi, można bezpiecznie ciąć gwinty w rurach i złączkach propylenowych na różne sposoby ręcznie, ponieważ nacisk na te przedmioty nie przekroczyć 8 barów.
