Każdy nóż ze stałym ostrzem, przeznaczony do użytku poza domem, bez pochwy traci znaczną część swojej funkcjonalności. Wyjmowanie go z plecaka jest niewygodne, a w kieszeni odzieży zwykle staje się niebezpieczne. Jeśli nóż, z którym wybierasz się na ryby, polowanie, grzyby czy wędrówki, nie ma „ubrania”, możesz go wykonać samodzielnie.
Moim zadaniem jest uszycie pochwy do fultangu bez specjalistycznego narzędzia i z dostępnych materiałów. Długość noża wynosi 250 mm, a grubość na kolbie 4 mm.
Materiały
- Skóra. Czaprak garbowany roślinnie o grubości 3,5 mm - skrawki starej skrzynki narzędziowej. Pochwa wykonana z takiej skóry nie wymaga dodatkowych elementów usztywniających.
- Nitka. Woskowaną nić do butów kupowano kiedyś w sklepie z pasmanterią.
- Wosk. Wykorzystamy go do obróbki końcówek skóry. Ja używam wosku carnauba (palmowego) - najbardziej ogniotrwałego i nietłustego w dotyku. Sprzedawany jest w postaci płatków w sklepach kosmetycznych. Alternatywnie odpowiednia jest parafina techniczna (świeca) lub wosk pszczeli.
- Śruba kaburowa. Będzie pełnić funkcję zapięcia. Zamiast śrubki wystarczy zapasowy guzik od kurtki lub płaszcza przeciwdeszczowego.
Narzędzia
- Nóż do butów.
- Suwmiarki noniuszowe z wkładkami węglikowymi do znakowania. Zamiast tego możesz użyć zwykłego kompasu rysunkowego lub urządzenia pomiarowego.
- Długopis kulkowy.
- Klej kontaktowy.
- Dwie igły cygańskie.
- Szczypce.
- Wiertła o średnicach 1,5 – 2, 4 i 5 mm.
- Wiertarka stołowa.
- Szlifierka taśmowa.
- Koło tkaniny.
Znakowanie i wycinanie części
Konstrukcja produktu będzie przypominać pochwę do karabinu NKWD. Kładziemy kawałek czapraka stroną do góry i na nim nóż. Będzie to przednia część pochwy.
Ostrożnie obrysuj kontur długopisem. Zaznaczamy linię, w której zaczyna się rączka i wyrównujemy „zanurzenie” z boku kolby. Odłóż 10 mm na suwmiarkę i narysuj dwie linie, używając narysowanego konturu jak kopiarki. Oceniamy wynik, śledzimy go pisakiem i, jeśli to konieczne, dopasowujemy kształt ręcznie.
Zwróć uwagę na położenie noża! Wykonuję pochwę na prawą rękę, a jeśli jesteś leworęczny, przewróć ostrze na drugą stronę, czyli lustrzane.
Obrys zewnętrzny wycinamy nożem do butów. Szczególną uwagę należy zwrócić na linię ust, aby rączka przylegała do niej bez szczeliny. Następnie wykonujemy tę samą część - przekładkę, ale wycinamy w niej również linie wewnętrzne. Utworzy wewnętrzną wnękę osłony i zabezpieczy szew przed podcięciem. Podczas nakładania części „ogonki” przekładek powinny wystawać od strony ust. Są przycinane po sklejeniu.
Nóż do butów musi być dobrze naostrzony! Wytnij każdą linię przy minimalnym nacisku w kilku przejściach. Na zakrzywionych obszarach pracuj tylko końcówką. Połóż skórę na drewnianej podstawie.
Klejenie i konturowanie
Część przednią montujemy z przekładką za pomocą kleju. Szerokość wnęki kontrolujemy za pomocą ostrza.
Następnym szczegółem jest strona bełkotliwa.Zaznaczamy to tak, aby bakhtarma znajdowała się we wnęce pochwy. Bok ostrza nawiązuje kształtem do dwóch poprzednich części. Część, na której opiera się uchwyt, jest oznaczona dowolnie. Najważniejsze, że backplate nie wystaje poza osłonę. Wtedy będzie wystarczająco dużo miejsca na pasek, który zabezpieczy nóż, oraz na zawieszenie.
Przyklej niewłaściwą stronę.
Czaprak to gruby i wytrzymały materiał, którego prawie nie da się przeciąć bez popełniania błędów. Po sklejeniu końce osłony będą nierówne.
Kontury obrabiamy na szlifierce z taśmą o ziarnistości 60 lub 80. Alternatywnie można zastosować szlifierkę lub ostrzałkę ze ściernicą listkową. Lepiej jest obrabiać skórę za pomocą taśmy szlifierskiej, ponieważ kamień zatyka się swoimi cząsteczkami i „pali”. Zadanie polega na usunięciu wszelkich nierówności z noża i utrzymaniu kąta prostego pomiędzy końcem a bokami pochwy. Po obróbce konturu szerokość przekładki wynosi około 7 mm.
