Dlaczego nazywa się to tak zabawnym? Wyjaśnia to historyczna technologia wytwarzania poczwarek. Z pewnością trzeba było to robić poprzez ręczne rozdzieranie starych ubrań na szmaty. Aby zapobiec dźgnięciu lub skaleczeniu życia właściciela, lalkę wykonano bez nożyczek. Czasy się zmieniają: jest mało prawdopodobne, że będą tego chcieli obecny pamiątka wykonana ze starej podartej tkaniny. Dlatego nowoczesne lalki ochronne są wykonane z nowego materiału za pomocą nożyczek.
Do wykonania „Podajnika” potrzebne będą:
- 1 kwadrat 15x15 wykonany z białej tkaniny;
- 3 kwadraty 15x15 wykonane z tkaniny w jasnych kolorach;
- Wstążki lub koronka o szerokości 7-10 cm i szerokości 1 cm;
- dzianina trójkątna 7x7x10;
- prostokąt tkaniny o wymiarach 3x6 cm w innym jasnym kolorze;
- czerwona nić szpulkowa;
- wielokolorowe nici w kilku fałdach o długości 20-26 cm;
- materiał wypełniający.
Zakończenie pracy.
1. Najpierw powstaje głowa. Weź kwadrat białego materiału, umieść na jego środku kłębek materiału wyściełającego (wata, pianka), zawiąż mocno nićmi klockowymi, zawiąż 2-3 supełkami, odetnij (w ten sposób nić jest zabezpieczona na całej długości) całe rzemiosło).
2. Powstały kształt składa się w trójkąt i wyrównuje. Musisz pociągnąć dwa końce trójkąta leżące po obu stronach głowy, aby były takie same.
3. Robienie rąk. Przycięta część kwadratu po obu stronach jest równomiernie umieszczona w przyszłych rękawach. Same końce rękawów są zagięte do wewnątrz o 1,5 cm, po zewnętrznej stronie ramion, 0,5 cm od złożonej krawędzi, dłonie są ściśle ściągnięte i skręcone nitką. Rezultatem są ręce.
4. Kształtujące sylwetkę. Obrabiany przedmiot jest ponownie wyrównywany. Krawędzie dwóch końców zwisających swobodnie z dłoni są schowane do wewnątrz. Następnie materiał proponowanego tyłu jest owinięty wokół przodu tyłu po obu stronach wzdłuż linii przyszłej talii. Dzięki temu lalka będzie miała dobrą postawę. Gdy ciało jest już zdefiniowane, talia jest kilkakrotnie owinięta nitką.
5. Robienie sukienki. Skrzynia wykonana jest z dwóch kwadratów jaskrawo kolorowej tkaniny przy użyciu technologii główki (punkt 1), jedynie kulki są zwinięte w mniejsze.
6. Klatkę piersiową przewiązuje się nitką w talii w taki sposób, aby imitowała sukienkę. Równoległe „paski” biegną wzdłuż ramion z przodu, a z tyłu przecinają się, tworząc ochronny czerwony krzyż.
7. Ostatni kwadrat tkaniny w jaskrawym kolorze składa się po przekątnej, a powstały trójkąt ponownie składa się w kwadrat, tak aby wszystkie odcinki tkaniny pozostały po dwóch sąsiednich stronach.
8. Końcówkę kwadratu z zakładkami umieszczamy z tyłu tak, aby znajdowała się 1,5 cm nad talią, ciasno owiniemy talię, zakrywając krzyż ochronny.
9. Zakładanie fartucha. Fartuch zakłada się z przodu talii, niewłaściwą stroną do góry i dołem do góry, w talii. Jego brzeg powinien znajdować się 1,5 cm poniżej pasa.Fartuch jest przewiązany nitką w pasie i rozłożony na panelu spódnicy.
10. Po wyrównaniu sukienki, ułożeniu fartucha i równomiernym wyprostowaniu rękawów, w talii zawiązany jest pasek składający się z kilku wielobarwnych nitek (dzięki temu wygląda bardziej jak tkany pasek ochronny).
11. Projekt głowy. Na czole zawiązuje się wstążkę, a z tyłu głowy zawiązuje się ją kilkoma węzłami. Głowę przewiązuje się na szyi chustą „jak staruszka”. Krawędź szalika biegnąca wzdłuż głowy jest zagięta do wewnątrz o 1 cm - dla wzmocnienia. Twarz lalki ochronnej nie jest narysowana. Uważa się, że wtedy wniknie w nią zły duch i straci swoje właściwości ochronne.
Lalka „Pielęgniarka” jest gotowa. Można go podarować każdej dziewczynie lub kobiecie, aby praca w jej rękach lepiej pracowała, jej twarz stała się piękniejsza, a ludzie pokochali ją jeszcze bardziej.
