Zanim zaczniesz robić na drutach taki piórnik, dokładnie sprawdź kolorowe kredki swojego dziecka. Bez jasnego przykładu trudno jest od razu rozmieścić bloki kolorów lub wybrać odpowiednie odcienie.
Ogólnie rzecz biorąc, weź wymaganą liczbę kulek o pożądanych kolorach (12, 24, 36 itd.) Oraz białe, czarne kulki do dziania zewnętrznej osnowy i jej wykończenia. Haczyk również powinien być odpowiedniej wielkości (zwykle wskaźnik ten jest równy grubości nici), jednak nadal należy unikać materiałów masywnych i szorstkich, ponieważ duża konstrukcja nie będzie wyglądać zbyt atrakcyjnie.
Zdjęcie 2.
Przerób go pojedynczym szydełkiem (sł) na całej długości w prostych rzędach. Na każdy blok przypada od 8 do 10 takich rzędów.
Kolory możesz łączyć według własnego uznania, w zależności od osobistych upodobań, a także upodobań samego dziecka. Ale nadal najlepszą opcją byłaby jednolita naprzemienność zimnych i ciepłych tonów.
Następnie zawiąż gotowy prostokąt w paski podwójnym ściegiem. n białą przędzą na całym obwodzie, podkreślając w ten sposób i wyrównując wszystkie jego boki.
A teraz nasza kolorowa część jest całkowicie gotowa.
Białą tylną ścianę również warto zacząć od stworzenia łańcuszka i przymierzenia go. Prostokąt ten powinien być nieco większy niż poprzedni, a jego boki powinny wystawać o kilka milimetrów od krawędzi kolorowego przedmiotu.
Robienie na drutach Mówiąc wprost, wykonanie dwóch takich detali nie jest szybką pracą, ale są łatwe, przejrzyste i proste – to na pewno.
Na koniec nadaj białemu prostokątowi kontrastową ramkę czarną włóczką.
Teraz zszyj dwie części piórnika wzdłuż jego boków i dołu, pozostawiając górę całkowicie wolną.
Ostatnim etapem jest oddzielenie wąskich kolorowych komórek. Aby to zrobić, umieść nić za pracą (dokładniej na dole piórnika) i wyciągaj pętelki jedna po drugiej, przewlekając każdą z nich w poprzednią, aż utworzy się łańcuszek wzdłuż całej komórki (do góry do górnej białej krawędzi).
W ten sposób nie tylko połączysz ściany produktu, ale także podkreślisz każdy „ołówek” znajomą już białą ramką.
Do użytku domowego płótno z kieszeniami można w tej formie zawiesić nad stołem. Dzięki temu dziecko zawsze będzie widziało ołówki, wiedziało, gdzie się znajdują (czyli nigdy ich nie pocierało) i przyzwyczaiło się do przechowywania ich w jednym miejscu (kolejny plus – nie będzie ich rozrzucać po całym pokoju). Ale do transferu lepiej uszyć wąską wstążkę, aby ściśle zawiązać skręconą rurkę i nie zgubić ołówków.Młodemu uczniowi wygodnie będzie nosić taki piórnik w swojej teczce.
