Czego będziesz potrzebować
Na główny wypełniacz należy przygotować skrobię ziemniaczaną, jako spoiwa zwykły klej PVA, klej do drewna PVA i klej Titan. Aby zagnieść masę, trzeba mieć przy sobie mały plastikowy pojemnik, ewentualnie szklankę. Doświadczenia przeprowadza się za pomocą szczypiec, pilnika igłowego i wiertarki.
Procedura operacyjna
W Internecie istnieje wiele różnych przepisów na wytwarzanie plastiku (zimnej porcelany), trudno zrozumieć, który z nich jest lepszy. Lepiej porównać w praktyce, dlatego przygotujemy trzy najczęściej spotykane kompozycje.
Dla wygody skrobię z opakowania wsypać do pojemnika o odpowiedniej objętości.
Wsyp 2-3 łyżeczki skrobi do małego plastikowego kubka, aby przygotować pierwszą porcję, dodaj do niej trochę prostego kleju PVA.
Nie trzeba nalewać dużej ilości na raz, lepiej dodać więcej w miarę potrzeby.
Rozpocznij mieszanie łyżeczką, kompozycja powinna być jednorodna.W razie potrzeby dodaje się klej lub skrobię. Gdy masa zgęstnieje, praca łyżką staje się coraz trudniejsza, wyjmij masę z pojemnika i kontynuuj mieszanie palcami.
Masa powinna być taka sama jak ciasta na kluski. Rozwałkowujemy na placek o grubości około 5 mm i zostawiamy na stole. Po każdym wyrabianiu nie zapomnij umyć rąk, kleje na bazie wody powstają na bazie wody i łatwo je usunąć.
Tę samą mieszankę należy przygotować przy użyciu kleju do drewna PVA. Różnice już się pojawią – masa jest sztywniejsza, trochę trudniej jest ją rozwałkować na cienką warstwę.
Teraz wymieszaj skrobię z nierozpuszczalnym w wodzie tytanem. Proces nie różni się od powyższego.
Wszystkie próbki powinny być grube; jeśli są zbyt miękkie, będą pękać podczas suszenia z powodu skurczu. W naszym przykładzie taką wadę miał tylko plastik ze zwykłym klejem PVA, reszta wyschła bez pęknięć.
Z pozostałej skrobi zrób kolejne ciasto, ale teraz dodaj do niego wodę. Będziesz go także potrzebować do zdobywania doświadczenia. Po 4 godzinach naleśniki nadal nie są solone, odstaw je na trzy dni.
Testy
Najpierw należy sprawdzić materiały pod kątem twardości, w tym celu należy je lekko przyciąć pilnikiem igłowym.
Twardość plastiku z PVA jest normalna, ciasto jest idealnie piłowane i nie kruszy się. Skrobia nie wytrzymała działania wody i natychmiast zaczęła się kruszyć.
Wersja z klejem do drewna ma również doskonałą twardość i może być obrabiana bez problemów.
Wersja z klejem Titan jest podatna na obróbkę i prawie nie różni się od dwóch z klejami PVA.
Wiercenie otworów - badanie ciągliwości
Próbkę na wodzie wierci się bez żadnego wysiłku, nie ma żadnych wiórów, jest tylko pył.
Wszystkie inne są plastikowe, pojawiają się zwinięte wióry. Największą twardość i plastyczność ma próbka z klejem do drewna, wióry są owinięte wokół wiertła.
Teraz powinieneś sprawdzić próbki pod kątem wytrzymałości na zginanie
Za pomocą szczypiec zegnij wszystkie ciasta jeden po drugim. Próbka na wodzie bardzo łatwo pęka, jak można się spodziewać.
Nieco większą siłę trzeba zastosować przy rozbijaniu próbki PVA, ale parametry są niewystarczające. Powodem jest znaczna ilość mikropęknięć w całej objętości.
Próbka z tytanem pęka pod wpływem siły, przy zerwaniu strukturą przypomina naturalną porcelanę. Plastik jest lekki i trwały, całkiem odpowiedni do użycia.
Najtrudniej jest złamać kawałek kleju do drewna.
Jak wykazały badania, najlepiej sprawdziła się próbka z klejem do drewna, na drugim miejscu znalazł się wypełniacz tytanowy. Należy jednak pamiętać, że całkowite utwardzenie kleju do drewna zajmuje więcej czasu. Nie zaleca się przygotowywania plastiku do rzemiosła ze zwykłego kleju PVA.
Wniosek
We wszystkich parametrach fizycznych pierwsze miejsce z pewnością zajmuje kompozycja z klejem do drewna PVA, ale materiał ma żółtawy odcień, co nie zawsze jest wygodne. Jeśli potrzebujesz trwałej bieli, zaleca się użycie kleju PVA z plastyfikatorem jako spoiwem. Skrobia nie musi być skrobią ziemniaczaną, można też użyć skrobi kukurydzianej. Pomimo tego, że są to badania elementarne, wynik można wziąć pod uwagę.