Stosuj ochronę oczu i dróg oddechowych! Ze względu na kurz i zanieczyszczenia konturowanie najlepiej wykonywać w warsztacie lub na świeżym powietrzu.
Oznaczenie szwu
Zaznaczamy szew z przodu. Ustawiamy rozmiar na zacisku na 3,5 mm, rysujemy dwie linie od czubka do ust. Wkładka mocowana do szyny opiera się o koniec, a druga, zamontowana na pręcie, służy jako rysik. Żyłka dokładnie odwzoruje kształt pochwy, a jej jakość zależy od tego, jak dobrze wyszlifowano końcówkę.
Rozstaw szwów ustawiamy na suwmiarce (moja ma 7 mm). Pierwszy punkt wiercenia zaznaczamy na przecięciu linii (ostry koniec pochwy). Instalujemy w nim jedną wkładkę zacisku, a drugim zaznaczamy kolejny otwór. Krok po kroku przestawiamy narzędzie, aż dotrzemy do ust.
Aby oznaczenia były wyraźniejsze i skorygować ewentualne niedokładności, zaleca się ponowne przejrzenie ich szydłem. Określamy miejsce, w którym będzie umiejscowiony pasek (rysujemy długopisem).
Wiercenie otworów
Profesjonaliści pracujący ze skórą wykonują dziury specjalistycznym narzędziem – stemplem. Użyłem wiertarki stołowej (średnica wiertła 1,8 mm).
Tę samą operację można wykonać za pomocą wiertarki ręcznej lub maszyny do grawerowania, ale będziesz musiał uważnie monitorować pionowość wrzeciona, w przeciwnym razie szew po niewłaściwej stronie zakończy się „chodzeniem”. Będąc blisko maszyny możesz wykonać rowki na pasek i zawieszenie. Wywierciłem otwory o średnicy 5 mm i przeciąłem pomiędzy nimi nożem szewskim.
Przewlekamy pasek, wkładamy nóż i zaznaczamy zapięcie. Najpierw wiercimy górny otwór (na łeb, średnica – 5 mm), następnie przez niego zaznaczamy dolny (na śrubę, 4 mm).
Po wkręceniu wkrętu i sprawdzeniu należy usunąć nadmiar paska. Aby ułatwić przejście główki przez otwór, wykonujemy w nim nacięcie o długości 3–4 mm.
Uwaga: kolor skóry uległ zmianie. Po wierceniu półfabrykat osłony jest piaskowany. Następnie przetarłem końcówki woskiem carnauba i przejechałem po pozostałych powierzchniach. W rezultacie krawędzie stały się ciemniejsze. Do nakładania wosku carnauba użyto koła płóciennego zamontowanego na maszynie do ostrzenia. Parafinę można nakładać ręcznie bezpośrednio na sam koniec, a pozostałe powierzchnie można pokryć pastą do butów.
Oprogramowanie sprzętowe
Użyłem ściegu siodłowego - prostego i niezawodnego. Odcinamy nić ze szpuli i nawlekamy jej końce na dwie igły. Wykonujemy dwa szwy: od strony kolby i krawędzi tnącej noża.
Aby zabezpieczyć nić, włóż ją w oczko, przebij ją 3 cm od krawędzi i zaciśnij. Zapobiegnie to wyślizgiwaniu się po przeciągnięciu przez otwór.Przy takiej grubości osłony (około 10 mm) nić powinna być 6 razy dłuższa od szwu. Nie powinieneś robić mniej, w przeciwnym razie praca będzie niewygodna lub może nie być wystarczającej ilości pracy.
Przechodzimy igłę przez otwór na końcu osłonki i wyrównujemy nić. Aby ułatwić przeciąganie, można użyć szczypiec. Wkładamy igłę znajdującą się z przodu do następnego otworu. Pociągnij nić do końca, uważając, aby się nie skręciła. Przechodzimy „niewłaściwą” igłę przez ten sam otwór w kierunku. Wykonujemy ostateczne dokręcenie.
Każde oczko zaczynamy od przodu. Staramy się nie przekłuwać nici znajdującej się już w dziurce igłą „kontr”.
Na koniec szew należy zabezpieczyć. Aby to zrobić, ponownie szyjemy ostatnie oczko w przeciwnym kierunku, przenosimy przednią nić na niewłaściwą stronę, odcinamy ją i spalamy.
Samo oprogramowanie zajęło 20 minut, a na prace przygotowawcze trzeba było poświęcić około 2 godzin.
