A teraz my (ja i moje zdjęcia) opowiemy i pokażemy, jak zrobić drapak własnymi rękami i dosłownie ze złomu. Na początek zaopatrz się w wystarczającą ilość tektury falistej (mój drapak mieścił 4,5 pudełka wielkości szampana). Ważne jest, aby wybrane przez Ciebie pudełka były wykonane z tektury o tej samej grubości.
Uzbrój się w linijkę i ołówek, duże nożyczki, dwie tubki kleju żelowego i rolkę taśmy maskującej (taśma klejąca na pewno się nie sprawdzi, bo jej zewnętrzna strona słabo przylega do kleju). Rozłóż pudełka na części, przecinając je wzdłuż linii zagięcia.Każdą krawędź należy oczyścić z kurzu wilgotną szmatką - w przeciwnym razie nie otrzymasz gęstej rolki. Gdy to wszystko jest już gotowe, z części pudełka wycinamy wąskie paski (w moim przypadku było to 8,5 cm).
Paski te będą oczywiście różnej długości, dlatego polecam najpierw użyć najkrótszych, bo łatwiej je zwinąć.
Po złożeniu pierwszego paska od razu zabezpiecz go taśmą maskującą, jak pokazano poniżej. Jest to konieczne, aby rolka nie rozwinęła się, gdy przed nałożeniem kolejnego paska nasmarujesz połączenie klejem. Nasmarowany? Nałóż nowy pasek i przytrzymaj go ręką przez minutę lub dwie, aby klej się wchłonął.
Nie przejmuj się, jeśli środek bułki na początku będzie wyglądał na „luźny” i nieporadny; w przyszłości wszystko się „ustabilizuje”, a nierówności zostaną wygładzone.
Im więcej pasków nawiniesz, tym gładszy i ładniejszy będzie wygląd przyszłego drapaka; Nawiasem mówiąc, z tektury można łatwo wykonać różnorodne zabawki, dzięki którym koty świetnie się bawią. W międzyczasie spójrz na produkt, który jest gotowy w około trzech czwartych.
Kontynuujemy cierpliwie zwijanie paska za paskiem, każdy zabezpieczając taśmą maskującą i nakładając klej na łączenia. Strzałka pokazuje kierunek, w którym należy okresowo „zwijać” rolkę, aby warstwy ściślej przylegały.
Gdy nasze koło osiągnie już pożądaną średnicę (ja mam dokładnie 36 cm), przykryj zewnętrzną warstwę papierem wzorzystym lub kolorowym. Użyłam zwykłego papieru do pakowania i taśmy samoprzylepnej na wierzchu, aby brzegi nie poskręcały się podczas robienia przez kota „manicure”.
Oto ostatnie zdjęcie: tak wyglądał drapak zaraz po wyprodukowaniu.Czy widzisz, jakie wszystko jest nowe i gładkie? Teraz wróć do pierwszego zdjęcia i porównaj je z drapakiem po aktywnym użytkowaniu przez półtora roku. Stopień zużycia jest dość niski, co oznacza, że nasz domowy drapak będzie nadal służył i służył.
