Tokarka to uniwersalne urządzenie, które umożliwia wykonywanie różnego rodzaju prac, w tym produkcję gwintowników do gwintowania. Przyjrzyjmy się, jak to zrobić na przykładzie kranu M14x2,0 mm.
Czego będziesz potrzebować:
- wzmocnienie stalowe o większej średnicy niż rozmiar kranu;
- tokarka;
- zestaw narzędzi tokarskich;
- wiertła 4 i 6,5 mm;
- szmergiel;
- kuźnię lub palnik gazowy.
Proces tworzenia kranu
Zanim zaczniesz wykonywać kran, musisz najpierw oszacować wymiary, po przemyśleniu przynajmniej przybliżonego rysunku jego części końcowej. Jego obwód będzie miał średnicę 14 mm. Aby wykonać krawędzie wzdłuż jego krawędzi, należy wywiercić 3 otwory w równych odstępach. Ich średnica wyniesie 6,5 mm. Zatem przedmiot obrabiany musi mieć średnicę co najmniej 19 mm, ale najlepiej 21-22 mm.
Na tokarce należy obrócić przedmiot do średnicy projektowej, w tym przypadku 22 mm, i przyciąć go na wymaganą długość. Następnie jeden z końców jest wypoziomowany i za pomocą noża zaznacza się na nim płytki rowek o średnicy 14 mm.
Po przycięciu przedmiotu należy go całkowicie zacisnąć w uchwycie i zarysować rysikiem 3 podłużne znaki wzdłuż lewej krawędzi każdej krzywki.
Następnie należy wywiercić 3 otwory na końcu przedmiotu obrabianego, których środki znajdują się w rowku. Aby to zrobić, należy poluzować wkład i zamienić jego szczęki. Zakłóci to jego wyrównanie, a po ściśnięciu 2 krzywki połączą się, a jedna pozostanie osobno. Zaciskając przedmiot w uchwycie, można uzyskać jego przemieszczenie.
Umożliwi to wykonanie przesunięcia podczas wiercenia 3 otworów końcowych. Podczas instalowania przedmiotu obrabianego i późniejszego przemieszczania możliwe będzie poruszanie się po zadrapaniach wzdłużnych. Otwory wykonuje się najpierw cienkim wiertłem, a następnie wierci na głębokość 6,5 mm. Środek otworów powinien znajdować się w jednej linii z okrągłym rowkiem o średnicy 14 mm na końcu.
Po wierceniu należy obrócić przedmiot i zeszlifować jego trzpień do średnicy istniejącego uchwytu kranu. Następnie strona z otworami jest obrabiana do średnicy 16 mm. Fazowanie jest natychmiast usuwane.
Następnie, ponieważ jest to gwintownik M14, na obrabianym przedmiocie wycina się gwinty w odstępach co 2 mm. Po zakończeniu gwintu należy przeszlifować trzonek papierem ściernym, aby dopasować go do kwadratu uchwytu kranu.
Następnie krawędź kranu z początkiem gwintu jest podgrzewana do czerwoności w grzejniku lub palniku i zanurzana w wodzie. Dzięki temu całość nie jest utwardzana, przez co ryzyko pęknięcia podczas pracy jest mniejsze.
Po utwardzeniu należy naostrzyć przewody na kranie tak, aby dało się je wkręcić w obrabiany przedmiot za pomocą otworu 14 mm.
Powstałe narzędzie może być używane do wycinania gwintów w prawie każdym przedmiocie obrabianym.
Ponieważ nadal nie jest wykonany z odpowiedniej stali, stopniowo zużywa się podczas pracy z metalami żelaznymi, ale wytrzyma nie mniej niż zakupione analogi z Chin.
