Miniaturowe urządzenia do zdawania egzaminów
TREŚĆ
Mały transceiver do egzaminów
Wykonanie miniaturowej słuchawki własnymi rękami
Bezprzewodowe słuchawki do egzaminów-1
Bezprzewodowe słuchawki do egzaminów-2
Bezprzewodowe mikrosłuchawki na chipie
Bezprzewodowa ukryta słuchawka
Ten transceiver jest jednym z moich pierwszych projektów. Nie pamiętam, czy przed, czy po filmie „Akcja Y” złożyłem przenośny radiotelefon i przy jego pomocy zdałem pomyślnie tylko jeden egzamin – „Komunizm naukowy”. Wszystkie pozostałe egzaminy nie sprawiły mi problemów…. I moje kolega ze studiów Zilberstein podyktował mi z notatek (może odpowie?).
Zasilany baterią Krona.Regulacja głośności R6 z włącznikiem z odbiornika kieszonkowego.Zasięg kilkudziesięciu metrów pokrywał cały Instytut Łączności (OEIS).Pod kurtką umieszczono antenę z giętkiego drutu o długości 1-1,5 m. z tyłu Kapsuła DEMSH1A to kabel podłączony do ekranu, wprowadzony do rękawa i umieszczony pod bransoletą zegarka.Przekładając go na pięść, szepnął temat biletu i podnosząc ucho, ledwo miał czas, aby go zapisać. Przełącznik S1, francuski prototyp P2K, aktywowano poprzez naciśnięcie łokcia na kieszeni spodni.
No więc sesja przyszła i „cholera”, tj. nauczyciel z wiadrem gwoździ próbuje ci wbić je w tyłek. Nie, nie będę sugerował oryginalnego projektu ściągacza do gwoździ. Porozmawiajmy o tym, jak uniknąć najbardziej nieprzyjemnego procesu wbijania „gwoździ” przy użyciu nowoczesnych technologii. Wpadłem na ten pomysł w 1996 roku, kiedy byłem na pierwszym roku studiów. No cóż, właściwie studiowałem 5 lat i wyszedłem na specjalistę z czystym sumieniem i pustą głową :-). Paleva nigdy tam nie było. To była, że tak powiem, preambuła.
Więc potrzebujemy:
1. superklej
2. potężny magnes z dysku twardego komputera.
3. zużyta bateria AA.
4. Przekaźnik RES-10 w stanie zdemontowanym, z którego potrzebujemy cienkiego drutu. Inne przekaźniki też będą działać. Najważniejsze jest cienki drut. Im cieńszy, tym lepiej.
5. Włókno szklane powlekane folią.
6. martwa chińska słuchawka. Jedyne czego potrzebuje to membrana.
7. używany wkład do długopisu o średnicy 2,5 - 3 mm i dwie podkładki, które by na nim pasowały i nie odpadały.
Technologia
Bierzemy baterię AA i zdejmujemy z niej blaszaną kurtkę. Z tej puszki wycinamy pasek o długości 22-25 mm i szerokości 3-4 mm. Następnie zginamy go, aby uzyskać cylinder. Lutujemy szew cylindra. To jest podstawa słuchawek.
Teraz możesz zacząć tworzyć bazę. Aby to zrobić, weź włókno szklane o grubości około 0,3-0,5 mm (w razie potrzeby dobrze się rozwarstwia) i wytnij z niego okrąg o wymaganej średnicy, który musi pasować do ciała z siłą.Alternatywnie możesz wcześniej wytrawić cały projekt, a następnie wyciąć wszystko nożyczkami. Za pomocą noża można także przeciąć wszystkie pola stykowe. Wzdłuż krawędzi koła laminat z włókna szklanego jest przylutowany do podstawy cylindra. W tym momencie ciało jest gotowe.
