Wodór po zmieszaniu z powietrzem tworzy mieszaninę wybuchową – tzw. gaz detonujący. Temperatura spalania wodoru wynosi 2800 stopni. Celsjusz. Na tych faktach opiera się spawanie gazowe. Podstawą spawania jest elektrolizer, który napełnia się roztworem alkalicznym w wodzie, tj. zwykła soda (wodorowęglan sodu) i generuje mieszaninę tlenu i wodoru, która pali się doskonale. Tak może wyglądać gotowa jednostka:
Zacznijmy więc od montażu samego elektrolizera.
Będziemy potrzebować:
- 1. Blacha ze stali nierdzewnej (stal nierdzewna).
- 2. Guma lub plastik.
- 3. Plexi lub jak to się nazywa również włókno szklane.
- 4. Śruby i nakrętki.
- 5. Uszczelniacz.
- 6. Łączenie kształtek i rur.
Wykonanie spawarki gazowej własnymi rękami
Zaczynajmy. Najpierw wytnijmy płyty ze stali nierdzewnej.
Nie wyszło zbyt elegancko, ale najważniejsze, że działa.
Pozostaje tylko wyciąć z plexi podstawy boczne i można przystąpić do montażu. Aby otwory na śruby pasowały, zalecam ułożyć szkło jedno na drugim, ostrożnie wywiercić dwa otwory po przekątnej i zabezpieczyć je wkrętami, aby szkło nie wysunęło się podczas wiercenia.
Teraz możesz rozpocząć montaż.
Zaczynamy od rozsmarowania szczeliwa na pleksi i ułożenia plastiku na plastiku, ułożenia stali nierdzewnej itd., pokrycia wszystkiego szczeliwem, a na koniec otrzymujemy te przegródki na rozwiązanie.
Zewnętrzne płytki muszą zostać cofnięte, aby można było zabezpieczyć styki.
Ze względu, delikatnie mówiąc, na błędy w obliczeniach, nie uwzględniono dwóch śrub.
Przed zamknięciem górnej komory w szkle należy wykonać dwa otwory u góry na wylot gazu i u dołu w celu utrzymania poziomu roztworu.
Dolną rurkę należy podłączyć do butelki, do której zostanie wlany roztwór i zgodnie z zasadą naczyń połączonych roztwór będzie spływał do przegródek.
Następnie musisz wykonać uszczelnienie wodne. Ponieważ z elektrolizera wydobywa się wybuchowy gaz, płomień może z łatwością przedostać się przez rurkę i eksplodować, a dzieje się to w ciągu ułamka sekundy. Straciłem w ten sposób trzy butelki 0,5. I tak we wtyczce robi się dwa otwory, rurkę elektrolizera wkłada się do jednego i zanurza w wodzie. Rurę palnika wkłada się do drugiego otworu.
Jako palnik służy zwykła strzykawka, a mianowicie igła.
Do zasilania wykorzystywane jest bardzo mocne źródło prądu stałego, obliczone napięcie wynosi 2 wolty na płytkę ze stali nierdzewnej, prąd wynosi co najmniej 7 A. Prąd jest dostarczany do płytek zewnętrznych.
Teraz pozostaje tylko przygotować rozwiązanie.Do wody dodaje się zwykłą sodę, najlepiej jest wziąć NaOH (soda kaustyczna, soda kaustyczna), ale nie jest to takie łatwe do znalezienia, stężenie sody oblicza się na podstawie natężenia prądu, prąd powinien mieścić się w zakresie od 4 do 6 amperów (dla zwykłej sody).
Przed montażem instalacji należy pamiętać, że wodór jest niezwykle wybuchowy, wystarczy niewielka iskra, aby spowodować eksplozję. Temperatura spalania wodoru jest wysoka, w związku z czym niepalne gazy zawarte w powietrzu znacznie się rozszerzają i następuje bardzo silny huk, przez co dwukrotnie utonąłem w oba uszy i wyrwano dno trzech butelek.
To wszystko, co możesz wykorzystać.
Tak właśnie stało się ze zwykłym kondensatorem. Lepiej zgasić palnik zanurzając go w wodzie, niż wyłączać prąd, w takim przypadku następuje eksplozja.
Powtarzam, że temperatura spalania wodoru wynosi około 2800 stopni Celsjusza, zatem możliwe jest stopienie wszystkich metali, których temperatura topnienia jest niższa, a mianowicie:
- Lit
- Potas
- Sód
- Wapń
- Magnez
- Cez
- Aluminium
- Bar
- Cynk
- Chrom
- Mangan
- Cyna
- Żelazo
- Kadm
- Nikiel
- Miedź
- Bizmut
- Srebro
- Ołów
- Wolfram
- Złoto
- Platyna
- Osm
