1. Rumianek (Matricaria Chamomilla)
Rumianek rośnie nie tylko w rabatach ogrodowych, ale także na polach i poboczach dróg. Suszone kwiaty rumianku działają przeciwzapalnie, dezynfekująco i przeciwskurczowo. Herbatę rumiankową można pić na grypę, problemy żołądkowe i jelitowe oraz biegunkę. Do użytku zewnętrznego przygotowywane są okłady i kąpiele, które pomagają w trudno gojących się ranach, oparzeniach lub służą do przemywania oczu i płukania jamy ustnej.
2. Babka
Babkę można spotkać na łąkach i polach, przy drogach i w parkach. Roślina żyje do dwunastu lat, przyrastając w tym czasie do kilkudziesięciu centymetrów. Liście długie i wąskie, o działaniu leczniczym, ułożone są zwykle w formie kilku przyziemnych rozet.Ekstrakt z babki lancetowatej stosowany jest w leczeniu górnych dróg oddechowych. Można więc przygotować napar na kaszel z jednej łyżeczki zioła i szklanki wody. Świeże, rozdrobnione liście aplikuje się na rany, oparzenia i wrzody, a także na miejsca użądlenia przez pszczołę lub osę.
3. Trawa pszeniczna (Elytrigia repens)
Trawa pszeniczna to jeden z najbardziej niszczycielskich chwastów, który rośnie nawet na glebach ciężkich, zasadowych i kwaśnych. Korzenie dorosłej rośliny mogą osiągnąć długość do 2 m, więc nie jest tak łatwo się ich pozbyć. Jednocześnie korzenie mają wyjątkowe właściwości lecznicze, dla których po wykopaniu należy je oczyścić, ugniatać i przygotować napar, który pomaga przy chorobach nerek i dróg moczowych. Zioło to nadaje się także do leczenia reumatyzmu czy cukrzycy.
4. Łopian wielki (Arctium lappa)
Łopian to potężna i silna roślina dwuletnia o mocnych korzeniach sięgających na głębokość 70 cm, duże liście mogą osiągać długość 50 cm i szerokość 40 cm. Chwast ten często rośnie na wysypiskach śmieci, obrzeżach lasów i w pobliżu dróg. W medycynie ludowej łopian stosowany jest przy chorobach skóry, wzmacnianiu włosów, przy nadmiernej potliwości, egzemie oraz pomaga w usuwaniu szkodliwych substancji z organizmu. Suszony korzeń łopianu wchodzi w skład mieszanek herbacianych pitych w celu leczenia cukrzycy.
5. Portmonetka pasterska (Capsella bursa-pastoris)
Torbę pasterską można znaleźć na wzgórzach, polach i drogach. Całą część nadziemną wykorzystuje się jako lek, z którego przygotowuje się wywar o działaniu moczopędnym. Jest również skuteczny w leczeniu ran, wysypek skórnych i egzemy. Zamiast tymianku lub musztardy można użyć nasion tej rośliny. Tylko uważaj, w dużych ilościach jest trujący!
6. Piołun (Artemisia vulgaris)
Piołun jest szczególnie powszechny na obszarach o glebie bogatej w azot. Jest to chwast, który rośnie niemal wszędzie: przy drogach, na polach, w lasach i na bagnach. Kwitnąca łodyga ma działanie lecznicze, pomaga przy bezsenności, problemach ginekologicznych, dezynfekuje układ trawienny i niszczy pasożyty jelitowe. Roślina ta bardzo dobrze odstrasza owady, wystarczy podpalić górę lub rzucić ją na tlące się węgle. Piołun można również stosować jako przyprawę do gotowania wołowiny, drobiu i jagnięciny, ale to nie sam piołun najlepiej nadaje się do tego, ale jego krewny, lepiej znany jako estragon.
7. Skrzyp polny (Equisetum arvense)
Delikatny skrzyp polny doskonale przystosowuje się do najbardziej niesprzyjających warunków i pomimo swojego uroku potrafi być także uciążliwym chwastem. Nie spiesz się jednak z wyrzuceniem, ponieważ soczyste łodygi idealnie nadają się do ściółkowania. Łodygi, które zawierają dużo krzemu niezbędnego dla zdrowych włosów, skóry i paznokci, mają szczególną wartość jako produkt leczniczy. Ze świeżego i suszonego skrzypu można przygotować napar. Odcieki fermentowane są doskonałym nawozem.
8. Mniszek lekarski (Taraxacum officinale)
Długi korzeń mniszka lekarskiego to także doskonały naturalny środek, który nie bez powodu otrzymał swoją specyficzną nazwę. Ta niesamowita roślina regeneruje wątrobę, normalizuje trawienie i wspomaga ogólną detoksykację organizmu. Z korzenia przygotowuje się wywar, a z młodych liści sałatkę witaminową. Złote kwiaty są jednym z najbogatszych źródeł nektaru dla pszczół, trzmieli i motyli.
9. Powój polny (Convōlvulus arvēnsis)
Powój rośnie bardzo szybko, oplatając rośliny, co może je osłabić, a nawet zniszczyć.Ma bardzo długie korzenie i kłącza, które trudno usunąć z gleby, a nawet z małego kawałka wyrośnie nowa roślina. Być może jedynym sposobem na pozbycie się go na zawsze jest wielowarstwowe ściółkowanie. Z drugiej strony powój można wykorzystać jako żywe ogrodzenie. Opracowano również odmiany ozdobne, które mają większe i bardziej kolorowe kwiaty, a także piękne liście w kształcie serca.
10. Pokrzywa (Urtica)
Ta królowa chwastów znana jest ze swoich właściwości leczniczych. Usunięcie go z ogrodu jest prawie niemożliwe, ponieważ z pozostawionego kawałka kłącza wyrośnie nowa roślina. Ale nie wszystko jest takie złe, bo sałatka z młodych liści pokrzywy, doprawiona czosnkiem i zmiękczona oliwą, śmietaną lub serem, to prawdziwy rarytas. Pokrzywa pomaga także przy reumatyzmie, alergiach, obniża poziom cukru we krwi i oczyszcza organizm. Dla efektu terapeutycznego stosuje się głównie napar z liści, który doskonale nadaje się również do płukania włosów. Z łodyg i liści (ale bez nasion) można przygotować ekstrakt - najwyższej klasy nawóz dla roślin. Pokrzywy są także jedynym pożywieniem gąsienic motyli pokrzywowych, dlatego zostaw dla nich kilka roślin w kącie ogrodu.