Teraz musisz przykleić magnes do podstawy. Prosty magnes tutaj nie zadziała, potrzebny jest bardzo mocny magnes, który pozyskuje się z upadłych dysków twardych. Jeden magnes stamtąd wystarczy na wiele słuchawek. Magnes uzyskany z najświętszego miejsca komputera rozpada się!!! szczypcami w kostkę o wymiarach zgodnych ze skalą (2x2x2 mm) z podanych rysunków. Jedną z powstałych kostek (kostki uzyskuje się po raz pierwszy po ok. 10-20 minutach kruszenia) przykleja się!!!!!!!uwaga!!!!!! południowy!!!! Lub !!!!! północ!!!biegun do podstawy. Możesz określić, który biegun jest który, za pomocą magnesu z zepsutej chińskiej słuchawki. Klejone superglue'em. Najważniejsze, aby nie zakrywać dwóch otworów w podstawie.
Membrana jest pozyskiwana ze słuchawek chińskich (a im bardziej chińska słuchawka, tym lepiej, bo membrana jest cieńsza „wydaje mi się, że oszczędzają nawet polietylen”, bo nadmierna sztywność membrany wpływa na głośność słuchawek). Drut do cewki uzyskuje się z przekaźnika typu RES-10. Kołowrotek nawinięty jest na trzonek pióra wiecznego D=2,5mm tak, aby uzwojenie nie rozwarstwiało się, na trzonek zakładane są podkładki oporowe. W pręcie wykonany jest otwór, w który wsuwa się jeden koniec drutu. Zanim zaczniesz nawijać po raz pierwszy, powinieneś poćwiczyć i nawinąć kilka cewek testowych, nie powinny one być zbyt duże, ponieważ mogą później przylgnąć do magnesu. Rezystancja cewki powinna mieścić się w zakresie 20–80 omów, co stanowi około 80 lub więcej zwojów.Podczas nawijania drut lekko zwilżamy „momentem” lub BF, można też użyć superglue, ale ostrożnie, aby cewka nie rozpadła się później przy jej usuwaniu. Zaraz po nawinięciu usuwa się go, aby nie wysechł, ale jeśli już wyschnie i sklei się, można użyć alkoholu, który szybko rozpuszcza chwilę. Po kilku nieudanych próbach zdjęcia cewki z ramy bez jej uszkodzenia trzeba ją przykleić do membrany!!!!!!!!!! przy użyciu minimalnej ilości superglue. Pod żadnym pozorem nie należy nakładać super kleju na membranę w miejscach, gdzie nie styka się ona z cewką - w przeciwnym razie membrana stanie się sztywna, a słuchawka będzie pracować cicho. Cynować przewody cewki w odległości 2 mm od niej.
Teraz, po włożeniu drutów cewki w otwory w podstawie, przykleja się membranę minimalną ilością superkleju na zewnątrz korpusu - cylindra. Przewody są przylutowane do pól stykowych. W takim przypadku musisz w każdy możliwy sposób starać się nie przegrzać słuchawki, w przeciwnym razie magnes lub coś innego może spaść. Teraz sprawdź za pomocą omomierza i upewnij się, że wszystko jest w porządku, 20-80 omów.
Bezprzewodowe słuchawki do egzaminów
(Opcja 1)
Urządzenie to zostało zmontowane nie z konieczności, ale dlatego, że jego schemat połączeń nie był dostępny w sieci.
