Do poważnej budowy potrzebna jest duża, niezawodna betoniarka. Jeśli budżet jest bardzo ograniczony, aby nie oszczędzać na materiałach budowlanych, nie można kupić betoniarki, ale oddać ją samodzielnie ze stalowej beczki i złomu.
Materiały:
- beczka stalowa 200 l;
- łożyska z tulejami – 2 szt.;
- rury profilowe (które istnieją);
- pręt gwintowany równy wewnętrznej średnicy łożysk;
- koła ze wspornikami – 2-4 szt.;
- narożnik;
- reduktor silnika elektrycznego;
- gruby łańcuch rolkowy z zębatką;
- przełącznik lub regulator prędkości.
Proces produkcji betoniarek
Montaż należy rozpocząć od przekształcenia beczki w bęben betoniarki. Aby to zrobić, musisz zmierzyć jego obwód i zaznaczyć ścianki od strony pokrywy na 16 identycznych części. Następnie odcina się górę lufy i wykonuje się wzdłużne nacięcia wzdłuż śladów do usztywnień. Z jednej strony każdy płatek należy przyciąć pod tym samym kątem. Wycięte segmenty z góry beczki należy złożyć w okrąg pod rożkiem i zaparzyć.
Rama do montażu bębna jest spawana z rury profilowej, składającej się z dwóch nóg na szerokiej podeszwie. Wymiary nie są szczególnie ważne, najważniejsza jest stabilność, jedyną rzeczą jest to, że dla ułatwienia pracy lepiej jest mieć wysokość 80 cm.
Aby przymocować bęben, należy przygotować rurę o tej samej długości, co szerokość między słupkami ramy i przyspawać do niej tuleje po obu stronach pośrodku. Ściany pomiędzy tulejami są wiercone. Wciskane są w nie łożyska. Następnie od zewnątrz przyspawane jest szkło lub nakrętka z kołkiem do środka dna beczki. Ten ostatni wkłada się do łożysk i dokręca nakrętkami.
Następnie należy przyspawać trawers do przechylania betoniarki. W tym celu do rury z kołkiem na bębnie przyspawane są 2 rurki o długości sięgającej końca dolnych żeber lufy. Wzdłuż krawędzi przyspawany jest do nich kawałek rury, aby utworzyć oś obrotu. Następnie do końcówek stojaków przyspawane są rozłożone wzdłużnie kawałki rur, tworząc miseczki podpierające oś. Zatem po tym bęben można położyć na ramie.
Kolejna rama jest spawana pod kątem prostym w dół od trawersu. Zamontowane są na nim małe kółka, które opierają się o bęben. Ponadto odcinek rury profilowej jest przyspawany do góry do rury naprzeciwko łożysk pod kątem prostym, co posłuży jako podstawa do zainstalowania przycisku zasilania.
Wewnątrz beczki należy przyspawać ostrza z narożnika do nabierania betonu. Zapewnią wydajniejsze i szybsze mieszanie.
Z lewej strony bębna do trawersu z kółkami przyspawana jest długa dźwignia służąca do pochylania betoniarki podczas wylewania betonu. U dołu, naprzeciw tulei z łożyskami, przyspawana jest długa noga, która opiera się o jedyny mostek. Przytrzyma bęben, zapobiegając jego samoczynnemu przewróceniu.
Na obwodzie dna bębna przyspawany jest łańcuch rolkowy.
Za nim do ramy przymocowany jest motoreduktor z zębatką, tak że jego zęby chwytają łańcuch. Silnik przykryty jest od góry obudową wyciętą z plastikowego wiadra. Przełącznik lub regulator prędkości montowany jest na pionowej rurze na trawersie.
Aby zapewnić szczelność, lepiej umieścić go w plastikowym pudełku.
Przed pierwszym uruchomieniem betoniarki należy dokładnie sprawdzić, czy podpórka jest na tyle długa, aby bęben nie przewrócił się podczas załadunku i nie rozpryskiwał się beton. Dla większej niezawodności do trawersu można przyspawać składany stoper, który można wykorzystać do oparcia się o ramę, aby zapobiec przewróceniu się. Dodanie stabilności spowoduje również powstanie przeciwwag. Jeśli wszystko jest w porządku, możesz rozpocząć mieszanie betonu. Gotowy roztwór spuszcza się z bębna, naciskając dźwignię w dół, przy wstępnym przechylaniu blokady, jeśli została zainstalowana.
