Wiele osób lubi słuchać radia - w domu, w samochodzie, w pracy, robiąc to, co kochają, ponieważ nadawanie na częstotliwościach VHF (88-108 MHz) odbywa się w każdym większym zaludnionym obszarze. Jednak niewiele osób wie, że można samodzielnie zbudować wysokiej jakości odbiornik radiowy na mikroukładzie, nie zawiera on rzadkich ani drogich komponentów. Jego podstawą jest mikroukład TDA7021, który jest dostępny zarówno w wersji DIP, jak i do montażu powierzchniowego. Jego kompletnym krajowym odpowiednikiem jest mikroukład K174XA34. Wyjście odbiornika radiowego jest podłączone do wejścia wzmacniacza na znanym mikroukładzie TDA2003, który może współpracować zarówno z głośnikami, jak i słuchawkami.
Schemat
Potencjometr R2 odpowiada za dostrojenie żądanej stacji radiowej, zmienia napięcie na żylaku. Możesz wziąć dowolny o wartości znamionowej 50-100 kOhm. Potencjometr R6 reguluje głośność dźwięku, odpowiednia jest każda rezystancja w zakresie 470 Ohm - 1 kOhm. Tranzystor T1 to konstrukcja NPN małej mocy, odpowiednia dla KT315, BC547, 2N3904 i innych podobnych. Warto wziąć pod uwagę, że mają różne wyprowadzenia, płytka w artykule jest przeznaczona dla KT315. Varicap KV109 dowolną literą, ja użyłem KV109B.
- Cewka L1: 8 zwojów drutu o średnicy 0,5 mm.
- Cewka L2: 13 zwojów drutu o średnicy 0,5 mm.
Cewki nawinięte są emaliowanym drutem miedzianym, zwojem na zwój, na trzpieniu o średnicy 3 mm. Najwygodniej jest nawinąć go na wiertło o danej średnicy, w naszym przypadku 3 mm. Następnie nawiniętą cewkę wyjmuje się z wiertła i wlutowuje w płytkę. Nie jest konieczne ścisłe przestrzeganie średnicy drutu do nawijania - należy jednak wybrać ten najbliższy 0,5 mm.
Zespół odbiornika
Odbiornik jest montowany na płytce drukowanej, której plik jest dołączony do artykułu.
Deska wykonana jest w technologii laserowo-żelaznej.
Najpierw lutujemy małe części - rezystory, kondensatory, varicaps, tranzystory, mikroukłady. Następnie duże kondensatory elektrolityczne i cewki uzwojone. Podczas lutowania cewki należy zdjąć izolację lakierniczą na jej końcach. Najprostszą, ale jednak skuteczną anteną jest kawałek drutu o długości około 70 cm, umieszczony pionowo, przylutowany bezpośrednio do płytki. Po zaplombowaniu wszystkich części podłączamy elementy sterujące - potencjometry, przewody do zasilania, przewody do podłączenia głośników/słuchawek. Sprawdzamy poprawność montażu, zmywamy pozostały topnik z płytki i montaż jest zakończony.
Pierwsze uruchomienie i konfiguracja
Przy pierwszym włączeniu regulator głośności powinien znajdować się w pozycji minimalnej, ściągając wejście wzmacniacza do masy. Załączamy moc, po czym stopniowo zwiększamy głośność – w głośniku powinien od razu pojawić się charakterystyczny szum. Następnie powoli obracaj potencjometr, aż szum zmieni się w sygnał stacji radiowej. Teraz pozostaje wyregulować granice regulacji częstotliwości tak, aby kręcąc potencjometrem można było wyłapać wszystkie stacje z zakresu 88-108 MHz.Można tego dokonać rozciągając/ściskając zwoje cewki L1, a także zmieniając pojemność kondensatora C8. Przy zmianie pojemności zmieni się także ogólna szerokość zakresu regulacji odbiornika, która powinna wynosić około 20 MHz („odległość” między 88 a 108 MHz). Szczęśliwego budynku!