Odbiornik urządzenia jest prosty: jest to odbiornik detektora z jednym stopniem wzmacniającym.Obwód wejściowy składa się z rezystora i kondensatora, napięcie indukowane w obwodzie jest wykrywane przez diodę i następnie wzmacniane przez tranzystor, w kolektorze którego zainstalowana jest słuchawka o wysokiej impedancji, pełni funkcję obciążenia; małe odchylenie bazy osiąga się za pomocą rezystora, którego rezystancja zależy głównie od współczynnika wzmocnienia prądu bazy i jego rezystancja może mieścić się w granicach 200 -430 kOhm. Ta prosta konstrukcja obwodu zapewnia wysokie parametry przy bardzo małych wymiarach. Zastosowanym tranzystorem był domowy KT3130, przy wyborze tranzystora należy dążyć do jego maksymalnego wzmocnienia. Dioda była diodą krzemową z barierą Schottky'ego typu KD514 lub podobną importowaną! Oczywiście lepiej byłoby użyć germanu, ale miniaturowych nie można było znaleźć. Rezystor RC0402 5% od 200 do 430 omów (wybieraj przy strojeniu do maksymalnie niezniekształconego sygnału. W obwodzie odbiornika odpowiedni jest każdy dławik SMD, użyłem 1 μH typ SDR0402 typ/rozmiar 0402 firmy Bourns. Kondensator SMD typ GRM rozmiar 0402 + /- 5% TKE MP0 o pojemności 39 pikoforadów, co w obwodzie odpowiada około 25 MHz Słuchawki typu TEM-1957, TEM-1956, TEM-1958M, TEM-1958, TEM 2632 lub dowolna miniatura, najważniejsze jest to, że jego rezystancja wynosi co najmniej 300 omów, czyli jest lepsza, ale jeszcze wyższa.Bateria powinna wybrać najmniejszy możliwy elektroniczny zegarek na rękę.Ale nie należy zapominać, że im jest mniejszy i im taniej go kupisz, tym krócej wytrzyma! może nie wystarczyć do końca egzaminu.Z uwagi na brak miniaturowych słuchawek nie jestem w stanie rozrysować budowy całych słuchawek, choć nietrudno zgadnąć, powinny pojawić się już niedługo, wtedy artykuł będzie znacznie pełniejszy i pojawią się niedrogie zestawy do samodzielnego montażu!
Nadajnik.
Obwód jest dość prosty - to po prostu nadajnik modulowany AM, dostrojony do częstotliwości 25 MHz. Składa się ze wzmacniacza częstotliwości audio, modulatora i samego generatora wysokiej częstotliwości.
Baza tranzystora T4 musi być zasilana napięciem polaryzacji przez rezystor, którego brakuje w obwodzie. Rezystor 180 kOhm od plusa zasilacza do bazy tranzystora T4
ULF (T 1) i modulator (T 3) nie wymagają regulacji. Oscylator główny reguluje się poprzez zmianę położenia trymera wspólnej cewki L 1, L 2 i zmianę wartości kondensatorów C 6 na maksimum miernika fali. Następnym etapem jest L 3. Może być konieczne wybranie wartości rezystora bazowego 24 kΩ (prąd głównego tranzystora oscylatora). Podczas strojenia anteny poprzez wymianę kondensatorów filtra P i regulację L 5 zaleca się użycie falomierza. Przy ustawianiu stopnia wyjściowego i dopasowywaniu go do anteny warto uwzględnić nieoptymalną długość anteny, która zmniejsza moc wypromieniowaną przez nadajnik. Dlatego wskazane jest (podobnie jak w poprzednim przypadku) zastosowanie dodatkowej indukcyjności (choć nie jest to obowiązkowe), zwiększającej efektywną długość anteny nadawczej nadajnika. Cewka ta jest połączona szeregowo z anteną (nie pokazano na schemacie). Parametry elementów filtra w kształcie litery U (L 5) i dodatkowej cewki pokrywają się z parametrami poprzedniej konstrukcji.
Oto kolejna aktualizacja, schemat działa, ale nie został jeszcze zastosowany w praktyce.
Bezprzewodowe słuchawki do egzaminów
(Opcja 2)
Ta słuchawka radiowa różni się od Opcji 1 nawet zasadą działania. Działa metodą indukcyjną. Cewka, którą będziesz mieć na szyi, jest uzwojeniem pierwotnym, a na słuchawce jest uzwojeniem wtórnym.Cała pozostała elektronika to wzmacniacze niskiej częstotliwości. Teraz o projekcie.
