Samodzielna naprawa uszkodzeń aluminiowej karoserii jest bardzo problematyczna. Dotyczy to szczególnie pęknięć i nacięć, które można spawać wyłącznie przy użyciu spawania argonem. W przypadku jego braku takie defekty można wyeliminować poprzez lutowanie, ale lut w ogóle nie przykleja się do aluminium ze względu na natychmiastowe pojawienie się warstwy tlenku. Istnieje jednak technologia, która pozwala lutować korpus aluminiowy cyną, unikając tworzenia się tlenku, uzyskując w ten sposób mocne połączenie.
Materiały i narzędzia:
- cyna;
- palnik gazowy;
- śrubokręt z nasadką metalową szczotką;
- szczypce lub zacisk ręczny;
- drewniany klocek;
- szlifierka z tarczą szlifierską.
Lutowanie korpusu aluminiowego
Powierzchnia ciała wokół rozdarcia lub rozcięcia musi być idealnie oczyszczona z farby i warstwy tlenku.
Następnie należy cynować obszar lutowania. Aby to zrobić, czysty metal należy podgrzać palnikiem gazowym. Następnie pod palnikiem nacieramy lutem po gorącej powierzchni tak, aby się roztopił. Puszka w płynie nie będzie się sklejać i zacznie zwijać w kulki, jest to normalne.
Następnie odkłada się lut i bierze śrubokręt z metalową końcówką szczotki.
Obracając go ze średnią prędkością, należy zarysować metal, nie przerywając ogrzewania palnikiem. Pędzel oderwie warstwę tlenku, która pojawia się po podgrzaniu aluminium na powietrzu, a roztopiona cyna będzie mogła natychmiast przylgnąć do czystego metalu, zanim utworzy się tlenek.
Po lekkim ocynowaniu powierzchni należy dodać jeszcze więcej cyny na wierzch, a następnie również za pomocą pędzla, aby upewnić się, że przylega ona na całym obwodzie pozbawionego metalu. Po ocynowaniu całego obszaru lutowania wymagana ilość lutu jest topiona na górze, aby zakryć uszkodzenia i wgniecenia wokół nich.
Objętość roztopionej na wierzchu cyny należy wyrównać, w tym celu w momencie stygnięcia lutowie jest wygładzane drewnianym klockiem.
Po ostygnięciu cyny i części powierzchnię szlifuje się szlifierką lub szlifierką. Rezultatem jest płaska, gładka powierzchnia, której nawet nie trzeba szpachlować. Za pomocą drobnego papieru ściernego wystarczy usunąć szorstkość z grubego materiału ściernego, następnie odtłuścić lutowanie i pomalować część.
Na odwrotnej stronie odrestaurowanej części ciała mogą pojawić się smugi cyny, które można pozostawić lub w razie potrzeby wyciąć. Jeśli lutowane jest wąskie pęknięcie, lut w ogóle nie wycieknie. Jest to bardzo niezawodna metoda naprawy, która gwarantuje, że cyna nie oddzieli się od aluminium, ale będzie sklejać się jak szew powstały przy spawaniu argonem.
