Grawer elektryczny kupiony w sklepie po średniej cenie zazwyczaj ma standardowy montaż i akcesoria; obudowę z silnikiem, tuleję zaciskową lub uchwyt szczękowy oraz zasilacz prądu przemiennego dostosowany do poboru mocy silnika. Dostępny jest oczywiście regulator prędkości wbudowany w korpus grawera, jednak taki model kosztuje o rząd wielkości więcej. Poza tym moim zdaniem regulator prędkości wbudowany w korpus (najczęściej potencjometr z okrągłym pokrętłem) nie jest do końca wygodny. Jedną ręką trzymasz grawer, drugą obrabiany przedmiot, musisz odłożyć obrabiany przedmiot, aby zwiększyć lub zmniejszyć prędkość, a następnie ponownie wycelować. Możesz oczywiście wykazać się kreatywnością i obrócić koło wolnym palcem, ale jest to niewygodne i niebezpieczne. Aby uniknąć tej niedogodności zdecydowałem się na montaż włącznika nożnego do moich grawerów.
Można powiedzieć, że to regulator prędkości, ale to on włącza i wyłącza maszynę - czyli włącznik. Ponadto będzie miał również odwrotność. Czyli ruch odwrotny. Czasami także bardzo potrzebna funkcja.
Będzie potrzebował
- Przycisk uruchamiania wiertła, 7,2–24 V, 5–15 A
- Wtyczka i złącze DC 5,5×2,1 mm
- Lutownica z lutem i topnikiem.
- Grawer z tarczą tnącą i głowicą szlifującą.
- Klej topliwy za pomocą pistoletu.
- Wiertarka i wiertło 6mm.
- Śruba o długości 25-30 mm i grubości nie większej niż 6 mm oraz nakrętka do niej.
- Profil metalowy, calowy (25×25 mm), dwa sekcje – 80 mm i 110 mm.
- Śrubokręt Phillipsa.
- Linijka ze znacznikiem.
- Taśma izolacyjna.
- Farba w puszce (w wybranym kolorze).
- Elektryczny drut miedziany, elastyczny, 12-30 V, 100 cm.
Wykonanie przełącznika nożnego
Najpierw przygotujmy niezbędne narzędzia i niezbędne części do przyszłego przełącznika. Jako mechanizm spustowy, z regulacją prędkości i biegu wstecznego wziąłem włącznik ze starego, zepsutego śrubokręta.
Taki przełącznik można kupić osobno w sklepie z elektronarzędziami. To kosztuje ani grosza. Następnie przygotujmy części ciała. W tym celu wziąłem dwa kawałki metalowego profilu calowego 8 i 11 cm.
Teraz dla krótszej części odcinamy po jednym centymetrze od każdej ze ścianek na całej długości, a dla dłuższej części cofamy się od jednego z końców o 2,5 cm (1 cal - szerokość i wysokość profilu) i odetnij obie ściany o określonej długości, w następujący sposób:
Jest to konieczne, aby później zagiąć wystającą pozostałość do wewnątrz i uzyskać ścianę końcową. Aby uniknąć obrażeń, użyj głowicy szlifierskiej, aby dokładnie przeszlifować wszystkie zadziory po cięciu i zaokrągleniu narożników.
Wkładamy jedną część do drugiej, krawędziami skierowanymi do siebie, wyrównujemy i wiercimy otwór przelotowy.
W otwór wkręcamy śrubę, która będzie działać jak zawias, i zabezpieczamy ją po przeciwnej stronie nakrętką.
Zaginamy wystający element korpusu do wewnątrz, tworząc koniec i przymierzamy przełącznik wewnątrz.
Teraz byłoby miło pomalować ciało.
Farba nitro z puszki dość szybko schnie, a gdy wyschnie, przystąpmy do lutowania. Oznaczenia polaryzacji, wejście i wyjście, są zwykle wskazane na korpusie przełącznika, a jedyne, co możemy zrobić, to zachować ostrożność i niczego nie pomylić.
Jeśli te oznaczenia nie są dostępne, użyjemy multimetru i sami obliczymy polaryzację i przeznaczenie styków. Myślę, że dla tych, którzy mają w gospodarstwie multimetr, nie trzeba wyjaśniać, jak z niego korzystać. Zatem przylutuj przewody zgodnie z polaryzacją.
Do wejścia lutujemy złącze „matki” krótkim przewodem. Wtyczka męska do wyjścia, na długim przewodzie. W złączu i wtyczce tego typu styk wewnętrzny zawsze jest podłączony do dodatniego, a styk zewnętrzny do ujemnego. Po lutowaniu należy sprawdzić czy wszystko zostało poprawnie zlutowane.
Jeśli wszystko jest w porządku, izolujemy wszystkie styki taśmą elektryczną.
Jeśli podczas lutowania farba na korpusie zdążyła wyschnąć, umieść przełącznik jak najbliżej końca i zabezpiecz go gorącym klejem.
Jest tu jeden subtelny punkt: włącznik należy zamocować w obudowie pod kątem, w ten sposób:
Oznacza to, że bliżej końca należy wycisnąć więcej kleju, aby nie pozostały tam wgłębienia. Kąt ten jest potrzebny, aby nakładka dociskowa całą swoją płaszczyzną dociskała bezpośrednio do klawisza, a nie dociskała go od niechcenia. Aby klej topliwy lepiej trzymał się metalu, możesz lekko podgrzać metal zapalniczką. Następnie przeciągamy przewody ze złączem i wtykamy przez tylny koniec. Złącze „żeńskie”, z krótkim przewodem, również przyklejono wewnątrz obudowy za pomocą gorącego kleju, tak że wystaje tylko samo wejście.
Jeśli konstrukcja przełącznika nie wydaje Ci się wystarczająco stabilna, możesz przykleić do jego spodu małą platformę. Teraz możesz przeprowadzić pełną kontrolę! Z przełączaniem wstecznym i pracą przy różnych prędkościach.
Rewers w tym przypadku może wydawać się komuś niepotrzebny w tym produkcie, ale ponieważ dźwignia zmiany biegów jest przewidziana w projekcie przycisk Start – to dlaczego z tego nie skorzystać? Są jednak chwile, kiedy podczas pracy iskry i kamień nieuchronnie lecą z przedmiotu obrabianego w twarz i oczy. Tutaj z pomocą przychodzi rewers. Oczywiście istnieje łatwiejsza opcja wykonania podobnego przełącznika nożnego.
Na przykład użyj przycisku dzwonka do drzwi, 220 woltów, tak jak poprzednio. Nowoczesne przyciski dzwonka do drzwi działające na 3 wolty (dwa elementy AA) nie wytrzymają napięcia i prądu grawera (12-24 woltów, 2-4 amperów), styki bardzo się nagrzeją, w wyniku czego plastikowa obudowa sam mikro stopi klawisze, co doprowadzi do awarii całego przycisku. I taki przełącznik nie będzie miał miękkiego startu, wyboru żądanej prędkości ani biegu wstecznego.