Na słuchawkę TEM-1958 nawijamy cewkę odbiorczą, zawiera ona 70-100 zwojów drutu emaliowanego typu PEV-2 0,05-0,07, nie należy stosować grubszej (może nie zmieścić się w uchu). Części radiowe zastosowane w słuchawce radiowej można zobaczyć na ryc. 1
Ryż. 1
Wszystkie części słuchawek można zamontować na dwa sposoby, pierwszy, najprostszy to montaż naścienny, patrz rys. 2 i 3
Ryż. 2
Ryż. 3
Przyjrzyjmy się teraz obwodowi słuchawek. Jest montowany dość prymitywnie i nie wymaga żadnej regulacji, jeśli jest złożony z wcześniej nadających się do użytku elementów. Patrz rys. dla schematu. 4.
Ryż. 4
Jak widać na schemacie, jest to konwencjonalny wzmacniacz niskiej częstotliwości z bezpośrednim sprzężeniem(ami), cewka jest połączona poprzez kondensator izolujący. Wszystkie tranzystory w naszej wersji zostały wybrane jako wrogie, głównie ze względu na miniaturową obudowę typu SOT-323; noszą nazwę BC847. Możesz użyć dowolnego innego dźwięku o małej mocy, nawet konstrukcja nie ma znaczenia, tylko standardowy rozmiar. (W przypadku zmiany budowy tranzystora wystarczy zmienić polaryzację zasilania urządzenia.)
Antena nadajnika (patrz rys. 5)
Wykonanie jest proste. Drut ma średnicę około 0,33 mm. Lepiej jest wziąć elastyczny montaż, im bardziej miękki, tym lepiej. Potrzebujesz także rurki termokurczliwej w kolorze zbliżonym do koloru odzieży lub ciała. Ale to niekoniecznie oznacza tylko wyblakłe tony. Na trzpieniu (puszka lub coś innego) o średnicy 20 cm odmierz rurkę termokurczliwą, zaginając ją i odcinając. Robimy to samo, wkręcam skalisty drut o grubości około 1-2 mm do rurki termicznej i przywiązuję nasz drut do jednego końca w dowolny dogodny sposób. To będzie prowizoryczna igła.Teraz odmierzamy kawałek drutu, mierząc jego rezystancję, powinna ona wynosić około 16 nm. Teraz zaczynamy nawlekać drut wokół szczeliny między końcami rurki. Gdy wszystko będzie gotowe, otrzymasz pierścień o średnicy 20 cm z co najmniej 40 zwojami drutu. Rurę obkurczamy ciepłym powietrzem i oczyszczamy oba końce wlutowując do nich kawałek ekranowanego przewodu z wadliwych słuchawek do odtwarzacza, dobrze jeśli złącze na przewodzie przyda się później, bo nie trzeba montować wzmacniacza , ale podłącz antenę do odtwarzacza, odbiornika itp. Na złącze (lutowanie) kładziemy kawałek rurki o długości 5-8 cm, biorąc pod uwagę, że rurka zakrywa lut i wchodzi do niej złożona na pół cewka anteny. Nadajnikiem tej anteny może być dowolny wzmacniacz mocy audio o mocy większej niż 50 mW i zdolny do pracy przy obciążeniu 8–16 omów.
Płytka drukowana drugiej opcji układu.
Artykuł nie został jeszcze napisany do końca, a ludzie są już z tego powodu zdezorientowani. Pewnie zdają egzaminy śpiewająco. Dmitry przesłał zdjęcia swojego urządzenia (patrz poniżej).
Wzmacniacz (opcja nr 1)
Wzmacniacz nadajnika nr 2. To nie mogłoby być prostsze. Różnica polega na tym, że będziesz musiał nawinąć cewkę do oporu wskazanego na schemacie. (zamiast głośnika)
Obwód wzmacniacza
Bezprzewodowe słuchawki do egzaminów
(Opcja 2 – ciąg dalszy)
Jak zrobić wzmacniacz (nadajnik):
1). Kupujemy zwykłe chińskie radio z automatycznym strojeniem, bez głośnika. Każdy model będzie odpowiedni, ponieważ obwód praktycznie się nie różni.
