Aby skutecznie suszyć buty, niezbędny jest stały dopływ cieplejszego, a co za tym idzie mniej wilgotnego powietrza niż otaczające powietrze. Proponowana suszarka działa na tej zasadzie, której schemat pokazano na ryc. 1. Rezystory R1–R12 służą jako elementy grzejne. Wentylator je nadmuchuje, a ogrzane powietrze przepływa kanałami powietrznymi do butów.
Napięcie zasilania silnika elektrycznego prądu stałego M1 wentylatora podawane jest poprzez mostek prostowniczy VD1-VD4, dzięki czemu urządzenie może być zasilane zarówno ze źródła prądu stałego, jak i przemiennego (w tym drugim przypadku kondensator C1 wygładza napięcie tętnienia wyprostowanego napięcia).
Konstrukcyjnie suszarka składa się z komory grzewczej oraz dwóch rur powietrznych wprowadzonych do butów. Komora grzewcza wykonana jest z plastikowej puszki przyłączeniowej o wymiarach 100x100x35 mm, przeznaczonej do okablowania elektrycznego. W jej pokrywie wycięty jest otwór o średnicy 70 mm, a na zewnątrz zamocowano wentylator zasilacza komputera osobistego (rys. 2) oraz dwubiegunową wtyczkę przyrządową do podłączenia źródła zasilania. Wentylator jest zainstalowany tak, że wtłacza powietrze do wnętrza skrzynki.Na tylnej stronie pokrywy (rys. 3) zamontowane są pozostałe elementy: rezystory R1-R12 - nad otworem na wentylator (aby można je było przedmuchać powietrzem) oraz diody VD1-VD4, kondensator C1 i rezystor R13 - przy ściance pokrywy (po sprawdzeniu urządzenia, dla zapewnienia funkcjonalności wskazane jest zabezpieczenie ich klejem termotopliwym).
W bocznej ścianie obudowy wycięte są otwory na rury kanału powietrznego. Wygodne jest stosowanie plastikowych (niewzmocnionych) rur wodociągowych o średnicy wewnętrznej 3/4 cala (19 mm). Można je łatwo obrabiać prostymi narzędziami, a po podgrzaniu mogą się odkształcać (wyginać). Przytnij dwa kawałki do wymaganej długości. Na jednym końcu każdego z nich za pomocą ostrego noża nacina się mniej więcej połowę średnicy i w odległości około 60 mm od siebie wierci się dwa otwory na śruby mocujące.
Następnie, po wywierceniu tych samych otworów w dnie puszki, za pomocą śrub i nakrętek MZ mocuje się do niej rury kanału powietrznego (rys. 4). Ich przeciwległe końce po podgrzaniu na kuchence gazowej (lub elektrycznej) można wygiąć pod żądanym kątem. Dla lepszego i równomiernego odprowadzania powietrza zaleca się wywiercić w ściankach rury kilka otworów o średnicy 4...5 mm. Wygląd suszarki w pozycji roboczej pokazano na rys. 5.
W suszarce można zastosować rezystory C2-23, MLT o mocy rozproszonej 2 W i kondensator tlenkowy K50-35 lub podobny importowany; diody - dowolny prostownik małogabarytowy o prądzie przewodzenia co najmniej 200 mA i napięciu wstecznym co najmniej 50 V (można zastosować gotowy prostownik, na przykład KTs407A). Źródłem zasilania, jak wspomniano, jest prąd stały lub prąd przemienny o napięciu wyjściowym 12... 14 V i prądzie obciążenia co najmniej 3,5 A.Odpowiedni jest na przykład zasilacz z komputera osobistego lub transformator obniżający napięcie (220/12 V) do lamp halogenowych. Prędkość obrotową wentylatora reguluje się dobierając rezystor R13 (nie należy go ustawiać na maksimum, gdyż spowoduje to obniżenie temperatury nawiewanego powietrza).
Dalszym rozwinięciem urządzenia mogłaby być automatyzacja procesu suszenia, np. wprowadzenie układu kontroli termicznej lub timera wyłączającego suszarkę po określonym czasie.
