Często zdarza się, że dziura w części wymaga naprawy lub przesunięcia ze względu na błąd w planowaniu lub rozbieżność wymiarów rzeczywistych z wymiarami projektowymi. Problem ten można rozwiązać poprzez spawanie. Metoda polega na napawaniu metalu warstwa po warstwie na krawędzie otworu – jak w druku 3D. Ta metoda jest odpowiednia przy ograniczonej liczbie narzędzi - wystarczy spawarka z elektrodami, szlifierka kątowa i młotek.
Spawamy duży otwór w grubościennej części
Aby ułatwić pracę, czyszczoną część ustawiamy tak, aby jej ścianka była pionowa, a otwór odpowiednio poziomy. W ten sposób metal będzie mniej spływał. Wynurzanie zaczynamy od najdalszej od nas krawędzi.
Aby uprościć proces, możesz pokonać powstały żużel.
Po pierwszym przejściu wokół koła metal zostanie osadzony bezpośrednio na szwie. Problem w tym, że żużel będzie przeszkadzał w spawaniu ostatniej sekcji.
Jeśli nie można go wyprowadzić z jeziorka bezpośrednio podczas spawania, można, jak pokazano wcześniej, odbić żużel i zamknąć otwór ostatnim szwem.
Po zamknięciu otworu przelotowego część należy dla wygody odwrócić i zabezpieczyć tak, aby otwór znajdował się pionowo.
Łączymy metal spiralnie, aż otwór zostanie całkowicie wypełniony metalem.
Proces jest zakończony - pozostaje tylko odbić żużel i wykończyć miejsce spawania za pomocą szlifierki kątowej.
Spawanie otworu elektrodą jest odpowiednie, jeśli dysponujesz ograniczonymi narzędziami, ale ma też wady - wymaga umiejętności spawacza i zwiększa zużycie elektrod. Problemy te można rozwiązać za pomocą dodatkowych narzędzi i materiałów - wykonując korek, który jest przyspawany do części, zamiast napawać tę samą objętość materiału.