2). Rozbierzmy radio.
A). Znajdujemy mikroukład. Ostrożnie zdejmij nogi 2, 4, 5. (Jeśli spojrzysz na chip z góry i założysz, że pierwsza noga znajduje się obok znaku).
B). Znajdujemy gniazdo słuchawkowe. Znajdujemy nogę gniazda, która wysyła sygnał do środkowego styku wtyczki (jeśli wtyczka jest stereo).Znajdujemy ścieżkę wychodzącą z tej nogi i odcinamy ją. Generalnie gniazdo będzie przystosowane do wtyczki mono. Tam utknie antena noszona na szyi.
V). Znajdujemy rezystor zmienny, który jest regulatorem głośności i przełącznikiem. Jego dwa zewnętrzne styki trafiają do hundsfree zamiast do słuchawki (patrz zdjęcie_1).
3). W obudowie radia wycinamy miejsce na przewód hundsfree.Zamykamy wszystko tak jak było w obudowie. Wzmacniacz jest gotowy do użycia! (patrz zdjęcie_1)
Zdjęcie 1
Podłączamy telefon do hundsfree (hundsfree musi pasować do telefonu!). Zamiast słuchawek do wzmacniacza (byłego amplitunera) podłączamy antenę.
bez użycia husek:
Hundsfree nie wymaga żadnych specjalnych modyfikacji! Zamiast słuchawek podłączamy wzmacniacz. Możesz otworzyć przycisk hundsfree i wyciągnąć stamtąd mikrofon. Zrób to na osobnym przewodzie (patrz zdjęcie_1). Najważniejsze: hundsfree należy dobrać do konkretnego modelu telefonu, w przeciwnym razie mogą wystąpić problemy z dźwiękiem.
Mikrosłuchawka.
Cewka słuchawek jest nawinięta wzdłuż niej bezpośrednio na kapsułę telefoniczną (TEM)! Po nawinięciu wygodnie jest przymocować zwoje kapsułki za pomocą super kleju. Części słuchawek montowane są na płytce, co upraszcza proces montażu i umożliwia lutowanie części chipowych o rozmiarze 0805 i mniejszych. Miejsce na baterię znajduje się z tyłu słuchawki. Płytka znajduje się nad akumulatorem. Słuchawki okazują się nieco grubsze na jednym końcu, co dobrze trzyma je w uchu i zapobiega przedostawaniu się ich do mózgu! :0)
Styki akumulatora są wycięte z miedzianego ekranu (z jakiejś cewki) i przylutowane do płytki. Kapsułkę z nawiniętą cewką można także przykleić super klejem do jednego ze styków akumulatora (przez uszczelkę). Cały układ wbijany jest w rurkę termokurczliwą o średnicy 9-10 mm.i za pomocą suszarki do włosów lub zwykłej świecy ostrożnie doprowadza się ją do stanu gotowego (w tym przypadku należy włożyć baterię do słuchawki, a rurkę po szerszej stronie słuchawki należy zacisnąć pęsetą; po schłodzeniu w obszarze zaciśnięcia utworzy się piękny szew, który można przyciąć przecinakami drutu). Zobacz zdjęcie.
Chciałem to dodać specjalnie dla szalonych rąk! Aby nie kupować i nie psuć odbiornika, nawet jeśli jest chiński, przejdźmy do jego schematu elektrycznego. patrz poniżej
Z tego widzimy, że większość z niego nie jest używana, a jedynie wzmacniacz AF zamontowany na dwóch tranzystorach! Możemy je zastąpić domowymi, na przykład KT3102. Nie będzie gorzej, może nawet lepiej. Wzmacniacz ten jest w stanie dostarczyć moc ze zniekształceniami, która wystarczy do wysokiej jakości pracy słuchawek. Ale są też pułapki: ten obwód nie da dźwięku wysokiej jakości i będzie na poziomie wzorów przemysłowych! Ale jesteśmy radioamatorami i na tym nie poprzestaniemy.
