Z drugiej strony dżins nie jest najlżejszym materiałem do robót ręcznych. Tkanina jest dość ciężka i gęsta, wymaga zarówno odpowiednich (najlepiej specjalnych) nici, jak i niezawodnej maszyny do szycia. Zgrywanie dżinsów to też nie „cukier”: z reguły są one zszyte ciasno i sumiennie - nawet jeśli gryziesz je zębami. Przygotowując tkaninę do dalszej pracy, będziesz cierpieć. Dlatego najczęstszą propozycją przeróbek jest zbudowanie spódnicy, dodanie ciekawego rąbka i pozostawienie górnej części bez zmian (pasek, karczek i tyle, ile potrzeba). Ale tkanina jest cudowna! Piękny, mocny, dobrze się myje i nie traci swojej skuteczności wraz z wiekiem. A jest tego naprawdę sporo, co okazało się dla mojego pomysłu bardzo istotne.
Faktem jest, że mamy psa - golden retrievera o nieopisanej urodzie i uczuciu. A ten pies ma swoją własność: dywaniki i pościel. Cały ten sprzęt należy regularnie myć i suszyć, ale schnie słabo i długo, bo jest gruby (wielowarstwowy). Eureka! – należy zbudować pokrowce, po parze na każdy dywan. Wykonany z grubego materiału (dzięki czemu się nie wierci) i trwały (dzięki czemu posłuży długo). A dżinsy są do tego nie tylko odpowiednim materiałem, ale idealnym.
Wszystkie złożone jeansy zostały wyprane i podarte. Proces zgrywania został znacznie uproszczony. Większość nowoczesnych modeli jest szyta metodą „przesuwanej pętli”, a wystarczy znaleźć odpowiednią krawędź, aby wyciągnąć całą nić na raz. Jeśli jest również szycie, to oczywiście robi się to w staromodny sposób - nożyczki, ostrze itp.
W moim projekcie wyrywamy tylko pasek, szew w kroku (oczywiście zamek też) i nogawkę. Następnie układamy powstałe połówki i uważnie obserwujemy, jak zewnętrzny (boczny) szew leży na płaskiej powierzchni. W dżinsach męskich jest prawie równa i nie „ekscytuje”. Oznacza to, że tej części można używać bez zmian. Jeśli dżinsy miały skomplikowany krój, rozrywamy również szwy boczne.
Osobno rozwiązujemy problem za pomocą nitów. Małe i płaskie można pozostawić, natomiast duże i wytłaczane należy usunąć. Dziury z nich pozostają małe, prawie niewidoczne. Wygodniej jest usunąć (zagryźć) obcinaczami bocznymi (szczypcami) lub małymi szczypcami - to również działa dobrze.
Kolejnym etapem przygotowania jest wszycie kieszeni, czyli tzw. Wystarczy zszyć górną część kieszeni blisko krawędzi i zabezpieczyć końce szwów. Następnie przechodzimy do pracy z dziurami i mocnymi otarciami, szczególnie w okolicach kolan.Najpewniejszym sposobem jest naklejenie ozdobnych naszywek (z frędzlami lub bez), a najszybszym jest wszycie w to miejsce kieszeni. Wystarczy odciąć go blisko szwu z niechcianej części dżinsów i przyszyć go nad dziurką.
Wygodniej jest nałożyć ozdobne łaty w ciasny zygzak w odległości 0,5-0,8 cm od krawędzi, a następnie wykonać grzywkę, wyciągając nitki. Takie łatki mogą przybierać dowolną formę. Można z nich zrobić nawet cały wzór. Kolejnym udogodnieniem jest to, że w przypadku nowej dziurki można przyszyć tę samą naszywkę bez zakłócania ogólnego stylu. Moje ulubione „psie” spodnie do spacerów po lesie mają już całą kolekcję najróżniejszych naszywek dżinsowych.
Przygotowane kawałki dżinsów można złożyć w gotowy przedmiot za pomocą wzoru lub „na oko” - w zależności od złożoności kroju. Pokrycie poduszki sofy lub małego materaca wykonane jest z zmontowanej prostokątnej listwy. Wymiary są sprawdzane podczas montażu i biorąc pod uwagę naddatki na szwy. W razie potrzeby wszyty jest zamek błyskawiczny, ale można to zrobić także bez zapięcia, stosując zasadę „koperty” jak w przypadku tradycyjnych poszewek na poduszki. Przedmioty o skomplikowanym kroju i dużej powierzchni wymagają więcej czasu i wysiłku.
Prawdziwym sprawdzianem dla mnie było pokrycie sofy ogrodowej, na której mój pies spędza większość lata. Rama sofy została wykonana z dwóch starych foteli z czasów sowieckich. Najpierw zdjęli z nich całą tapicerkę, następnie odkręcili dwa panele boczne (jedno krzesło miało prawe, drugie lewe). Fotele przesunęliśmy na boki bez ścian bocznych i skręciliśmy je własnymi śrubami przez istniejące fabryczne otwory. Na siedzenia i oparcia nałożono bawełniany koc za pomocą zszywacza meblowego. Zanim zdążyli zanieść narzędzia do garażu i zamiatać, pies leżał już na nowym podeście. Oznacza to, że sofa przypadła Ci do gustu i musisz się pospieszyć z pokryciem.
Wzór na okładkę został wykonany jedynie wzdłuż boków, gdyż środkowa część to po prostu bardzo duży prostokąt. Na wszystko potrzeba było sześciu par dżinsów. Bardzo udanym detalem są paski wszyte wzdłuż zewnętrznego konturu. Udało się zachować zarówno paski, jak i nawet guziki. Na jednej z bocznych ścianek od strony zewnętrznej znajduje się niezaszyta kieszeń „robocza” do dekoracji. Litery na brzegu sofy oznaczają imię mojego psa. Aby zachować styl, zostały specjalnie uszyte z różnych rodzajów tkanin: wszystkie są dżinsowe, ale wszystkie są inne, są nawet te w kratkę.
Osłona od kilku lat żyje bezpiecznie na podwórku. Na zimę nie można jej zdejmować, ponieważ sofa znajduje się pod baldachimem, chroniącym ją przed deszczem i śniegiem. Przekonawszy się o jego niezawodności i wygodzie, planuję wykonać dżinsowe pokrowce na poduszki ogrodowe. meble. I będę mieć zarówno podwórko, jak i dom - „dżinsy bardziej niż wszystkie dżinsy”!
