Dlatego w tej klasie mistrzowskiej opowiem i pokażę, jak uszczęśliwić tego grubego kota. Do filcowania potrzebujemy samej wełny do filcowania na sucho (tutaj używam wełny firmy „RTO”) w dwóch kolorach - ja wziąłem kasztanowy i jasny krem, ale można też wziąć inne kolory typowe dla umaszczenia kotów. Do wypełnienia przyda się też trochę poliestru, ale nie jest to konieczne, możesz po prostu wziąć więcej wełny. Do filcowania samego kształtu używam igieł Coarse nr 36, a do filcowania części Fine nr 40 (używam Gammy). Jako porowatą podkładkę użyłam zwykłej gąbki kuchennej do mycia naczyń. Będziesz także potrzebować koralików na nos i oczy, przezroczystego uniwersalnego kleju i małego kawałka drutu, aby zagęścić nogi, na których będzie spoczywać forma.
Zacznijmy od głowy. Owiń mały kawałek poliestrowej wyściółki wełną w głównym kolorze.
I zaczynamy toczyć się po gąbce grubą igłą, nadając dłoniom przyszłą głowę zaokrąglony kształt.
Jeśli w trakcie procesu wykrycia zostaną plamy z poliestru, dodaj kolejną warstwę wełny. Na tym etapie igła powinna wejść pionowo, jak najgłębiej, tak aby wewnętrzna wnęka główki dobrze opadła, natomiast część zewnętrzna pozostała luźna do dalszej obróbki.
Kiedy kula stanie się mniej lub bardziej elastyczna, czas nadać jej kształt przyszłej głowy; tutaj należy natychmiast wykonać „oczodoły” - otwory, w które wklejamy oczy; można je wykonać poprzez wielokrotne „szturchanie” je w tym samym miejscu, symetrycznie względem siebie.
Dalej są same oczy, tutaj jest miejsce na kreatywność: można je zrobić z wełny, tkaniny lub uformować z gliny polimerowej i pomalować, można zbierać koraliki, ja użyłam „biegających oczu” kupionych w sklepie z rękodziełem.
Teraz dodajmy spojrzeniu nieco „leniwej” surowości, zawijając małe kawałki wełny jako powieki.
Osobno zrobiłem na gąbce małe policzki i dociskając je wzdłuż nich do głowy, obrysowałem pysk zwierzęcia.
Wszystkie sparowane części filcowaliśmy jednocześnie, pobierając taką samą ilość wełny, aby uzyskać symetrię. Dodałam trochę jasnego futerka po wewnętrznej stronie uszu.
Wkleiłam nosek z koralika (można filcować z ciemnej wełny) i dodałam wąsy z grubej żyłki. Tak wyszła głowa.
Tworzymy ciało na tej samej zasadzie co głowę.
Początkowo nadajemy kształtowi figurę w kształcie gruszki, gdy już stanie się wystarczająco elastyczna, obrysowujemy okrągły brzuszek i przyszłe biodra zabawki.
Jasnymi włoskami podkreślamy brzuch (nie zapomnij o pępku ;) ).
I zabezpiecz głowę dodatkowym kawałkiem wełny.
Teraz dobrze poklepuj zabawkę po tyłku, powinna stać się twarda, w przeciwnym razie nasz kot nie będzie mógł pewnie na niej usiąść. W następnym etapie przeglądamy całe ciało pod kątem obecności „wad”, jeśli gdzieś są dziury, należy je ostrożnie wypełnić wełną, najważniejsze jest, aby nie przesadzić. Zaletą tego rodzaju robótek ręcznych jest to, że zawsze masz szansę powtórzyć to, co Ci się nie podoba, bez szkody dla całej pracy, ale musisz wiedzieć, kiedy przestać, w przeciwnym razie możesz dać się ponieść i powtarzać w nieskończoność.
W przypadku przednich łap potrzebne jest dodatkowe podparcie, ja użyłam niezbyt grubego, ale dość elastycznego drutu, zaokrąglając go u góry tak, aby nie przesuwał się wewnątrz łapy. Owijamy go wełną i zaczynamy filcować, tutaj igła powinna przebiegać równolegle do drutu.
To są łapy, które wyszły.
Tylne nogi mogą być wykonane bez podstawy z drutu, trochę grubsze niż przednie, chciałem, żeby się krzyżowały.
I oczywiście najważniejszy dla każdego kota jest piękny ogon!
Przewracamy go do małego zwierzęcia. Zawiązałam kokardkę z organzy na szyi mojego grubego chłopczyka i oto co wyszło:
Taką zabawkę może łatwo stworzyć każdy, kto nie ma doświadczenia w filcowaniu, jej stworzenie zajmowało średnio około 3 godzin, a będzie mogła cieszyć oko przez wiele lat. Autorką tego projektu i klasy mistrzowskiej jest Nikonorova Svetlana, szczególnie dla witryny pln.washerhouse.com