Wzmacniacz AF wyższej jakości można zmontować wykorzystując jeden tani mikroukład i cztery dyskretne elementy. Mam nadzieję, że nie trzeba tłumaczyć, co włączymy zamiast słuchawek? Tak, zgadza się, cewka nadajnika zwisa bezwładnie z jego szyi.
Teraz dotarliśmy do ostatniej części artykułu. I skończmy z tym.
Bezprzewodowe słuchawki do egzaminów
(Opcja 2 - zakończenie)
Opcja produkcyjna.
Montujemy słuchawkę radiową, której montaż zostanie omówiony zgodnie ze schematem (ryc. 1), który był już wcześniej przedstawiony. Aby to zrobić, będziemy potrzebować wszystkich elementów radiowych (SMD) pokazanych na schemacie, telefonu elektromagnetycznego TEM-1958, rurki termokurczliwej (najlepiej w kolorze cielistym) i emaliowanego drutu 0,04-0,05 mm (można go dostać poprzez rozbicie chińskiego budzika).
Ryż. 1
Przede wszystkim wykonujemy schemat obwodu drukowanego na komputerze, ponieważ jest już gotowy, wystarczy pobrać, wydrukować i bezpośrednio wykonać płytkę.
Ryż. 2
Ryż. 3
Schemat obwodu drukowanego, jak widać na rysunku, składa się z dwóch oddzielnych części. Na płycie głównej znajdują się: tranzystory V1-V3 oraz rezystory 10K i 43K. Druga płytka zawiera: kondensator 0,1mF i rezystor 560K.
Ryż. 4
Ryż. 5
Ryż. 6
Ponieważ słuchawka radiowa musi być jak najbardziej kompaktowa, dlatego również płytka musi być wykonana z najwyższą starannością. Aby tak przycięte deski miały nie tylko małą powierzchnię (ryc. 6), ale także grubość, zaczynamy bardzo ostrożnie i starannie szlifować powierzchnię deski od tylnej strony, a jednocześnie paznokcie. Na początek najlepiej użyć gruboziarnistego papieru ściernego, a dopiero potem, gdy tylna powierzchnia zostanie przeszlifowana do minimum (najważniejsze, żeby nie przesadzić!) Bierzemy, jeśli to możliwe, drobny papier ścierny i dokładnie uszlachetniamy powierzchnię , pamiętając, że tą powierzchnią obie płyty zostaną przyklejone do korpusu TEM -1958.
Następnie zgodnie z oczekiwaniami następuje lutowanie elementów. Najlepiej lutować na jakiejś metalowej powierzchni, która pochłonie nadmiar ciepła, ponieważ przy lutowaniu na tak cienkiej płytce mogą spaść ślady! (cóż, wszystko zależy od umiejętności lutowania). Gotowe płytki przyklejamy niezawodnym superklejem tak, aby płytki zostały ze sobą połączone (ryc. 9), lutujemy złącze (dokładnie w miejscu łączenia kondensatora z emiterami tranzystorów). Wystające krawędzie usuwamy skalpelem!
Ryż. 7
Ryż. 8
Ryż. 9
Teraz bierzemy cewkę (ryc. 10) ze wspomnianym wcześniej emaliowanym przewodnikiem i nawijamy 70-100 zwojów na pozostałą wolną przestrzeń w TEM-1958 i zgodnie ze schematem przylutowujemy jej końce do płytek.Aby zapewnić niezawodność, możesz upuścić trochę kleju na szpulę. Użycie przewodu o dużej średnicy może prowadzić do samowzbudzenia słuchawki (piski o wysokiej częstotliwości).
Ryż. 10
Ryż. jedenaście
Jeśli obrabiany przedmiot wygląda tak, to jesteś we właściwym kierunku!
