W samochodach używanych często można wyczuć pulsowanie lub wibracje po naciśnięciu pedału hamulca. Przyczyną tego jest nalot rdzy na tarczach hamulcowych. Jego obecność powoduje, że hamowanie jest mniej skuteczne, towarzyszy mu także charakterystyczny odgłos zgrzytania. Problem ten można rozwiązać poprzez szlifowanie dysków, co jest bardzo łatwe do wykonania na domowej maszynie. Taką maszynę możesz zespawać w swoim garażu lub warsztacie w zaledwie 2 godziny.
Materiały:
- Silnik z pralki;
- blacha stalowa 3 mm;
- narożnik 20x20 mm;
- piasta koła;
- Pas napędowy;
- sprężyna zaworu;
- rura 25-32 mm.
Proces produkcyjny szlifierki do tarcz hamulcowych
Konieczne jest wycięcie płyty z blachy stalowej, która będzie służyć jako podeszwa maszyny. Jego wymiary są indywidualne, gdyż zależą od średnicy tarczy i dostępnego paska napędowego. Konieczne jest zapewnienie wystarczającej ilości miejsca do zamontowania silnika i piasty na podeszwie, przy jednoczesnym zapewnieniu, aby tarcza szlifierska nie stykała się z kołem pasowym silnika.
W standardowe mocowanie silnika pralki wkłada się stalowy pręt o odpowiedniej średnicy. Następnie z blachy stalowej lub taśmy wycina się 2 oczka i zworkę, z której przyspawany jest wspornik mocujący.
Silnik należy zamontować pionowo, z wałem skierowanym do góry na podeszwie, podkładając coś pod spodem, aby utworzyć odstęp 10-20 mm. Następnie wspornik jest przyspawany do płyty od dołu. Aby zapobiec zginaniu się, należy ugotować klin w celu uzyskania sztywności.
Aby zamontować piastę, do boku podeszwy należy przyspawać stojak. Aby to zrobić, możesz użyć sprzęgła regulacji zbieżności kół. Posiada rowki umożliwiające zaciśnięcie piasty. Nakrętka łącząca jest przyspawana do rury w celu przedłużenia konstrukcji.
Następnie należy obliczyć wysokość, na jakiej zostanie umieszczona piasta względem koła pasowego na wale silnika elektrycznego. Powinien być niższy, aby przymocowana do niego tarcza zrównała się z kołem pasowym. Rura jest przyspawana pionowo do podeszwy. Aby zapobiec wyrwaniu, połączenie wzmacnia się szalikami.
Sprężyna zaworu jest umieszczona pomiędzy silnikiem a jego mocowaniem. Aby zapobiec wypadaniu, można go zespawać. Piasta jest przykręcona z boku.
Teraz musisz podłączyć kabel z wtyczką do silnika elektrycznego. Jeśli są 4 przewody, to metodami próbnymi możesz znaleźć kombinację dwóch z nich, która uruchomi. Nic złego się nie stanie, spokojnie można kabel przykręcić i wpiąć i wpiąć do gniazdka. Jeśli silnik nie uruchamia się, należy podłączyć inną parę przewodów. Nadmiar okablowania jest izolowany.
Tarcza hamulcowa jest zaciśnięta na piaście. Pasek napędowy jest ciągnięty pomiędzy nim a kołem pasowym silnika. Jeśli będzie za krótka, opór sprężyny może wygiąć cienką stalową podeszwę. Aby temu zapobiec, konieczne może być wzmocnienie poprzez spawanie narożników na dole.
Przy obciążeniu w postaci dysku silnik nie uruchamia się, należy go lekko popchnąć. Następnie po przyspieszeniu powierzchnia tarczy hamulcowej jest szlifowana. Najpierw stosuje się gruboziarnisty papier ścierny P80, a następnie zmniejsza się ziarno do P320. Rezultatem jest gładka, pozbawiona zarysowań tarcza, która hamuje płynnie i cicho.
