Dzień dobry, drodzy czytelnicy! Dzisiaj zbudujemy prosty zasilacz dla obciążeń małej mocy. Pozwólcie, że od razu dokonam rezerwacji: moc obwodu można zwiększyć, ale o tym później.
Tak wygląda zmontowana konstrukcja:
Całkiem kompaktowy.
Główna charakterystyka:
- Napięcie wyjściowe - 12 woltów;
- Moc - 5 W;
- Szeroki zakres napięć zasilania;
- Niezawodność.
Schemat
Zacznijmy więc od schematu urządzenia. Ona jest teraz przed tobą.
Część wysokonapięciową stanowi generator jednocyklowy zbudowany w oparciu o pojedynczy tranzystor.
Lista części:- VT1 – mje13001 (lub mocniejszy mje13003);
- VD1 - 1N4007;
- VD2 – FR107;
- PROWADZONY - Dioda LED dowolny kolor (wziąłem żółty);
- R1 – 15 kOhm, 0,5-1 W (aby zwiększyć moc obwodu, podniosłem go do 10 kOhm);
- R2 – 300 kOhm;
- R3 – 2,2 kOhm;
- R4 – 1,5 kOhm;
- C1 – 33 nF, 400 woltów;
- C2 – 10 nF, 1 kV (nie miałem kondensatora kilowoltowego, więc wziąłem go na 2 kV);
- C3 – 100 µF.
Rezystor R1 ogranicza prąd wyjściowy, R2 rozładowuje kondensator po odłączeniu obwodu od sieci, R3 pełni tę samą rolę. Prostowniki półfalowe montowane są na częściach VD1 C1, VD2 C3.
Odpowiedni transformator można znaleźć w starych ładowarkach. Ostrożnie demontujemy rdzeń, zwijamy stare uzwojenia i przystępujemy do nawijania nowych. Uzwojenie pierwotne (zwane również uzwojeniem kolektora) składa się z 200 zwojów drutu o średnicy 0,08 - 0,1 mm. Można go nawijać ręcznie lub za pomocą mechanizmu zwijającego. To drugie jest przydatne, ponieważ możesz zobaczyć, ile jest już zakrętów.
(Na zdjęciu licznik pokazuje błędną wartość)
Dzwonimy do cewki uzwojenia w celu uzyskania przerw.
Kładziemy izolację, wystarczy jedna warstwa i w tym samym kierunku nawijamy 10 zwojów drutu o tej samej średnicy i izolujemy.
Teraz bierzemy grubszy drut (0,5 mm) i nawijamy nim uzwojenie niskiego napięcia. Jeden obrót jest w przybliżeniu równy jednemu woltowi. Nawinąłem 14 zwojów, aby mieć rezerwę napięcia.
Na uzwojenie wtórne nakładamy również warstwę taśmy elektrycznej.
Ponieważ generator jest jednocyklowy, pomiędzy częściami rdzenia należy umieścić kartkę papieru biurowego. Montujemy transformator i mocujemy rdzeń taśmą. Gotowy!
Płytka drukowana
Pobierz tablicę:
Ustaliliśmy więc obwód i rolę jego elementów, teraz zacznijmy tworzyć płytkę drukowaną. Do tego potrzebujemy płytki PCB o wymiarach 2x4 cm i samego projektu płytki drukowanej.
Część miedzianą przeszlifować drobnoziarnistym papierem ściernym, następnie odtłuścić alkoholem. Następnie metodą LUT przenosimy rysunek na tablicę.
Jeśli coś nie zostanie przeniesione, kończymy malowanie lakierem.
Trawimy w roztworze nadtlenku wodoru. Polecam tę konkretną metodę trawienia, gdyż jest ona najbezpieczniejsza, najszybsza i najbardziej dostępna.
Po zakończeniu procesu trawienia wyjmujemy naszą deskę, płuczemy ją wodą, a toner i lakier zmywamy acetonem.
Lutowanie torów
Najpierw przylutowujemy diodę VD2 na jej miejsce, nie zapominając o polaryzacji. Szary pasek diody „patrzy” w górę.
Przylutowujemy rezystor R2 do nóżek kondensatora C2.
Pozostałe elementy układamy na desce zgodnie z poniższymi zdjęciami:
Połączenie z siecią
Przy pierwszym podłączeniu jednego z przewodów zasilających należy podłączyć zwykłą żarówkę o mocy 40–60 W. To ochroni Twoją sieć przed konsekwencjami możliwego zwarcia w obwodzie. Jeśli lampa nie świeci się podczas pracy, wszystko jest normalne i można ją wyłączyć. W przeciwnym razie znajdź i napraw problem. Często jest to nadmiar lutu z tyłu płytki, który może spowodować zwarcie ścieżek.
Wniosek
Niezawodność obwodu polega na tym, że w przypadku zwarcia na wyjściu obwodu cała energia jest rozpraszana w postaci ciepła na rezystorze R1.
Moc wyjściowa zależy od wartości rezystora R1, wymiarów transformatora i średnicy uzwojenia wtórnego, napięcie zależy od liczby zwojów.
Obwód nie wymaga regulacji.
I na tym kończę mój artykuł. Powodzenia wszystkim w powtarzaniu!