Do wykonania obudowy akumulatora używamy cyny (można ją wyjąć ze starego akumulatora) oraz materiału do produkcji płytek drukowanych. Z puszki wycinamy główną część korpusu fasung (będącą jednocześnie zaciskiem „+”), patrz rys. 12, z materiału na płytki drukowane wycinamy okrąg o średnicy 6 mm i ponownie bierzemy papierem ściernym i przeszlifować powierzchnię i już krwawiące palce do minimum, to właśnie otrzymaliśmy jako końcówkę „-”. W rezultacie fassung wygląda tak, patrz. Ryc. 13.
Ryż. 12
Ryż. 13
Teraz nadchodzi bardzo ważny moment „Instalacja fasung”. Jeśli teraz się nie skoncentrujesz, uznaj to za porażkę! Przede wszystkim przylutowujemy końcówkę „+” do jednego ze styków TEM-1958 (najlepiej do prawego, jeśli spojrzeć od strony oznaczeń i biorąc pod uwagę, że styki są na górze). zrobione bardzo dokładnie i szybko, bo te kontakty bardzo szybko odpadają i wtedy już są „hemoroidy”! No cóż, jeśli wszystko się udało, to można kontynuować dalej, aby ten klej w przyszłości nie odpadł i nie popsuł nam nastroju, wówczas należy go odpowiednio skleić lub wypełnić superglue dwuskładnikowym (jego wytrzymałość wynosi 250 kg/ cm?, może słabszy), jednocześnie przyklejamy zacisk „-” (Ale wcześniej nie zapomnij podłączyć drugiego styku TEM do obwodu, w przeciwnym razie będzie za późno!) Zacisk „+” nie powinien stykać się z ciałem!
Po dokładnym wyschnięciu kleju dodajemy zgodnie ze schematem brakujące połączenia, w tym celu używamy emaliowanego przewodnika. W miejscach, gdzie będzie przechodził, rozsypujemy umiarkowaną ilość chińskiego drugiego kleju, aby się nie skracał (izolacja). Na koniec powstałą strukturę umieszczamy w rurce termokurczliwej (bateria musi znajdować się w pojemniku!), podgrzewamy ją suszarką do włosów lub zapalniczką, zaciskamy nagrzaną rurkę od strony akumulatora pęsetą i ostrożnie wyjmujemy wystające kończyny skalpelem. Prawidłowo zmontowana słuchawka będzie emitować lekki syk!
Ryż. 14
Ryż. 15
Ryż. 16
Tak to wygląda w uchu!
Produkcja anteny nadajnika została opisana w poprzednich artykułach!
Bezprzewodowe mikrosłuchawki na chipie
Na dzisiejszy egzamin zmontowałem cały ten zestaw na chipie TDA7050, zarówno wzmacniacz pętlowy, jak i same słuchawki.
Do pętli użyłem mikroukładu w zwykłym opakowaniu. Obwód połączenia jest podobny do stereo (niższy), tyle że połączyłem 2. i 3. nogę razem, a 7. i 8. idą osobno do kondensatorów. Ale po nich, nie z 2 głośnikami, ale połączonymi razem i w pętli (czysto ze słuchu, dźwięk jest mocniejszy niż przy wersji mono, czyli górnym 1. obwodzie), drugi koniec pętli jest naturalnie na minusie strona.
Pętlę nawinięto przy 32 omach. Jako baterię wziąłem baterię z Samsunga X100.
Jeśli to możliwe, lepiej zmontować wzmacniacz do pętli za pomocą m/s TDA7052, słuchawka odbiera znacznie lepiej!
W samej słuchawce zastosowałem mikroukład w obudowie SMD. Głośnik został wzięty z Nokii (ta, która wydaje się mieć 60 omów). Zmontowałem go według pierwszego schematu, ale tylko bez żadnych rezystorów i kondensatorów, tj. Do wejścia podłączyłem cewkę (bez kondensatorów i rezystorów!!!), którą owinąłem wokół mikroukładu.
Aby był większy opór, po prostu nawinąłem więcej zwojów (nawijałem go ręcznie przez 12-13 minut drutem 0,01 mm, aż sam drut się zepsuł i w tym miejscu przymocowałem go do minusa).
Użyłem dwóch baterii LR41 (były trochę małe, ale się zmieściły). I było to dobre doświadczenie edukacyjne, dla mnie najlepsza opcja, ponieważ... W moim mieście w ogóle nie sprzedają małych części, nie od razu znalazłem mikroukład. Rozmiar „ucha” jest w zasadzie normalny, ale powiedzmy, że na mojego kolegę z klasy może nie pasować.
Oto zdjęcia, chociaż są to wersje robocze (korpus jest wykonany z papieru, aby przynajmniej w jakiś sposób trzymać baterie), bo Nie znalazłem jeszcze rurki termokurczliwej o wymaganej średnicy.
Cóż, to, co jest pod kartką papieru, oczywiście wymaga dokładniejszego dopracowania
Być może najważniejsza część: cewka jest nawinięta bezpośrednio na mikroukład podłączony do głośnika. Wszystko lutowałem lutownicą o mocy 45 W, bo... Nie ma tu nic szczególnie skomplikowanego i nie ma też drobnych części: tylko mikroukład i głośnik Nokii i oczywiście cewka.
Oczywiście, jeśli zrobisz wszystko ostrożniej i umieścisz mniejsze baterie, to nadal możesz wygrać na długości 1-1,5 mm i średnicy w obszarze baterii. Jedynie średnica głośnika nie może być w żaden sposób zmieniona, chyba że znajdziesz mniejszy głośnik. Moja wersja ma długość 9 mm, łącznie z bateriami. Średnica w obszarze samego głośnika wynosi 8 mm, gdzie baterie mają do 8 mm (w zależności od tego, jakie baterie włożysz).
Użyłem również akumulatorów 361A, mają tę samą średnicę co LR41, ale są cieńsze. 361A wytrzymuje około 1,5 godziny, nie jestem pewien, sprawdzałem to na starych bateriach. Natężenie prądu między nimi a uchem wynosi około 5-6 mA (mierzy się to tanim, starym chińskim testerem). Ale zgodnie z instrukcją mikroukładu napisano, że przy 3 V pobór prądu wynosi 3,2 mA.
Jeśli chodzi o hałas, mowa i muzyka w słuchawce są słyszalne i w miarę zrozumiałe, ale im mniej obrotów, tym mniej słyszalne, ale i mniej syczenia. Im więcej obrotów, tym lepiej słychać zarówno mowę, jak i syczenie, chociaż istnieje pewna granica, powyżej której mowa zaczyna zanikać, a syczenie i wrażliwość na wszelkiego rodzaju urządzenia wzrastają jeszcze bardziej. Możesz, opierając ucho o ścianę, bez problemu określić, gdzie przebiegają przewody.
Powodzenia wszystkim!!!!
P.S.. Wszystkie podane informacje służą do samokształcenia!!!! Administracja serwisu, a także autor artykułu nie ponoszą żadnej odpowiedzialności za nieprawidłowe wykorzystanie informacji i jakiekolwiek negatywne konsekwencje.
Rada: Jeśli ktoś cierpiał na ostre zapalenie ucha wewnętrznego, które objawia się tym, że w pewnym momencie nagromadzona w kanale słuchowym ropa przedarła się przez błonę bębenkową i wydostała się na zewnątrz, to lepiej tego ucha nie używać!!!! !!!!!
Błona bębenkowa goi się, ale nie jest całkowicie cofnięta, pozostawiając małą dziurę. Również po tym słuch może zostać osłabiony o 10-15% (zmienia się barwa dźwięku, wysokie częstotliwości są słyszalne gorzej).
